دیـــــوانه ایی در شهر عُقَلا
بیا کنارم بشین. هیچی نگو، هیچ چیزی نپرس. فقط کنارم بشین، نگو دلت میخواد حرف بزنی؟ اگه گریه کردمم کاری نکن. یه جوری وانمود کن که انگار اشکامو نمیبینی. ولی کنارم بشین، حضورت دلگرمیه و همین کافیه.