نکته تفسیری صفحه ۵۵۶:
بهترین صورتگر هستی:
آثار باستانیِ به جامانده از دوران کهن گواهی می دهند که نقاشی و صورتگری، از گذشته تاکنون مورد علاقه ی انسانها بوده است. همگان از اینکه تصویر چیزی بر روی سنگ یا کاغذ کشیده شود، لذت می برند.
در جهان امّا تصویرگری وجود دارد که در هر لحظه تصویری زیبا خلق می کند و تابلوی نقاشی اش را زیباتر می کند. انواع و اقسام گلهای رنگارنگ، گیاهان سرسبز، حیوانات اهلی و وحشی، آبزیان و...، نمونه هایی از نقاشی آن تصویرگر ماهر است. یکی از زیباترین آثار او، صورتگری انسان است. آیا تاکنون به چهره ی خود دقّت کرده اید؟ مو، ابرو، چشم و مژه، لب و دهان، گوشها و...، هر یک با استادی ویژه ای در محل خود قرار گرفته و به شما زیبایی خاصّی بخشیده است. البتّه به یاد داشته باشید که این اعضا، برای زیبایی نیست؛ بلکه هر یک وظیفه ی مهمّی دارند؛ امّا در عین حال، به شما زیبایی نیز می بخشند.
آیا باور می کنید که تصویر هر یک از ما در نخستین روزِ آفرینش، چگونه است؟:
آری، روزی که ما فقط یک سلول بودیم. نه دست، نه پا و نه صورت داشتیم. کم کم این تک سلول تکثیر شد و بزرگتر شدیم.
پس از چهار هفته، قدمان کمی بلندتر شد؛ حدود 7 میلی متر. به فرموده ی قرآن، در آن زمان، «مُضغَه» بودیم. مضغه به معنای گوشت جویده شده است. در آن زمان، سر، تنه، دم و قلب داشتیم؛ ولی هنوز شبیه یک انسان نبودیم؛ بلکه بدین صورت بودیم: آری، این شکل ما در ابتدای آفرینش است؛ امّا صورتگر زبردست عالم هستی، در مدّت کوتاهی، این تصویر را به انسانی زیبارو تبدیل کرد. او ما را صورتگری کرد، و این کار را چه زیبا به انجام رساند
(وَ صَوَّرَکُم فَاَحسَنَ صُوَرَکُم).
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛