بسم الله .
برگی از نوشته های یک پزشک:
بدترین سرطان.
وقتی ساعت ۴ صبح مجبورم بر بالین بیمار جوانی حاضر شوم که نفسش به شماره افتاده و نیاز به احیای قلبی ریوی دارد و پس از اخذ شرح حال متوجه می شوم که سرطان به تمام بدنش دست اندازی کرده و می دانم که به آخر خط رسیده و احیای مریض هم جز شکستن دنده هایش زیر دستم در هنگام فشردن قفسه سینه( که اصلا حس خوبی نیست) حاصلی نخواهد داشت یکی از بدترین حس های زندگی ام را تجربه می کنم. مجبورم براساس وظیفه حرفه ای در مقابل چشمان نگران و پر از خواهش و التماس عزیزانش دست به کار شوم....پس از نیم ساعت ، ۴۵ دقیقه ....از چشم در چشم شدن با بازماندگان بیمار هم فراری هستم. این جاست که می گویم مرگ بر سقیفه. نفرین بر غاصبان حق اهل بیت علیهم السلام که اگر آنان نبودند در پرتو حکومت امام زمان عجل الله فرجه الشریف امروز زندگی در این کره خاکی به گونه ای دیگر بود. نه جنگ و جنایتی بود ، نه ترس و دلهره و ناامنی، نه فقر و بیماری و نه این همه نکبت و معصیت و بدبختی و...
این جوان می توانست صدها سال در دنیایی سرشار از آرامش و آسایش بدون بیماری و ناراحتی زندگی کند ، خدا را بندگی نماید به بندگان خدا خدمت کند، نسلی از خود به یادگار گذارد. صد افسوس که لشگریان ابلیس اعم از جن و انس نمی گذارند بشر متوجه تنها راه نجات خویش از تمام بدبختی هایش شود که آن هم جز ظهور امام عصر علیه السلام نیست. بدترین سرطان ، سرطان غفلت از امام زمان علیه السلام است که امروز گریبان ما را گرفته است.
تا جهان به حال احتضار نیفتاده دست به کار شویم و برای نجات مردم ان ها را با امام زمانشان آشنا کنیم
اللهم عجل لولیک الفرج.