🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_73 وقال عليه السلام : مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَعَلَيْهِ أَنْ يَبْدَأَ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ، وَلْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ، وَمُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَمُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالاِِْجْلاَلِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَمُؤَدِّبِهِمْ. كسي كه خود را در مقام پيشوائى و امام مردم قرار مى دهد بايد پيش از آنكه به تعليم ديگران بپردازد به تعليم خويش پردازد و بايد تاديب كردن او به عملش پيش از تاديب كردن به زبانش باشد.كسي كه معلم و ادب كننده خويشتن است، به احترام، سزاوارتر است از كسى كه معلم و مربى مردم است. شرح و تفسير روش تعليم و تربيت امام(عليه السلام) در اين گفتار گهربار به سه نکته شايان توجه اشاره مى کند: نخست مى فرمايد: «کسى که خود را در مقام پيشوايى و امامت بر مردم قرار مى دهد بايد پيش از آنکه به تعليم ديگران مى پردازد به تعليم خويش بپردازد»; (مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ). کلام امام(عليه السلام) در اينجا مطابق ظاهر اطلاق کلام، هم رئيس حکومت بر مردم را شامل مى شود و هم تمام کسانى را که به نوعى ارشاد و هدايت مردم را بر عهده مى گيرند. اين جمله اشاره به يک واقعيت مسلم عقلانى است که تا انسان خودش چيزى را نداشته باشد نمى تواند به ديگران اهدا کند. خشک ابرى که بود ز آب تهى *** کى شود منصب او آب دهى ضرب المثلى در ميان عرب است که مى گويند: «چوبى که کج است چگونه ممکن است سايه آن راست باشد». اضافه بر اين، مردم سخنان کسى را که به گفتار خود پايبند و آثارش در زندگى او نمايان نيست، هرگز نمى پذيرند و به خود مى گويند: اگر او اين سخنان را باور مى داشت نخست خودش به آن عمل مى کرد. به همين دليل امام(عليه السلام) در دومين جمله مى فرمايد: «بايد تأديب و تعليم او نسبت به ديگران پيش از آنکه با زبانش باشد با عمل صورت گيرد»; (وَ لْيَکُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ). اصلى مسلم در روان شناسى است که مردم سخنان کسى را مى پذيرند که به گفته خود معتقد باشد و به تعبير معروف: تا سخن از دل بر نيايد بر دل ننشيند و نشانه روشن اين اعتقاد اين است که به گفته خود عمل کند. فى المثل اگر طبيبى سخنرانى هاى متعددى درباره زيان هاى دخانيات ايراد کند و بيمارى هاى متعدد ناشى از آن را يکى پس از ديگرى برشمرد; ولى مردم ببينند از دهانش بوى سيگار مى آيد هيچ کس سخن او را جدى نخواهد گرفت. به همين دليل در حديثى که در کتاب کافى آمده از امام صادق(عليه السلام)مى خوانيم: «إِنَّ الْعَالِمَ إِذَا لَمْ يَعْمَلْ بِعِلْمِهِ زَلَّتْ مَوْعِظَتُهُ عَنِ الْقُلُوبِ کَمَا يَزِلُّ الْمَطَرُ عَنِ الصَّفَا; هنگامى که عالم به علمش عمل نکند موعظه او از دل ها فرو مى ريزد همان گونه که قطره هاى باران از سنگ سخت فرو مى ريزد».(1) اشاره به اين که دل هاى مردم حالت مقاومت و نفوذناپذيرى در برابر مواعظ آنها به خود مى گيرد. نيز به همين دليل امير مؤمنان على(عليه السلام) در خطبه 175 مى فرمايد: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي وَاللَّهِ مَا أَحُثُّکُمْ عَلَى طَاعَة إِلاَّأَسْبِقُکُمْ إِلَيْهَا وَلاَ أَنْهَاکُمْ عَنْ مَعْصِيَة إِلاَّ وَأَتَنَاهَى قَبْلَکُمْ عَنْهَا; اى مردم به خدا سوگند من شما را به هيچ طاعتى ترغيب نمى کنم مگر اين که خودم پيش از شما به آن عمل مى نمايم و شما را از هيچ معصيتى باز نمى دارم مگر اين که خودم پيش از شما از آن دورى مى جويم». سپس در سومين و آخرين جمله بر آنچه در جمله هاى پيش آمد تأکيد نهاده مى فرمايد: «کسى که معلم و ادب کننده خويشتن است به احترام سزاوارتر از کسى است که معلم و مربى مردم است»; (وَمُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَمُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالاِْجْلاَلِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَمُؤَدِّبِهِمْ). اشاره به اين که هرگاه انسان نخست به تعليم و تاديب خويشتن پردازد، تأثير سخنانش بيشتر و عميق تر است در حالى که اگر کسى تنها به تأديب مردم پردازد و از خويش غافل بماند روزى فرا مى رسد که مردم از اين امر آگاه مى شوند و از او روى برمى گردانند. بلکه از روايات استفاده مى شود که اين کار از نشانه منافقان است که انسان ديگران را به نيکى ها و ترک بدى ها دعوت کند و خود به اين اندرز عمل ننمايد: در حديثى از امام سجاد على بن الحسين(عليه السلام)مى خوانيم که فرمود: «إِنَّ الْمُنَافِقَ يَنْهَى وَلاَ يَنْتَهِي وَيَأْمُرُ بِمَا لاَ يَأْتِي; منافق ديگران را از بدى ها باز مى دارد; ولى خويشتن را باز نمى دارد و ديگران را به نيکى ها دعوت مى کند و خود بدان عمل نمى نمايد».(2) (1). کافى، ج 1، ص 44، ح 3. (2). کافى، ج 2، ص 396، ح 3.

یاد #سهراب به خیر گفته بود #قایقی_خواهم_ساخت، خواهم انداخت به آب، دور خواهم شد ازین شهر غریب! آھ ای رزمنده! قایقت جا دارد؟ ڪه نجاتم دهے از، این گرداب بلا؟ #صبــحتون_شهــــدایــے🌹 #به_یادشهدا صلوات

#نکات_تربیتی_خانواده 52 🔶 واقعا اسلام برای خانواده و "خواسته های اهل خونه" ارزش قائل شده. 🔹البته این به این معنا نیست که حتی یه دفعه هم مؤمن به میل خودش غذا نخوره! 😊 💢بلکه به این معنا هست که آدم این روحیۀ تکبر و دلم میخواد گفتن رو کنار بذاره. ✅🌺 آدم خودساخته و سالم کسی هست که سعی میکنه ✔️✔️✔️ با انواع روش ها به خانوادش آرامش و لذت بده.😊😌 خب حالا هر کدوم از شما ببینید که چقدر مومن هستید! #نکات_تربیتی_خانواده 53 ✅ نگاه صحیح به ازدواج 🔹قبل از پرداختن به جزئیات زندگی، باید نگاه انسان به خانواده اصلاح بشه. 🔶 خیلی فرق میکنه بین این دو نگاه: 🔞 یه نفر دنبال این هست که همسرش توی زندگی بهش آرامش بده و خدمت کنه. 😒 💖🌺 اما یه نفرم هست که ازدواج میکنه فقط برای اینکه "بتونه به یه نفر دیگه خدمت کنه" و بهش آرامش بده. ✔️✅💖✅✔️ 💞 مثلاً توی انتخاب همسر نگاه سالم و زیبا اینه که یه جوان نگاه کنه ببینه «چه کسی لیاقت داره که من یه عمر بهش خدمت کنم؟». 👆👆👆💖 🎁💗 اگه یه جوانی با این نگاه ازدواج کنه، غرق در نورانیت میشه و توی هر لحظه از زندگیش لذت میبره.

@saLhintanhamasir

﷽✨🌼🌼✨🌼🌼✨ حکایتی از حضرت علی:(علیه السلام) یک روز امام علی علیه السلام از کنار یک یهودی گذشتند و آن یهودی با اسبش [بدون اینکه اسبش وارد آب شود یا خیس شود] از روی رود عبور می کرد، پس در همان لحظه امام علی علیه السلام را صدا زد و عرض کرد: ای آقا! اگر این چیزی که نزد من است نزد شما بود چه کار می کردید؟ امام علی علیه السلام در جوابش فرمودند: در جایت بایست !... سپس روی آب ایستاد و آن یهودی میخکوب شد. امام علی علیه السلام نزد او رفت، آنگاه یهودی به امام گفت: ای جوان! چه چیزی گفتی که آب برایت مانند سنگ شد؟ امام علی علیه السلام در جوابش گفت: تو چه چیزی گفتی که از آب عبور کردی؟ آن یهودی در جواب حضرت گفت: من اسم وصیّ پیامبر اسلام علی علیه السلام را بر زبان آوردم و از آب عبور کردم . پس حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : من همان وصیّ محمد صلی الله علیه و آله هستم؛ آنگاه آن یهودی گفت: حق است، و اسلام آورد. ✨🌼🌼✨🌼🌼✨ @saLhintanhamasir