یه روزی تو وانفسای یوم الحسره خودمون رو به در و دیوار میزنیم بلکه بتونیم باری از گناهانمون کم کنیم، تو اون اوضاع میبینی یه جمع نورانی میان سراغت، یه سری بچه که میشناسیشون و احتمالا اونجا دیگه بزرگ محشور میشن، میپرسن مارو میشناسی؟ میگیم نه میگن ما اینجا دستمون بازه، شهیدیم اون دنیا یادمون کردی ، صدای مظلومیتمون رو بالا بردی، حالا اومدیم جبران کنیم ماهمون بچه های خونین غزه ایم شهدایی که به اذن خدا دستمون بازه و شهادت میدیم که تو به یاد ما بودی... شهدا رو یاد کنیم، یادمون میکنن، روزی که خیلی بهش نیاز داریم