همانطور که C. Moller توصیف می کند: "به نظر می رسد که اندازه گیری سرعت نور در مواد شفاف امکان جدیدی برای تعیین حرکت مطلق زمین فراهم می کند. آزمایشی از این نوع در سال 1868 بوسیله هوک انجام شد که از یک تداخل سنج... یک پرتو نور تک رنگ و از یک منبع نور استفاده کرد ... که توسط یک ورقه شیشه ای با پوشش نازکی از نقره تقسیم شده بود. حتی اگر کل دستگاه در اتر باقی بماند،چنین ترتیبی موجب ایجاد حاشیه تداخل در تلسکوپ می شود. از آنجا که شیب آینه ها نمی توانند به گونه ای دقیق تنظیم شوند که دو پرتو 1 و 2 که در یک نقطه یکسان در تلسکوپ تمرکز میکنند مسیر را دقیقا با همان طول نوری گذرانده باشند، با این حال، اگر کل دستگاه دارای سرعت v نسبت به اتر باشد، این باعث اختلاف فاز اضافی ΔF بین اشعه 1 و 2 میشود" منبع: C. Møller, The Theory of Relativity, p. 17. به تعجب او، هوک هیچ تفاوت قابل توجهی در حاشیه نداشت. درواقع زمین با سرعت 30 کیلومتر بر ثانیه در فضا حرکت نمی کرد. تفسیر واضح این آزمایش این بود که زمین در فضا ساکن است و حرکت نمیکند. ما می توانیم این آزمایش را نیز همانند نتیجه نهایی جرج ایری با نام "شکست هوک" بیان کنیم. برای مطالعه دقیق آزمایشات حرکت زمین به لینک زیر مراجعه کنید: http://flatearthfarsi.com/?p=3758 •┈┈••••✾•💡•✾•••┈┈• 🔎@Zamin_takht🔍 •┈┈••••✾•💡•✾•••┈┈•