🍀دلیل امامت حضرت مهدی (عج)🍀 داستان 7 احمد بن اسحاق بن سعد اشعری روایت میکند که: روزی به خدمت امام حسن عسکری (ع) رفتم و میخواستم که معلوم کنم که حجت خدا بعد از ایشان در روی زمین چه کسی خواهد بود. پیش از آن که سؤال کنم حضرت فرمود: " ای احمدبن اسحاق، حق سبحان و تعالی، زمین را یک لحظه از حجت خالی نمی گذارد تا روز قیامت، و به خاطر حجت خدا، برکات و خیرات بر اهل زمین نازل میشود و بلاها و آفتها به خاطر وجود او رفع میشود." من گفتم: یابن رسول اللّه(ص) خلیفه و امام بعد از شما کیست؟ حضرت بعد از شنیدن این سخن برخاست و به داخل اتاقی رفت و در حالی که پسر سه ساله ای که چون ماه شب چهارده بود را در آغوش داشت، بیرون آمد و فرمود: " ای احمد! چون نزد ما بسیار عزیز و محترم بودی، این پسر را به تو نشان دادم. این پسر هم نام محمّد (ص) است و تمام روی زمین را پر از عدل و داد می نماید ، چنان که پر از جور و ظلم شده باشد." گفتم: علامت امامت او چیست که دل من به آن آرام گیرد. پس دیدم آن پسر به سخن آمد و با زبان فصیح فرمود: " أنا بقية اللّه اﻻئمة فى الارض و أنا المنتقم و أنا المهدى و أنا القائم و أنا الخاتم و أنا الذى امﻷها عدﻻً كما ملئت ضلماً و جورا " يعنى: "منم بقيه ائمه معصومين (ع) و منم كه از دشمنان دين انتقام خواهم كشيد و منم كه خلق را هدايت خواهم كرد و منم كه دنيا با وجود من قائم و برپاست که ائمهء اثنى عشر به من ختم شده است و منم آن كسى كه زمين را پر از عدل گردانم، هم چنان که پر از ظلم و جور شده باشد." 📚: کمال الدین و تمام النعمه ؛ شیخ صدوق؛ ج۲، ص۳۸۴