- پاسخ امام به نامه ناخوانده «هنگامی که امام موسی بن جعفر علیه السلام به شهادت رسید، امامت به علیّ بن موسی علیه السلام رسید. ولی برخی شیعیان و یاران موسی بن جعفر علیه السلام، هنوز به این امر باور نداشتند و نمی دانستند که به راستی امام پس از موسی بن جعفر علیه السلام کیست. از این رو تلاش می‌کردند که از راههای ممکن، امام راستین را بشناسند. حسن بن علی وشّاء [۲]، یکی از یاران امام موسی بن جعفر علیه السلام می‌گوید: هنوز به امامت علی بن موسی علیه السلام یقین نیافته بودم و می‌خواستم به این یقین دست یابم، از این رو چندین پرسش را در نامه ای نوشتم، تا بدین سان وی را بیازمایم. در حالی که نامه را در زیر لباس پنهان کرده بودم، نزد ایشان رفتم و منتظر بودم تا اجازه ورود بیابم، ناگاه جوانی از خانه بیرون آمد و با صدای بلند گفت: کدام یک از شما «حسن بن علی وشّاء است»؟ گفتم: منم. جوان نوشته ای را به من داد و گفت: علیّ بن موسی الرضا علیه السلام این نامه را برای تو نوشته است. نامه را گرفتم، آن را گشودم و دیدم که علی بن موسی پرسشهای مرا، یک به یک پاسخ داده است، در حالی که پرسشها هنوز نزد من بود و به ایشان نداده بودم. این گونه بود که امامت آن گرامی را باور کردم و به آن اعتقاد یافتم [۳] ». در اندیشه شیعی، امامان معصوم علیهم السلام به گونه ای فوق بشری از علوم نبوی و معارف الهی برخوردارند و افزون بر آن، خداوند دانشهای دیگری را نیز به آنان داده است که می‌توانند نامه ناخوانده یا سخن ناگفته را دریابند. اما باید توجه داشت، این نوع کرامتها که از امامان علیهم السلام دیده می‌شود، خود راهی است که به جایگاه و منزلت معنوی و الهی آنان پی برده شود و از ایشان آموزه‌های دین آموخته گردد و گام در راه پرستش و فرمانبرداری پروردگار متعال نهاده شود. پس زائران آگاه پیش از آن که در زیارت خود، برآورده شدن حاجتها و نیازهای خود را در نظر داشته باشند، به این حقیقت توجّه کنند که باید درس توحید و دینداری و دین خواهی را از امامان فرا گرفت و از مکتب اهل بیت علیهم السلام برای درس آموزی و دین شناسی بهره برد و از آستان مهر و محبّت ایشان، به اطاعت و بندگی خدا رسید، حرام الهی را کنار نهاد و تکالیف واجب را انجام داد؛ چیزی که امامان را خشنود می‌سازد و لطف و محبّت و دعای آنان را ارزانی می‌دارد. ---------- [۲]: عزیزاللّه عطاردی، مسند الامام الکاظم ۳ / ۳۵۶. [۳]: قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح ۲ / ۷۶۷؛ محمدبن حسن عاملی حرّ عاملی، اثبات الهداة ۶ / ۹۰، با شرح و ترجمه احمد #ارمغان ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357