✍ چرا خداوند کارهایی را که ذره ای شرک و ریا در آن باشد، نمی پذیرد؟ خداوند میفرماید: انا خیر شریک فمن عمل لی و لغیری فهو لمن عمله غیری ( وسائل، ج 1، ص 72. ) من بهترین شریک هستم، اگر کسی عملی را انجام دهد که هدفش هم من و هم غیر من باشد، من سهم خود را به آن شریکی که برای من پنداشته واگذار میکنم تا پاداش خود را از او بگیرد. آری، هر کس و هر چیز را در کنار خدا قرار دادن، توهین به مقام الهی است. اگر کسی به شما بگوید: من شما و سنگ را دوست دارم، این توهین به شماست. اگر بگویید: از غذایی که تهیه کردهام، هم شما بخورید هم گربه ام میخورد، توهین است. علاوه بر آنکه هدف خداوند از انجام دستوراتش، رشد و کمال انسان و شرک و ریا مایه سقوط انسان است. اگر یک موش در دیگ غذا بیفتد، تمام غذا از قابلیت مصرف می افتد. یک روز تمام مسافران هواپیما را پیاده و باری را که بسته شده بود تخلیه کردند و گفتند: یک موش در هواپیما دیده شده است. پرسیدم: این همه مسافر و بار به خاطر یک موش باید پیاده شود؟ گفتند: بله، زیرا ممکن است این موش یکی از سیم ها را بجود و رابطه خلبان با فرودگاه قطع شود و موجب سقوط هواپیما شود. آری، موش شرک، سیم اخلاص را می جود و رابطه بنده با خالق قطع میشود. https://eitaa.com/zandahlm1357