جلسۀ نهم: امامت امام حسن مجتبى (عليه السّلام) اشاره امامت امام حسن (عليه السّلام) در پى شهادت مظلومانۀ اميرالمؤمنين (عليه السّلام) در بامداد ۲۱ رمضان سال چهل هجرى، امامت امام حسن (عليه السّلام) آغاز شد. بيعت مردم با امام حسن (عليه السّلام) امام حسن (عليه السّلام) پس از شهادت و دفن پدر بزرگوارش، در مسجد كوفه به منبر رفت و چون مى خواست سخن بگويد، اشك از ديدگانش فرو ريخت و بغض گلويش را فشرد. آن گاه پس از حمد و سپاس خدا و گواهى بر وحدانيّت ذات مقدّس او و رسالت پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) فرمود: «من سوگ خود را نزد پروردگارم، مصيبت و سوگ گرامى ترين پدر يعنى پيغمبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) به شمار مى آورم، چرا كه او فرمود: بر هركس مصيبتى وارد شد، خود را با مصيبت من تسليت دهد. از دست دادن پيغمبر خدا بزرگ ترين و سخت ترين مصيبت‌ها است. قسم به خدايى كه جز او معبودى نيست، و سوگند به آفريدگارى كه قرآن را بر بندۀ خود نازل كرد، در شبى كه گذشت، كسى از دنيا رفت كه در ميان پيشتازان به سوى ايمان، غير از پيغمبر خدا (صلّى الله عليه وآله) كسى بر او سبقت نگرفت، و در ميان آن‌ها كه در آينده خواهند آمد، نيز كسى به مقام او نمى رسد. اين مصيبت بزرگى را كه بر ما و بر همۀ امت وارد شد، از جانب خدا مى دانيم». سپس ادامه داد: «پدرم از مال دنيا جز هفتصد درهم كه مى خواست براى خانوادۀ خود خدمتكارى بگيرد، چيزى باقى نگذاشت... ». پس از سخنان امام حسن (عليه السّلام)، به نقلى عبدالله بن عباس برخاست و گفت: «اى مردم! اين فرزند پيغمبر شما و جانشين امامتان است؛ پس با او بيعت كنيد». مردم بدون ترديد و فوراً سخن ابن عباس را پذيرفتند و در حالى كه مى گفتند: ما او را بسيار دوست داريم و حق او بر گردن ما است و شايستۀ خلافت است، براى بيعت با آن حضرت پيش رفتند. به نقلى ديگر پيشنهاد بيعت با امام حسن (عليه السّلام) را شخص ديگرى داد. #تاریخ_تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357