📙#حکایت_خواندنی ✍ملا بدت نباشه ؟ گویند در دهی،مُلا مکتبی طمعکار و سخت گیری بود که شاگردان را می زد و به گریه می انداخت...روزی بچه ها تصمیم گرفتند کاری کنند که ملا چند روزی بیمار شود و در بستر بیفتد و به مکتبخانه نیاید...یکی از انها که باهوش تر بود گفت،بیایید وقتی ملا بر کلاس وارد شد،یکی یکی بگوییم ملا بدت نباشه و عیبی بر او بگذاریم...چون ملا وارد شد،یکی از بچه ها گفت:ملا بدت نباشه؟! ملا گفت:بد نبینی فرزند،من که عیبی ندارم...و پشت سر هم هر یک از بچه ها بر ملا عیبی گذاشت،تا اینکه ملا باور کرد که راست می گویند و مکتبخانه را تعطیل کرد و به خانه رفت...چون وارد خانه شد گفت زن کرسی بیاور که حالم خراب است و حکیم را خبر کن...زن بدنبال حکیم رفت... ملا که از بدت نباشه بچه ها ترسیده بود، و دلش به قش و ضعف افتاده بود بر سر اجاق رفت و از کوفته برنجی هایی که زنش پخته بود دوتا خورد و چون دید صدای در می اید فوری انها را بلعید و به زیر کرسی رفت...حکیم وارد شد،نشست و همه جای ملا را معاینه کرد و گفت ظاهرا که عیبی نداری،اما گویا گلویت دونه زده و فقط باید انرا جراحی کنم...حکیم باشی،نیشتر،قیچی و منقاش را در اورد و گلوی ملا را نیشتر زد و با منقاش دانه های کوفته برنجی را یکی ،یکی دراورد و کنار هم گذاشت...ملای طمعکار هم خجالت کشید بگوید، اینها دونه نیست...حکیم هم دوا گذاشت وانرا بست و چند روزی هم مشغول معالجه بود.بچه ها هم از اینکه مکتب تعطیل بود و ملا به سزای اعمالش رسیده بود خوشحال و خرم بودند. حکایتی نزدیک به این مضمون نیز در ((مثنوی معنوی-دفتر سوم)) آمده است. ✓@zendegi18