هدایت شده از ظهور نزدیک است
🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۱۵🌷 هر چه آفرید، نیکو آفرید: موزه ها، کتابخانه ها، نمایشگاه های آثار هنری، اداره های ثبت اختراعات و ...، نشان دهنده ی انواع و اقسام پدیده هایی هستند که از خلّاقیّت انسان ها نشأت گرفته اند. هر یک از این پدیده ها، آفرینشی علمی یا هنری است که ذوق و دانش و توانایی پدیدآورنده‏ ی خود را نمایش می دهد. امّا فراتر از همه‏ ی این پدیدآورندگان، خالقی هنرمند، دانا و نیرومند وجود دارد که تابلویی به وسعت جهان آفرینش پدید آورده است؛ تابلویی بی نظیر و بدون کمترین نقص و اشتباه که عناصر آن در حال حرکت و رشد و تکامل هستند و لحظه به لحظه به آن افزوده و از آن کاسته می شود. این اثر هنری، از هیچ نمونه ی دیگری اثر نپذیرفته و نشانگر ذوقِ وصف ناشدنی نقّاش زبردست آن است. آفرینش کهکشان ها، منظومه ها، ستارگان، سیّاره ها، موجودات بی جان و جاندار؛ زندگی گیاهان، حشـرات، پرندگان، پستانداران؛ حیات عجیب سلول ها و انواع و اقسام آنان و ارتباطشان با هم؛ اتصال رشته های عصبی در بدن یک موجود زنده؛ سیستم تولید مثل در موجودات گوناگون، فرایند مرگ و حیات در میان موجودات و ...، هر یک بخشی از این اثر هنری بی نظیر است که خود از میلیون ها و میلیاردها اثر هنری کوچک تر تشکیل شده است. در میان این آثار ـ که یکی از دیگری زیباتر است ـ یک کار هنری ارجمند وجود دارد؛ اثری که خدا پس از آفرینش آن به خود آفرین گفت و خویشتن را «بهترین آفریننده» معرّفی کرد ؛ چراکه او موجودی را آفریده بود که به ظاهر از ناچیزترین اشیاء ـ یعنی خاک ـ پدید آمده، امّا نیرویی در او نهفته شده که می تواند او را به والاترین درجات رشد و ترقّی در جهان برساند؛ درجاتی که حتّی فرشتگان هم از رسیدن به آن ناتوانند. آری، خدا به آفرینش انسان دست زد و نخستین انسان ها را از خاک آفرید و سپس مقرّر کرد که نسل آن دو از طریق ازدواج و تولید مثل ادامه یابد؛ امّا نکته‏ ی بسیار مهم این آفرینش این بود که خدا به انسان نگاه ویژه ای داشت و او را مورد توجّه خاص قرار داده بود. قرآن از این عنایت خاص، به «دمیده شدن روح خدا در انسان» تعبیر کرده است. هرچند ما از چگونگی روح و دمیده شدن آن در وجود خود خبر نداریم، شاید معنای آن این باشد که وجود انسان، با وجود خدا پیوندی بسیار محکم و پیچیده خورده و توانایی رشد و کمال بی نهایت و برخورداری از زندگی جاودان و بهره مندی از لطف و عنایت ابدی خدا را دارد. خداوند در آیه‏ ی 9 به این حقیقت اشاره می کند و به یاد انسان ها می آورد که یکی از نعمت های بزرگ او به آن ها، قرار دادن ابزار شناخت و تحلیل واقعیّت‏هاست. انسان ها از طریق حواس پنجگانه ـ به ویژه شنوایی و بینایی ـ واقعیّت های جهان را درک می کنند و به ‏وسیله‏ ی عقل، آن ها را تحلیل می کنند. ما در موجودات دیگر سراغ نداریم که گروهی از جانداران، فراتر از غریزه ی طبیعی خود، به اختراع یا اکتشافی دست زده باشند و نسلی از نسل پیشین خود پیشرفته تر باشد؛ ولی انسان چنین استعدادی را دارد. 🕊 ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ سَیَعلَمُ الَّذینَ ظَلَموا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبونَ 🌹 🥀 گنجینه ای از بهترین مطالب 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem