ربیع آمد دلم سرمست یار است بهار من تماشای نگار است دلی دارم میان سینه ی خود که تا وقت ظهورش بی قرار است مرام و مذهب من انتظار است بدون یار ، هستی در غبار است پر از جور و ستم گردیده عالم جهان مشتاق یاری تکسوار است وجودم بی قرار وصل یار است اسیر آن نگار گل عذار است ز هجران و فراقش تا بیاید دلم مانند لاله داغدار است ربیع آمد و نگار هم می آید با آمدنش بهار هم می آید احیاگر دین احمدی یعنی که آن دلبر تکسوار هم می آید @zelzeleh313