نکته تفسیری صفحه ۵۵۰ : نظر قرآن در باره‏ ی ارتباط با کافران: در توضیح آیات صفحه­ ی 545 و صفحه­ ی پیش، مطالبی در باره‏ ی هشدارِ قرآن در مورد ارتباط محبّت­ آمیز با دشمنان خدا خواندیم و دانستیم که برقراری رابطه‏ ی دوستی با چنین افرادی، به هیچ وجه و در هیچ حالی جایز نیست. شاید امّا برای بسیاری از ما این سؤال پیش آمده باشد که نظر اسلام در مورد ارتباط دوستانه با غیر مسلمانانی که با اسلام و مسلمانان سر جنگ ندارند و آزاری نمی­ رسانند، چیست. قرآن کریم در این آیه به این سؤال پاسخ داده، بیان می­فرماید که خداوند از نیکی کردن و رعایت عدالت در مورد چنین افرادی نهی نمی­ کند؛ بلکه نهی خدا فقط در مورد ارتباط با کافران لجوج و دشمنان سرسخت اسلام است؛ چنان­که در زمان حیات پیامبر صلوات الله علیه، آن حـضرت با بسیاری از قبایل غیرمسلمان، پیمان صلح بسته بود، و بسیاری از مسلمانان، برای تجارت، به کشورهای غیر اسلامی سفر می­ کردند، و در مقابل، از بازرگانانِ آنان نیز پذیرایی می­ کردند. این روش، یک قاعده‏ ی کلّی اسلامی در تمام زمان­هاست و بر اساس آن، مسلمانان در هر جای دنیا می­ توانند با افراد غیرمسلمانی که با اسلام دشمنی و کینه­ ای ندارند، رابطه‏ ی خوبی برقرار کنند. اتّفاقاً این برخوردِ خوب و مهربانانه، یکی از بهترین روش­های تبلیغ اسلام است؛ زیرا اگر مسلمانان با رفتار نیکوی خویش، حقیقت زیبای دینِ اسلام را برای غیرمسلمانانی بیان کنند که اسلام را به­ خوبی نمی­ شناسند، بی­ شک در آنان، اثری بسیار بیشتر از صدها کتاب و مقاله خواهند گذاشت. برای نمونه، در روایتی می­ خوانیم که حضرت علی علیه السلام در جاده­ ای با شخصی از اهل کتاب هم­سفر شد. او که امام علیه السلام را نمی­ شناخت، به حضرت گفت: ای بنده‏ ی خدا، مقصدت کجاست؟ امام علی علیه السلام فرمود: کوفه. هنگامی که راهشان از هم جدا شد، امام باز با آن شخص همراهی کرد. او از رفتار امام تعجّب کرد و گفت: مگر نگفتی که مقصدت کوفه است؟ فرمود: چرا. گفت: پس چرا از مسیرت جدا شدی؟ فرمود: خودم می­دانم. گفت: اگر می­دانی، چرا با من به این سو آمدی؟ فرمود: این کار، کمال خوش­رفتاری با همراه خود است که انسان هنگامی که از همراهش جدا می­ شود، چند قدمی با او همراهی کند. پیامبر ما چنین دستوری به ما داده است. او گفت: به­ راستی این­گونه است؟ فرمود: آری. گفت: بدون تردید، شما به سبب رفتار بزرگوارانه­ ی پیامبرتان از او پیروی می­ کنید. من نیز تو را گواه می­ گیرم که بر آیین شما هستم. آن شخص با حضرت علی علیه السلام به کوفه بازگشت، و هنگامی که او را شناخت و فهمید که او حاکم جامعه­ ی اسلامی­ست، اسلام را با کمال میل پذیرفت[1]. [1] - بحارالانوار، ج41، ص53 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛