🔻خدا در آموزه‌هاى یهود 🔹️دین یهود به ظاهر، مانند دین اسلام فقط به یک خدا اعتقاد دارد و آن خداى یهوه است. اما خدایى که تورات به پیروانش معرفى مى‌کند، نه تنها بى‌کران و فراتر از فهم و ادراک عقل نیست، بلکه خدایى مادى و داراى جسم و خواص جسمانى است؛ میان بندگان مى‌آید، به ایشان سرکشى مى‌کند و مانند سخن‌گفتن انسان‌ها با ایشان مکالمه مى‌نماید (پیدایش، 17:22)، تا صبح با بندگان کشتى مى‌گیرد (پیدایش، 30:8) و آخر سر هم مى‌بازد و بهاى باختن را با اعطاى نبوت جبران مى‌کند (پیدایش، 32:24ـ29)! به دیدارش مى‌روند و او را در جلال و جبروت مادى مى‌یابند (خروج، 24:9و10). علاوه بر همه اینها، خداى تورات دروغ مى‌گوید و از همه بدتر این‌که آدمى را فریب مى‌دهد تا از درخت معرفت (!) نخورد و هنگامى که آدم در کمال غفلت خدا (!) موفق به خوردن این میوه ممنوعه مى‌شود، خداى تورات به تقاص این رفتار ایشان را از بهشت بیرون مى‌کند و شمشیرى آتشبار و برنده بر درخت زندگى جاوید مى‌گمارد تا آدمى یکى از خدایان نگردد (پیدایش، 3:16ـ24).

🔻شیطان در آموزه‌هاى یهود 🔹️برخلاف خداى سفر پیدایش که دشمن آدمى است و با مکر و حیله مى‌خواهد آدمى را از داشتن معرفت منع کند، شیطان تورات موجودى خیرخواه بوده، مى‌خواهد توطئه خداى مکّار (!) تورات را برملا کند. در این داستان، شیطان با لطایف الحیلى خود را به باغ عدن مى‌رساند و با حوا درباره درخت و میوه ممنوعه صحبت مى‌کند. شیطان که اینک در قالب مارى است، رو به او مى‌گوید: هرآینه نخواهید مرد. بلکه خدا مى‌داند در روزى که از آن بخورید چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیک و بد خواهید بود (پیدایش، 3:4و5). حوا که فریب اغواى شیطان را خورده، این میوه در نظرش خوش منظر و دل‌پذیر مى‌نماید؛ بعد از تناول، به آدم هم تعارف مى‌کند. جالب اینجاست که خدایى که در این فرازها به جهان معرفى مى‌شود، ساعت‌ها بعد از این داستان هم از ماجرا بى‌خبر است و نمى‌داند در ملک او چه مى‌گذرد (پیدایش، 3:1ـ7)! با آن‌که در این بندها به صراحت نامى از شیطان یا ابلیس نمى‌آید و مار مسبب این کار معرفى مى‌شود، اما با دقت در بندهاى بعد مى‌توان فهمید منظور از مار همان شیطان است؛ در ادامه داستان، خداى بى‌اطلاع در باغ به دنبال ایشان مى‌گردد و چون ایشان را نمى‌یابد از ایشان مى‌پرسد که کجا هستند و چرا پنهان شده‌اند. وقتى خدا از داستان مطلع مى‌شود، از زن مى‌پرسد چرا از میوه ممنوعه خوردى؟ وى در پاسخ، علت را اغواى مار معرفى مى‌کند (پیدایش، 3: 8ـ13). ناگفته پیداست اغوا که همان فریب دادن آگاهانه است، کار موجودى صاحب شعور و شریر است و بس، و چنین موجودى جز بر ابلیس قابل انطباق نیست؛ کارى که روز اول خلقت به آن قسم خورد (ص: 82) و تا عمر دارد بر آن پافشارى خواهد کرد.

🔻وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّیَاطِینُ عَلَى مُلْکِ سُلَیْمَانَ وَمَا کَفَرَ سُلَیْمَانُ وَلَکِنَّ الشَّیَاطِینَ کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى یَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَکْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُمْ بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَیَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَلَا یَنْفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ . 🔹️و (یهود) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم مى خواندند پیروى کردند. سلیمان هرگز (دست به سحر نیالود و) کافر نشد ولى شیاطین کفر ورزیدند و به مردم سحر آموختند. و (نیز یهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت»، نازل شد پیروى کردند. (آن دو، راه سحر کردن را، براى آشنایى با طرز ابطال آن، به مردم یاد مى دادند. و) به هیچ کس چیزى یاد نمى دادند، مگر اینکه از پیش به او مى گفتند: «ما وسیله آزمایشیم کافر نشو! (و از این تعلیمات، سوء استفاده نکن!)» ولى آنها از آن دو فرشته، مطالبى را مى آموختند که بتوانند به وسیله آن، میان مرد و همسرش جدایى بیفکنند ولى هیچ گاه نمى توانند بدون اجازه خداوند، به انسانى زیان برسانند. آنها قسمتهایى را فرامى گرفتند که به آنان زیان مى رسانید و نفعى نمى داد. و مسلما مى دانستند هر کسى خریدار این گونه متاع باشد، در آخرت بهره اى نخواهد داشت. و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر مى دانستند! ◀️ بقره آیه ۱۳۲

احکام صادره در خصوص شیخ مجید جعفری تبار که قبلاً منتشر شده بود شامل؛ یک بار اعدام به خاطر ارتداد, یک بار رجم به خاطر زنای محصنه, یک بار اعدام به خاطر لواط و یک بار اعدام دیگر، زندان، شلاق، خلع لباس دائم، دو سال حبس به دلیل فحاشی به امام و رهبری، محرومیت از مزایای طلبگی و مصادره اموال است.

یک تحقیق در رابطه با شیخ استخاره (مجید جعفری تبار) در اینترنت انجام بدین تا براتون موضوع کمی شکافته بشه