بچه محل امام رضا: از همه جالبتر اين كه همين داستان مرحوم جدّ بزرگوار را در ۱۶ شماره قبل نقل كرده و صريحاً مى نويسد: چند سال بود فلج شده بود؛ بطورى كه غالباً (نه گاهى! ) دچار نسيان مى شد و گاهى هم به حال اغماء مى افتاد. (شماره ۱۴۸۲) و البتّه صد البتّه، كسى كه چند سال باشد فلج باشد و فشار خون او خيلى بالا باشد و به حال اغماء و دم مرگ بيفتد، هيچ گونه كسالت و عارضه و ناراحتى ندارد و يك آخ هم نخواهد گفت!! كسى كه در نقل سرگذشت مرحوم جدّش، اين چنين ضدّ ارتباط با ارواح، ص: ۱۴۴ و نقيض بگويد، ارزش سرگذشتهاى ديگرى را كه نقل مى كند- و قسمت عمده بحثهايش نقل سرگذشتهاست- ناگفته پيداست. چه كسى با الفاظ بازى مى كند، ما يا شما؟ سؤال: مى گويند شما با الفاظ بازى كرده ايد؟ پاسخ: راستى مضحك است؛ شما كه اسم «تناسخ» را «عود ارواح» گذاشته ايد و بر خلاف همه دانشمندانى كه كلمه تناسخ را به كار برده اند و آن را عين عود ارواح (اعم از صعودى و نزولى) دانسته اند، مى گوييد اينها دوتاست- و به گمان خود با اين تغيير نام از ضربات خردكننده اى كه فلسفه و دلايل نقلى بر اين مسلك خرافى زده، مصون مى مانيد- آيا شما با الفاظ بازى مى كنيد يا ما؟! ما مدارك زيادى از دانشمندان مختلف در دست داريم كه همه آنها «تناسخ» را با «عود ارواح به جسد انسان ديگر در اين جهان» يكى دانسته اند، شما اگر راست مى گوييد، مدركتان بر اين بازى لفظى چيست؟ (به شرط اين كه از اين شاخه به آن شاخه نپريد؛ صريحاً بگوييد دركتان چيست؟ ) ارتباط با ارواح، ص: ۱۴۵ شما مى گوييد: اگر روح به جسمى كه سطح تكامل آن بالاتر باشد، برگردد «عود ارواح» نام دارد و صحيح است، و اگر به جسمى برگردد كه مساوى يا پائين تر باشد «تناسخ» است و باطل است؛ اين تقسيم بندى بى دليل را كه بر خلاف گفته همه دانشمندان در معنى تناسخ است، از كجا آورده ايد؟ تناسخ يك كلمه خارجى نيست؛ يك كلمه عربى است كه در تمام كتب دسترس ما هست؛ نوشته هاى خواجه نصيرالدّين طوسى در شرح اشارات؛ علّامه حلّى در شرح تجريد العقائد؛ صدرالمتألّهين در اسفار؛ ميرداماد؛ و شيخ الرّئيس بوعلى سينا؛ و ملّاعبدالرّزّاق لاهيجى در گوهر مراد؛ سعد بن عبداللّه قمى در كتاب المقالات و الفرق؛ و محمّد فريد وجدى در دائرةالمعارف قرن بيستم؛ و ملّاهادى سبزوارى در شرح منظومه و بسيارى ديگر، همه گواه اين مدّعاست. #کتاب ارتباط با ارواح آیت الله شیرازی https://eitaa.com/zandahlm1357