. رنج و گنجنجمه صالحی در شب قدر، پس از جاری شدن "هزار و یک" نام جلاله معبود، بر زبان و باریدن اشک ندامت و درخواست مکرر برای رهایی از آتش دوزخ، خود را در حصن حصین خدا در امان خواهیم دید و رنگین کمان امید، در دل‌مان ظاهر می‌شود. در این شب‌های پرفیض، زمانی که دل‌ها به سوی آسمان می‌رود و دست‌ها به دعا برمی‌خیزد، هر نفسی تبدیل به ذکر و هر ذکری پلی به سوی نور می‌شود. در این لحظات، زمان از معنای خود خالی می‌شود و هر ثانیه، فرصتی برای عبور از تاریکی به روشنایی است. در این شب‌ها، به یاد می‌آوریم که هر انسانی، مانند الماسی است که با صیقل خوردن، درخشش خود را به نمایش می‌گذارد. در مسیر زندگی، با مشکلات و سختی‌ها روبرو می‌شویم، اما همین سختی‌ها هستند که ما را می‌سازند و قوی‌تر می‌کنند. همان‌طور که الماس بدون ساییده شدن، هرگز به درخشش نمی‌رسد، ما نیز بدون تجربه‌ی رنج، به کمال نخواهیم رسید. در شب‌های قدر، به یاد می‌آوریم که هر چیزی در این جهان، حتی سختی‌ها و دردها، می‌توانند به ما درس‌هایی بیاموزند و ما را به سوی هدفی بزرگ‌تر هدایت کنند. در این شب‌ها، دست به دعا برمی‌داریم و از خداوند می‌خواهیم که ما را در مسیر درست هدایت کند و به ما کمک کند تا از هر لحظه‌ی زندگی‌مان به بهترین شکل استفاده کنیم و در مسیر ظهور ثابت‌قدم‌تر باشیم. شب قدر یادآور این است که هر انسانی، فارغ از گذشته‌اش، می‌تواند با توبه و بازگشت به سوی خدا، مسیر زندگی خود را تغییر دهد و به سوی آینده‌ای روشن‌تر گام بردارد. شب قدر فرصتی است برای تجدید نظر در گذشته و برنامه‌ریزی برای آینده و تجدید عهد با حجت الهی، تا بتوانیم با قلبی پاک و نیتی خالص، به استقبال فردایی بهتر و زمینه‌سازی دولت کریمه برویم. زیبایی شب قدر در ابهامش است گویی سه بار فرصت داریم تا الماس وجود را صیقل دهیم، گاهی تا تراش نخوریم مفید نخواهیم بود! تلفیقی از رنج و گنج! ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @zemzemh60