پرهیز از ساختارشکنی در روابط خانوادگی اگرچه گاهی وقت‌ها ساختارشکنی، ارزش محسوب می‌شود، در روابط خانوادگی، ضدّ ارزش است. ممکن است در میان خویشاوندانِ همسر، افرادی با سلیقه‌ها و عقاید و رفتارهای متفاوت وجود داشته باشند. روابط این افراد و نیز ساختار کلیِ فامیل بر اساس قوانین و فرمول ریاضی طرح و تعریف نشده است که ما مجاز باشیم آن روابط را به گونۀ دیگری طراحی کنیم؛ بلکه این ساختار به طور طبیعی و در طی نسل‌ها شکل گرفته است. شما نمی توانید تعیین کنید که ازاین به بعد نقش پدر، فرزند، مادربزرگ و... چنان وچنین باشد؛ بنابراین در ارتباط با خانوادۀ همسرتان، باید به این درک رسیده باشید که وارد مجموعه ای جدید می‌شوید و نباید آن را تغییر دهید و با ساختارهای آن مقابله کنید؛ بلکه باید خودتان را با آن سازگار کنید. یکی از مصادیق ساختارشکنی در ارتباط‌های فامیلی، قطعِ رحم است. رفت وآمد فامیلی، وظیفه ای دینی و اخلاقی است؛ حتی در ارتباط با آنان که اهلِ گناه اند: ازدواج مایۀ وصلت دو خانواده و گسترش دایرۀ خویشاوندی است. بدون این پیوند عاطفی، زندگی شیرین نمی شود. بی اعتنایی به فامیل همسر یا بی حرمتی و عیب جویی به آن ها، بذر فتنه را در دل می‌کارد و میوۀ تلخ آن، اختلافات، قهرها و جدایی‌ها و... و تلخی در زندگی است؛ بنابراین باید بنا را بر حفظ احترام متقابل، تقویت روابط فامیلی، صمیمت و محبت بین افراد دو فامیل و رفت وآمدهای خانوادگی گذاشت و هرچه بیشتر، رشته‌های الفت را قوی تر ساخت. [۱] سازگاری به معنای انفعال همه جانبه نیست؛ بلکه در سازگاری، انسان ضمن اینکه خود را با خانواده هماهنگ می‌کند، از رفتارهای غلط آن‌ها تأثیر نمی پذیرد و حتی ممکن است بتواند این رفتارها را تعدیل کند. در هر صورت، انسان باید حدّومرز خود را بشناسد و وارد حریم دیگران نشود. امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرموده اند: «بهترین ادب آن است که انسان در حدومرز خود بماند و از انداز ۀ خویش تجاوز نکند. » [۲] البته این به معنای نفی تلاش به منظور ارتقای فرهنگ خانوادۀ همسر یا خانوادۀ خود نیست. ---------- [۱]: حسن صدری مازندرانی، هنر همسرداری: اخلاق در دانشگاه منزل، ص۲۶۹. [۲]: عبدالواحدبن محمد تمیمی آمدی، غرر الحكم و درر الکلم، ص۲۳۳. #تار_و_پود_عاشقی ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm13#