#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
📜«روي أن زينب بنت علي بن أبيطالب عليهالسلام لما تولدت أخبر بذلک رسول الله صلي الله عليه و آله فجاء سيد الأنبياء صلي الله عليه و آله منزل فاطمة الزهراء عليهاالسلام و قال لها: يا بنية، ايتيني بنتک المولودة فلما أحضرتها أخذها و ضمها الي صدره الشريف و وضع خده المنيف الي خدها فبکي بکاء عاليا و سال الدمع علي محاسنه جاريا فقالت فاطمة: لماذا بکائک؟ لا أبکي الله عينيک يا أبتاه، فقال: يا بنية، يا فاطمة، فاعلمي أن هذه البنت بعدک و بعدي ابتلت ببلايا و وردت عليها مصائب شتي و رزايا أدهي».
📝يعني؛ روايت کردهاند که چون جناب زينب خاتون دختر علي بن ابيطالب عليهماالسلام پاي به پهنهي هستي نهاد، به حضرت رسول خداي صلي الله عليه و آله معروض داشتند. آن حضرت به منزل فاطمه زهرا صلوات الله عليها درآمد و فرمود: «اي دخترک من! دخترت را که به تازه تولد يافته است، به من آور.»
چون زينب خاتون را حاضر ساخت، رسول خداي بگرفت و بر سينه مبارک برگرفت ([اين موارد به نقل از ناسخ التواريخ در کتاب رياحين الشريعه، 48، 39 - 37/3 تکرار شده است].) و صورت مبارک بر صورتش برنهاد. آن گاه بلند بگريست؛ چندان که اشک مبارکش بر محاسن شريفش روان گشت. فاطمه عليهاالسلام عرض کرد: «اي پدر! اين گريه از چيست؟»
فرمود: «اي دخترک من! اي فاطمه! دانسته باش که بعد از تو و بعد از من، اين دختر دچار بلايا شود و مصيبتهاي گوناگون و رزيتهاي رنگارنگ بر وي چنگ درافکند.»
راوي ميگويد: «در اين حال، فاطمه صلوات الله عليها بگريست و از آن پس عرض کرد: اي پدر! ثواب آن کس که بر وي و بر مصائب او بگريد، چيست؟»
رسول خداي صلي الله عليه و آله فرمود: «يا بضعتي و قرة عيني ان من بکي عليها و علي مصائبها يکون ثواب بکائه کثواب من بکي علي أخويها».
يعني: «اي پارهي تن و روشني ديدهي من! همانا هر کس بر زينب و بر مصائب او بگريد، ثواب گريستن او مانند اجر و ثواب کسي است که بر دو برادر او حسن و حسين گريه کند.» «ثم سماها زينب عليهاالسلام».
از پس اين مکالمات که رسول خداي صلي الله عليه و آله با فاطمه زهرا به پا برد، نام آن مظلومه را زينب نهاد.
نام مبارک اين دختر والا اختر حضرت ولي الله الاکبر علي بن ابيطالب صلوات الله عليهما زينب است و اين لفظ چنان که فيروزآبادي در کتاب قاموس اللغة مذکور داشته است، از زنب، از باب فرح، يعني فربه شد و ازنب بر وزن احمر يعني فربي است و به اين علت زن را زينب نامند.
با اين کلمه مأخوذ است از «زينب» که به معني «درخت نيکو منظر خوشبوي» است. يا اصل آن «زين أب» است؛ يعني خوب پدر و از اين کلام معلوم ميشود که در بعضي کتب که نام آن حضرت را «زين أبيها» نوشتهاند، اين قصد کردهاند. ([اين موارد به نقل از ناسخ التواريخ در کتاب رياحين الشريعه، 48، 39 - 37/3 تکرار شده است].)
📚سپهر، ناسخ التواريخ حضرت زينب کبري عليهاالسلام، 68، 47 - 42/1.
السلام علیک یاابا عبدالله
کانال ویژه مقتل امام حسین ع با متن عربی و ترجمه از منابع معتبر و پاسخ به شبهات مقتل است
ایتا
@zameneashk1
تلگرام
@zameneashk
باب الحسین ع ، کلاس های غیر حضوری
https://t.me/Babolhusein
آی دی پاسخ به سوالات
@m_h_tabemanesh