ظهور نزدیک است
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 1 ❇️ فروتنى باطنى و تسليم محض درونى انسان؛ اگر از حالت و وحشت باشد كه با توحيد و حق‏نگرى سازگارى ندارد، امّا اگر به خاطر تجلّى نور الهى و ظهور هيبت حق تعالى در وجود موجودات به ويژه انسان صورت بگيرد از بهترين الطاف خداوند به موجود خويش است. آنان كه داراى مقام عصمتند؛ هنگامى كه خود را در پيشگاه مطلق و بى‏نهايت حضرت حق مى‏بينند، احساس عجز و شرمندگى مى‏كنند و كمالات خود را نسبت به كمالات حق اندك مى‏انگارند؛ چرا كه نهايت عرفان، رسيدن به فقر مطلق در برابر اوست. آن حضرات، خوبى‏هاى خود را بدى مى‏پندارند. نه اعتراف به خطاهايشان حقيقى بوده و نه اشك و ناله‏هايشان مجازى و ظاهرى، بلكه آنان ظهورهاى تام و مقدس و معصوم با ادراك عجز و ناتوانى خود در برابر حق، يك لحظه كندى در سرعت به سوى كمال بى‏نهايت را بزرگترين گناه و خطا و سرپيچى از پروردگار مى‏دانسته‏اند. به گونه‏اى كه نفس شريف خود را در رديف جنايتكار و طغيانگر قلمداد مى‏نمودند سپس در اوج حال انكسار و شكست نفس به پيشگاه ربّ جليل به شكايت از نفس و جسارت‏هاى شهوات مى‏پرداختند. معرفت برتر عقلانى و عرفانى معصومين عليهم السلام، راد مردان را به ، و و زارى فوق‏العاده مى‏رساند. تا آن جا كه آرامش را از آنان سلب كرده و در تب و تاب ترس به انابه و التهاب وا مى‏دارد. اگر صحيفه سجاديه، پر از تضرّع و زارى و امر به توبه و تصوير عاقبت گناه و گناهكاران است ، سرّ آن عظمت كار و حيرت از عاقبت امر است و تمام همت امام معصوم، متوجه هشدار به بى ‏خبران است. شايد غافلان، دل از نامحرمان بريده و بر محرم اسرار روى آورده و خود را نجات دهند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 406 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
19 مشاهده