🔰 به نام تو، به کام دیگری 🔹 تأكيد بر حسنات و صالحات، تأكيدى است كه خوبى عمل و خوبى زمان و مكان و خوبى جهت و هدف را در بر مى ‏گيرد. گاهى وقت‏ها، عمل خوب است، ولى در جايگاه و در هنگام مناسب نيست و يا بهره ‏ى ديگران است، كه در راه و در هدف از تو جدا هستند. امانت دارى و راستگويى خوب است، اما اگر تو امين خيانت كار باشى، خوب نيست؛ كه از حضرت جواد يا هادى (ع)، روايت شده:«كَفى‏ بِكَ خيانَةً انْ تَكُونَ اميناً لِلْخَونَة»؛ براى خيانتكارى تو همين بس، كه امانت‏ دار خائن ‏ها باشى. 🔹 خوبى و حسن عمل، بايد با صلاح و جهت صالح عمل همراه باشد؛ وگرنه دروغ در جايگاه اصلاح و احسان، خوب است و صالح است. باز در كلام امام، پس از تأكيد بر عمل و تكرار آن، تأكيد بر نهايت و تماميّت و تكرار آن شده است، كه نهايت در اهداف و نهايت در اسلام، هر دو برخاسته از نهايت و تماميتى است كه در انسان ريشه دارد. ❛❛ عین‌صاد 📚نامه های بلوغ | ص ۱۹۷ 🏷 🌐 به بپیوندید 👇 ☫ @ziaossalehin