🍃🌼🌼🌼 استاد عباسی ولدی تا حالا شنیدید کسی عبادت کنه برای دنیا؟ 🍃🌼🌼🌼 • دنیا واقعاً برای ما جدّی شده،‌ • مردم برای ما جدّی شدن،‌ • «خود»مون رو خیلی جدّی گرفتیم. • هر چی خدا داد کشید که دنیا بازیچه و سرگرمیه، نفهمیدیم. ❌ به همون اندازه‌ای که دنیا برامون مهم شد، خدا توی زندگی‌مون کم‌اهمیت شد. ⬅️ تا جایی که حتی کارایی رو که اصلشون خداییه، به قصد و نیت دنیا انجام می‌دیم. ❓تا حالا به سکوتمون، فریادمون،‌ ناراحتیامون،‌ خوشحالیامون،‌ حِلممون، عصبانیتمون و ... دقت کردیم تا ببینیم رنگ خدایی دارن یا نه؟ 🔺مثلا ما خوشحال می‌شیم؛ اما نه برای این که اماممون خوشحال شده، برای این که کیف کردیم و خوشحال شدیم. ❗️خیلی وقتا ما توی کارامون اصلاً توجهی نداریم به این که اماممون چه حسی داره یا خدا چه نگاهی به ما داره. 👆وقتی این توجه از بین می‌ره، همین عبادتا و نماز و روزه‌ها آروم آروم،‌ حجاب می‌شه. ☑️این که یه عالمه نمازخونِ بی‌خدا داریم دلیلش همین بی توجهیه. از معبود غافل شدن و به عبادت توجه کردن. ‼️عبادتی که بدون توجه به معبود باشه،‌ به آدم نشاط نمی‌ده. ▫️وقتی که قرآن می‌خونم و احساس می‌کنم کسی که همۀ زندگیمه، الآن داره به من لبخند می‌زنه، این عبادت بهم نشاط می‌ده؛ ▫️امّا وقتی عبادت بدون این توجه انجام می‌گیره، یه بازیه، ‌خم و راست شدنه،‌ لب تکون دادنه، یه عادته. برای همینم به آدم نشاط نمی‌ده. 📛چقدر بده عاقبت کسی که خیال می‌کنه آدمِ با خداییه؛ امّا وقتش که می‌رسه، می‌بینه تنها چیزی که نداره خداست. 🔰بیاید توجهمون رو به دنیا کم کنیم. • وقتی که اماممون ناراحت نیست و ما ناراحتیم، یعنی دنیا زده شدیم. • وقتی اماممون خوشحال نیست و ما خوشحالیم یعنی دنیا زده شدیم. • وقتی چیزی که برای اماممون مهم نیست، برای ما بااهمیته یعنی دنیازده شدیم. • وقتی فکر و ذهن اماممون به چیزی مشغوله که ما ازش غافلیم، یعنی دنیا زده شدیم. ❌بعضی از ما مذهبیا توی دنیازدگی، از خیلی از آدمایی که به ظاهرشون میاد که بیشتر دنیا زده باشن، جلو زدیم.