✍ یوسف غلامی. نویسنده گدا پروری در ایستگاه راه آهن مشهد. روزانه هزاران زائر ایرانی و خارجی وارد ایستگاه راه آهن مشهد می شوند.آنها اغلب به هنگام ورود و خروج، توشه بسیار همراه دارند و جایگاه ورود و خروجشان تا محل سوار شدن به قطار هم مسیری طولانی است. این زائران اغلب خسته و گاه ناتوان اند و به هنگام جابه جایی توشه های خود بیشترین چیزی که بدان محتاج اند، چرخ های حمل بار است که مدیریت راه آهن تمام این چرخ ها را از دسترس زائران دور داشته و هیچ کس بدون پرداخت مبلغ هنگفت به کارگران راه آهن حق استفاده از آن چرخ ها را ندارد. اگر گاه شاهد بارکشی مسافران باشید می بینید که اغلب آنها به علت گرانی مبلغ حمل بار، ترجیح می دهند با تحمل مشقت بسیار، خود توشه شان را حمل کنند و از واگذاری حمل آن به باربران راه آهن بپرهیزند. توجیه مسئولان راه آهن این است: می خواهیم بدین وسیله برای برخی افراد اشتغال زایی کرده باشیم.(در راه آهن باربری کنند و مزد بگیرند). در حقیقت یعنی به بهای شکنجه زائران و گم شدن و خراب شدن وسایلشان و نیز بی حیثیت کردن شهر مقدس مشهد و امر زیارت، گدا بپرورانیم. با خود می گویم امیدوارم این مسافران هرگز وارد فرودگاه تل آویو اسرائیل نشوند تا ببینند که کارگرانی بسیار نظیف و مؤدب و مهربان ، با چرخ های حمل بار ، رایگان آماده باربری مسافرانند. #راه_آهن