چیزی گم است در من ، از آرزو فراتر مانند جان شیرین ، زان نیز پر بها‌تر ای عشق در دل من ، از تو اثر نمانده تنها در این میانه ، جان گشته آشنا‌تر در تنگنای زندان ، درحسرت نگاهت بااشک و آه محزون ، غم هست تنگنا‌تر در زیر آسمانم ، جز سنگ و غم نمانده جز استخوان ز خارا ، دیگر مرا قضا تر بی‌دوست‌گر من و تو ، بودیم در زمانه در لابلای گلشن ، بویی ز بی‌وفا‌تر تا روز واپسینم ، همچون عطش زباران وز عشق اولینم ، گشت این دلم بلا‌تر گر بوده ام به جایت ، در کنج انزوا من تو با وفا قرینی ، من با جفا رها‌تر هرچه به من بگویی ، از بخت واژگونم باور مکن که گویم از تو چنین جدا‌تر #داود_شمسی @zarboolmasall