کوچه هامان خالی از حسِ بقای زندگی ست ساز دنیا هم مخالف با نوای زندگی ست یک طرف سیلاب باران یک طرف هم زلزله قصد دنیا هم که گویی بر فنای زندگی ست وحشت از بیماری و کابوس مردن تا به کی؟؟؟ لحظه های شاد ما آخر کجای زندگی ست؟ ای خدا دستی بجنبان، غصه ها از حد گذشت خوش بگردان حال ما را،،، این دعای زندگی ست میرسد از عمق جان پیغام تازه بر دلم صبر خود افزون کنم، چون این بنای زندگی ست اینهمه بالا و پایین عاقبت سر میشود پشت خط نا امیدی، ابتدای زندگی ست پس سرودم شعر خود را با ردیف تازه ای زندگی را زندگی کن..... این صدای زندگی ست