جواب از حدیث باصحاب من اقتدا کنید داعی- حدیثی شاهد مقال آوردید که حقیر را در یک سنگلاخ بزرگی انداختید که گوهر را از میان آن بیرون آوردن افتخار بزرگی است ناچارم قدری در اطراف این حدیث مختصرا بحث کنم و بعد بجواب اصلی شما بپردازم. و البته بحث ما در سند حدیث و صحت و سقم آن نقدا نمی باشد زیرا ما را بکلی از مطلب دور می‌نماید فقط بحث در مدلول حدیث می‌باشد. بدیهی است کسانی که رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را زیارت نموده و یا بضبط حدیث از آن حضرت موفق گردیده اند صحابه و اصحاب می‌گویند خواه از مهاجر و انصار و خواه غیر از اینها از موالی و غیره باشد. اشتباه بزرگی که آقایان نموده اید اینست که روی حسن نظر تصور فرموده اید صحابه و اصحاب رسول اللّه عموما پاک و منزه از جمیع عیوب بوده اند و حال آنکه این طور نبوده اصحاب آن حضرت مخلوط از نیک و بد بودند که خدا و رسول بزرگوار بحال خوب و بد آنها آگاهی داشتند و دلیل بر این معنی سوره منافقون و آیاتی که در سایر سور قرآن مجید مانند توبه و احزاب در مذمت منافقین و فاسقین از اصحاب وارد گردیده اکابر علماء خودتان در کتب معتبرۀ خود مثالب آنها را نقل نموده اند و بعض از آنها مانند هشام بن محمّد سایب کلبی که از اعیان علماء شما می‌باشد کتاب مخصوصی در مثالب صحابه تصنیف و تألیف نموده است. و منافقینی که خداوند در قرآن مجید و رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم آنها را مذمت و اهل آتش معرفی فرموده اند مردمان دو روئی بودند که ظاهر مسلمانی داشتند و باطن آنها فاسد و خراب بوده و تمامی آنها در سلک اصحاب آن حضرت بودند-در این صورت چگونه می‌توانیم بتمام اصحاب آن حضرت نظر نیک داشته باشیم که بهر یک از آنها اقتدا نمائیم نجات یابیم. آیا در داستان عقبه از همان منافقین اصحاب نبودند که ظاهری آراسته داشتند ولی در صدد قتل خاتم الانبیاء صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بر آمدند. حافظ- داستان عقبه را جمعی از علماء از ساخته‌های شیعه می‌دانند و صحت آن غیر معلوم است. داعی- بی لطفی فرمودید عقاید عدّه ای از اصحاب خوارج و نواصب را مدرک گفتار قرار دادید این قضیه بقدری مشهور و واضح و آشکار و مستفیض است که مورد تصدیق علمای خودتان می‌باشد. مراجعه نمائید بکتاب دلائل النبوة تألیف حافظ ابو بکر أحمد بن حسین بیهقی شافعی که از اکابر فقهاء و دانشمندان خودتان می‌باشد داستان بطن عقبه را مسندا با سلسلۀ روات و امام احمد حنبل در آخر جلد پنجم مسند از ابو طفیل و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ضبط نموده اند و بطور استفاضه مشهور است که حضرت جماعتی از اصحاب را در آن شب لعن فرمودند. پیشاور.... https://eitaa.com/zandahlm1357