چنانچه عملی کردند خطبه و خطابۀ بی بی عقیلۀ بنی هاشم صدیقۀ صغری زینب کبری سلام اللّه علیها در مجلس قدرت و جشن پیروزی یزید در مقابل صدها نفر از اشراف قوم و بزرگان بنی امیه و سفراء بیگانه و رجال از یهود و نصاری-و خطبه و خطابه معروف سیّد السّاجدین امام چهارم زین العابدین علی بن الحسین علیهما السّلام در مسجد اموی شام بالای منبر در مقابل یزید نیروی قدرت او را شکست و پرچم عظمت بنی امیه را سرنگون و مردم را بیدار نمود).
پس از حمد و ثنای خداوند متعال فرمود ایّها النّاس اعطینا ستّا و فضّلنا بسبع-اعطینا العلم و الحلم و السّماحة و الفصاحة و الشّجاعة و المحبّة فی قلوب المؤمنین-و فضّلنا بأنّ منّا النّبی المختار محمد صلّی اللّه علیه و آله-و منّا الصدّیق-و منّا الطّیارّ-و منّا اسد اللّه و اسد رسوله-و منّا سبطا هذه الامّة و منّا مهدیّ هذه الامّة [۲] .
آنگاه شروع بمعرفی از خود نمود فرمود هر کس مرا می‌شناسد که می‌شناسد
و آن کس که مرا نمی شناسد اینک حسب و نسب خودم را بآنها می‌رسانم منم فرزند صاحب صفات و فضائل مخصوصۀ (که با کلمات طولانی آن صفات را بیان می‌نماید که وقت مجلس اجازه نقل تمام را نمی دهد) خاتم الانبیاء محمّد بن عبد اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم.
پس از آن روی همان منبری که سالها شب و روز از زمان معاویه علیه الهاویه علنی و بر ملا مولانا و مولی الموحدین امیر المؤمنین علی علیه السّلام را لعن و سب می‌نمودند؟!!و هزاران نسبتهای ناروا بآن حضرت داده بودند؟ در حضور خود یزید و رجال بنی امیه و دشمنها فضائل و مناقب جد بزرگوارش امیر المؤمنین را (که نگذارده بودند بگوش مردم شامی برسد) بیان نمود و فرمود.
انا ابن من ضرب خراطیم الخلق حتّی قالوا لا اله الاّ اللّه-انا ابن من ضرب بین یدی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله بسیفین و طعن برمحین و هاجر الهجرتین و بایع البیعتین-و قاتل ببدر و حنین-و لم یکفر باللّه طرفة عین-انا ابن صالح المؤمنین و وارث النبیّین-و قامع الملحدین-و یعسوب المسلمین- و نور المجاهدین و زین العابدین-و تاج البکّائین-و اصبر الصّابرین-و افضل القائمین من آل یس رسول ربّ العالمین-انا ابن المؤیّد بجبرئیل-المنصور بمیکائیل-انا ابن المحامی عن حرم المسلمین-و قاتل المارقین-و الناکثین- و القاسطین-و المجاهد اعدائه النّاصبین-و افخر من مشی من قریش اجمعین-و اوّل من اجاب و استجاب للّه و لرسوله من المؤمنین-و اوّل السّابقین- و قاصم المعتدین-و مبید المشرکین-و سهم من مرامی اللّه علی المنافقین- و لسان حکمة ربّ العالمین-و ناصر دین اللّه و ولیّ امر اللّه-و بستان حکمة اللّه-و عیبة علمه-سمح-سخی-بهلول-زکیّ-ابطحیّ-رض یّ-مقدام- همام-صابر-مهذّب-قوّام-قاطع الاصلاب-و مفرّق الاحزاب- اربطهم عنانا-و اثبتهم جنانا-و امضاهم عزیمة-و اشدّهم
شکیمة-اسد باسل یطحنهم فی الحروب اذا از دلفت الاسنّة و قربت الاعنّه طحن الرحی
و یذروهم فیها ذرو الریح الهشیم-لیث الحجاز-و کبش العراق-مکّی- مدنیّ-حنفیّ-عقبیّ-بدریّ-احدیّ-شجریّ-م هاجریّ-من العرب سیّدها-و من الوغی لیثها-وارث المشعرین-و ابو السّبطین الحسن و الحسین ذاک جدّی علیّ بن أبی طالب (علیه السّلام) [۱] .
آنگاه فرمود انا ابن خدیجة الکبری-انا ابن فاطمة الزّهراء-انا ابن
----------
[۱]: ۱) بیرون برو بسوی عراق پس بدرستی که خدای تعالی می‌خواهد تو را کشته ببیند.
[۱]: ۱) بدرستی که خدای تعالی خواسته است که ایشان را اسیر ببیند.
[۲]: ۲) ای مردمان عطا کرده شده ایم (ما آل محمد از جانب خدای تعالی) شش خصلت را و ترجیح داده شدیم بر سایر خلق به هفت فضیلت-عطا کرده شده ایم بعلم-و بردباری-و جوانمردی و خوش روئی-و فصاحت-و شجاعت-و محبت در دلهای مؤمنان. و ترجیح و زیادتی داده شده ایم (بر مردم) باینکه از ما است پیغمبر برگزیده (حضرت محمد مصطفی صلّی اللّه علیه و آله) و از ما است صدیق (امیر المؤمنین علی بن أبی طالب علیه السّلام) و از ما است جعفر طیار-و از ما است (حمزه) شیر خدا و رسول-و از ما است دو سبط این امت (حسن و حسین) -و از ما است مهدی این امت (حجة بن الحسن عجل اللّه تعالی فرجه).
[۱]: ۱) منم فرزند کسی که شمشیر زد بر بینیهای مردم تا گفتند لا اله الا اللّه-منم فرزند کسی که شمشیر زد پیش روی رسول اللّه بدو شمشیر (یعنی مدتی بشمشیر و مدتی به ذو الفقار) و نیزه زد بدو نیزه و هجرت نمود بدو هجرت. و بیعت نمود بدو بیعت. و با کافران مقاتله نمود در جنگ بدر و حنین و کافر نگشت بخدا چشم بر هم زدنی-منم فرزند صالح مؤمنان-و وارث پیغمبران-و براندازندۀ ملحدان-و پادشاه مسلمانان-و نور جهاد کنندگان-و زینت عابدان و تاج گریه کنندگان (از خوف خدا) و صبرکننده ترین صبر کنندگان-و بهترین نمازگزارندگان از آل یس رسول رب العالمین- منم فرزند مؤید بجبرئیل و منصور بمیکائیل-منم فرزند حمایت کننده از حرم مسلمانان-و کشندۀ برگشتگان از دین (یعنی اهل نهروان) و شکنندگان بیعت (یعنی اهل جنگ