🍃🌼🌼🌼
استاد عباسی ولدی
تا حالا شنیدید کسی عبادت کنه برای دنیا؟
🍃🌼🌼🌼
• دنیا واقعاً برای ما جدّی شده،
• مردم برای ما جدّی شدن،
• «خود»مون رو خیلی جدّی گرفتیم.
• هر چی خدا داد کشید که دنیا بازیچه و سرگرمیه، نفهمیدیم.
❌ به همون اندازهای که دنیا برامون مهم شد، خدا توی زندگیمون کماهمیت شد.
⬅️ تا جایی که حتی کارایی رو که اصلشون خداییه، به قصد و نیت دنیا انجام میدیم.
❓تا حالا به سکوتمون، فریادمون، ناراحتیامون، خوشحالیامون، حِلممون، عصبانیتمون و ... دقت کردیم تا ببینیم رنگ خدایی دارن یا نه؟
🔺مثلا ما خوشحال میشیم؛ اما نه برای این که اماممون خوشحال شده، برای این که کیف کردیم و خوشحال شدیم.
❗️خیلی وقتا ما توی کارامون اصلاً توجهی نداریم به این که اماممون چه حسی داره یا خدا چه نگاهی به ما داره.
👆وقتی این توجه از بین میره، همین عبادتا و نماز و روزهها آروم آروم، حجاب میشه.
☑️این که یه عالمه نمازخونِ بیخدا داریم دلیلش همین بی توجهیه. از معبود غافل شدن و به عبادت توجه کردن.
‼️عبادتی که بدون توجه به معبود باشه، به آدم نشاط نمیده.
▫️وقتی که قرآن میخونم و احساس میکنم کسی که همۀ زندگیمه، الآن داره به من لبخند میزنه، این عبادت بهم نشاط میده؛
▫️امّا وقتی عبادت بدون این توجه انجام میگیره، یه بازیه، خم و راست شدنه، لب تکون دادنه، یه عادته.
برای همینم به آدم نشاط نمیده.
📛چقدر بده عاقبت کسی که خیال میکنه آدمِ با خداییه؛ امّا وقتش که میرسه، میبینه تنها چیزی که نداره خداست.
🔰بیاید توجهمون رو به دنیا کم کنیم.
• وقتی که اماممون ناراحت نیست و ما ناراحتیم، یعنی دنیا زده شدیم.
• وقتی اماممون خوشحال نیست و ما خوشحالیم یعنی دنیا زده شدیم.
• وقتی چیزی که برای اماممون مهم نیست، برای ما بااهمیته یعنی دنیازده شدیم.
• وقتی فکر و ذهن اماممون به چیزی مشغوله که ما ازش غافلیم، یعنی دنیا زده شدیم.
❌بعضی از ما مذهبیا توی دنیازدگی، از خیلی از آدمایی که به ظاهرشون میاد که بیشتر دنیا زده باشن، جلو زدیم.
#تلنگر