گفتاري از فرانچسكو فيچيكيا (پژوهشگر سوئيسي)
فرانچسكو فيچيكيا متولد سال، ۱۹۶۴ در سال ۱۹۷۱ به عضويت محفل بهائي سوئيس درآمد. از نوامبر سال ۱۹۷۳ در زوريخ به عنوان مددكار اجتماعي استخدام شد. بعد از مطالعه كتاب «هرمان زيمر» فيچيكيا در آگوست سال ۱۹۷۴ نظرات تشكيلات بهائيت را مورد انتقاد قرار داد و به پيروي از نظريه زيمر الواح وصاياي عبدالبهاء را كه همراه كتاب اقدس بهاءالله نزد بهائيان منشور نظم اداري تشكيلات بهائيت محسوب مي‌شود، جعلي دانست و مؤسسه ولايت امرالله را كه در الواح وصايا تعيين شده غاصب خوانده و معتقد است كه آن توسط شوقي افندي غصب شده است. فيچيكيا پس از مكاتبه با مركز جهاني بهائيت در حيفا و بحث و گفت وگوهاي بسيار با نمايندگان انتصابي تشكيلات بهائي سرانجام در اواخر نوامبر سال ۱۹۷۴ انصراف خود را از عضويت در تشكيلات بهائيت اعلام كرد. بعد از مدت كوتاهي تشكيلات بهائيت طرد روحاني او را اعلام كرد. در اوايل سال ۱۹۷۵، فيچيكيا مطلبي تحت عنوان نامه يك خواننده به يك روزنامه روزانه زوريخ يازدهم فوريه سال ۱۹۷۵ در سطحي گسترده انتقادات خود را به تشكيلات بهائيت مطرح كرد. پس از مدت كوتاهي در ماه اوت سال ۱۹۷۵ مقاله خود را تحت عنوان: بهائي گري - يك آينده نامعلوم براي «دين آينده» را در نشريه ادواري دفتر مركزي كليساي پروتستان موسوم به ۱۶۱۵ شماره ۳۸ (۱۹۷۵) منتشر كرد.
✍#بهائیت_فاشیسم_جدید
پژوهشگر سوئیسی
@zandahlm1357