فرزند 🔴ما وقتی کودک کار اشتباهی انجام میدهد به یک کلمه یا جمله ی کوتاه مثل آفرین یا بارک الله گفتن بسنده میکنیم، ولی کافیست او یک اشتباه کند تا با جملات پی در پی و طولانی، مثل وای چرا اینکارو کردی؟ مگه عقل نداری؟ بزار بابات شب بیاد... و از این قبیل جملات او را به باد انتقاد و سرزنش میگیریم. درصورتیکه هیچوقت نمیگوییم بزار بابات شب بیاد تا بهش بگم این کار خوب رو کردی، یا جملات تشویقی را طولانی به کار نمیبریم. همیشه سعی کنیم تشویق را در جملات بیشتری به کار ببریم و تنبیه و تذکر را در جملات کمتر. ما زمانی مچ بچه ها را میگیریم که در حال انجام کار بدی هستند، مثلا در یک مهمانی وقتی سراغ بچه ها میرویم که دارند با هم دعوا میکنند، ولی وقتیکه کار مثبتی میکنند یا با هم دوستند و در حال انجام بازیهای گروهی، سراغشان نمیرویم و تشویقشان نمیکنیم. تنبیه و تشویق باید متعادل باشد. همیشه در تربیت کودک نیمه خالی لیوان را نبینیم. در اینصورت نگرش و جهانبینی کودک به سمت کاستیها و زشتیها گرایش پیدا خواهد کرد. باید نیمه پر لیوان را بیشتر مورد توجه قرار داد تا کودک زیباییهای زندگی را بیشتر ببیند و به آنها گرایش پیدا کند. 🏴:@zeinabyavaran313