eitaa logo
صالحین تنها مسیر
248 دنبال‌کننده
17.2هزار عکس
7هزار ویدیو
273 فایل
جهاد اکبر، مبارزه با هوای نفس در تنها مسیر آرامش کاری کنیم ورنه خجالت براورد روزیکه رخت جان به جهان دگر کشیم خادم کانال @Yanoor برایم بنویس tps://harfeto.timefriend.net/16133242830132
مشاهده در ایتا
دانلود
💥 اگر خمس مالت را نمی‌دهی یا برای رضای خدا از خوابت نمی‌گذری، چگونه می‌توانی در راه خدا از جانت بگذری؟! 💥 اگر انسان در کوچک‌ها، مخیر به بهشت و جهنم و بین دنیا و آخرت و مخیر بین رضای خدا و لذت نفس می‌شود و لذت نفس را ترجیح می‌دهد، دلیلی ندارد که وقتی به امتحانات بزرگ رسید بتواند پا بر روی هوای نفسش بگذارد! ◀️ این "شکر" و "کفر" در هر نگاه و حرکتی و خوردن و خوابیدن و در کوچک‌ترین موضع‌گیری‌های انسان وجود دارد و در همۀ اینها بهشت و جهنم هست. اگر انسان در کوچک‌ها، مخیر به بهشت و جهنم و بین دنیا و آخرت و مخیر بین رضای خدا و لذت نفس می‌شود و لذت نفس را ترجیح می‌دهد، دلیلی ندارد که وقتی به امتحانات بزرگ رسید بتواند پا بر روی هوای نفسش بگذارد! ◀️ انسان آن‌گاه که می‌فهمد باید از لذت این غذا بگذرد و غذای بهتر را به دوستش بدهد، جای بهتر را برای دوستش در نظر بگیرد، لباس بهتر را برای دیگران بخواهد، و جایی که می‌فهمد باید این گذشتِ کوچک را بکند، اما حاضر به این کار نشود، چطور می‌شود که در راه خدا بتواند گذشت‌های بزرگ کند؟ آن‌گاه که آدم نمی‌تواند برای خدای متعال از خوابش بگذرد، چطور می‌تواند از جانش بگذرد؟ آن‌گاه که انسان برای خدای متعال حاضر نیست حق واجبی که در مالش قرار داده، ادا کند، چطور حاضر به فداکاری‌های بزرگ می‌شود؟! خدای متعال به انسان می‌فرماید من رزق تو را می‌دهم، هرچه خرج کردی و خوردی اشکال ندارد، ولی هر مقدار زیاد آوردی واجب است یک پنجمش را بدهی. انسانی که حاضر نیست این حد از مالش گذشت کند و در راه خدای متعال، یا اصلاً دنبال حساب و کتاب نیست یا اگر هست دنبال راهی می‌گردد که به‌طرف خودش جذب کند، این انسان چگونه در راه خدا از جان خودش می‌گذرد؟ انسانی که بخشی از این مازاد مالش را که سهم ولی معصوم خداست حاضر نیست بدهد و واجب هست، چگونه می‌تواند در راه ولی معصوم خدا برود و در رکاب او بجنگد؟! بزرگواری از فرد دیگری نقل می‌فرمودند که: آنهایی که امام حسین (ع) را شهید کردند، [در جایی] از یک شربت آب نتوانسته بودند بگذرند، و امثال این [تعلقات]، آنها را کم‌کم به طمع‌های بزرگ کشاند. ◀️ اگر از لذت‌های کوچک، در راه خدای متعال بگذرم و با خدا تجارت کنم، مهیای بزرگ‌ترها می‌شوم. خدای متعال می‌فرماید ما به آنها گفتیم شما نماز بخوانید، فعلاً جهاد واجب نیست. اینها مدام می‌گفتند چرا جهاد را واجب نمی‌کند؟ مهیا نشدند و وقتی جهاد را برایشان واجب کردند، به‌جای اینکه مهیا شده باشند و خوف خدا در دلشان جا گرفته باشد و توکل و اعتقاد خدای متعال در دلشان جا گرفته باشد، از دشمن می‌ترسیدند! «يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللهِ‌ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً». لذا حاضر نشدند بروند! بنابراین انسان نباید معصیت‌های کوچک را، تا وقتی به معصیت‌های بزرگ نرسیده، معصیت حساب نکند! نباید منتظر باشد که کار به مرحلۀ‌ نهایی برسد؛ چون آن‌وقت اگر امر مردد بین بهشت و جهنم شود، چه امیدی هست که موفق شود؟ انسانی که در اول، از لذت‌های کوچک نمی‌گذرد، چطور می‌تواند به خودش امیدوار باشد و چه اعتمادی هست که وقتی پای لذت‌های بزرگ‌تر پیش آمد، بر نفسش غالب بیاید؟ اگر شیطان و نفس در امور کوچک حریف من می‌شود و من این اندازه حاضر به مقابله نیستم، چطور در امور بزرگ توانا خواهم بود؟ لذا روایات می‌فرماید هیچ گناهی را شما کوچک نشمارید! نگویید این گناه مهم نیست، من این گناه را می‌کنم و گناه مهم‌تر را ترک می‌کنم! آدم چه می‌داند که اگر گناه کوچک را مرتکب شد، بعد از آن موفق می‌شود گناه بزرگ را ترک کند!»
4_5803094200987683594.mp3
10.93M
۲۸ ❣یه قلبِ سالم، گرسنه میشه! هوس می‌کنه! از گرسنگی، ضعف می‌کنه! و .... 🔸گرسنه‌ی ذکر میشه! هوسِ قرآن می‌کنه ، اگر نماز بهش نرسه ، از گرسنگی به ضعف میفته! -اگر گرسنه مون نمیشه! -اگر هوس نمی‌کنیم! -اگر به ضعف نمی‌افتیم؛ یعنی یه جای کار ایراد داره
17.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مغتنم بشمریم امروز رو جمعۀ آخر ماه شعبان، فرصتی برای جبرانِ کوتاهی‌های ما در این ماه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
4_5969787469497896137.mp3
10.83M
۲ 📌 اول ؛ باید " اوج قله تقدیر " را شناخت ! 📌دوم؛ باید قلباً به آن تمایل داشت ! 📌سوم؛ باید صادقانه آنرا طلب کرد ! این شرط رسیدن به بالاترین تقدیرات در شبهای قدر است .....
انسان شناسی ۹۵.mp3
11.23M
۹۰ من می‌خوام خلبان، دکتر، معلم، مهندس و ... شَــــم! من می‌خوام مرجع تقلید شَــم! من می‌خوام دکترا بگیــــرم! من می‌خوام اهل مکاشفه و طیّ‌الأرض و ... بشم! من می‌خوام بشم مدیر اداره‌مون! من می‌خوام انسانِ خوب و کاملی باشم! من می‌خوام برسم به بهشت! من بالاخره با اون خانوم/آقا ازدواج می‌کنم! سؤال: صادقانه بگویید، کدام گزینه یا مشابهِ کدام گزینه، دغدغه‌ی اول ذهن شماست ؟ 💥 گزینه‌ی انتخابی ما مهم نیست، هر کدام از این گزینه‌ها را که انتخاب کرده باشیم، باز اوضاع سلامت قلب‌مان، خوب نیست! 💥
انسان شناسی ۹۵.mp3
11.23M
۹۵ من می‌خوام خلبان، دکتر، معلم، مهندس و ... شَــــم! من می‌خوام مرجع تقلید شَــم! من می‌خوام دکترا بگیــــرم! من می‌خوام اهل مکاشفه و طیّ‌الأرض و ... بشم! من می‌خوام بشم مدیر اداره‌مون! من می‌خوام انسانِ خوب و کاملی باشم! من می‌خوام برسم به بهشت! من بالاخره با اون خانوم/آقا ازدواج می‌کنم! سؤال: صادقانه بگویید، کدام گزینه یا مشابهِ کدام گزینه، دغدغه‌ی اول ذهن شماست ؟ 💥 گزینه‌ی انتخابی ما مهم نیست، هر کدام از این گزینه‌ها را که انتخاب کرده باشیم، باز اوضاع سلامت قلب‌مان، خوب نیست! 💥
شرط همراهی با سیدالشهدا، یک جمله است: «باذِلاً فینا مُهجَتَه، مُوَطَّناً عَلی لِقاءِ الله نفسَه» اگر نتوانیم در فضای محرّم، از تعلقات و تعینات دست برداریم، قاعدتاً بعید است روز عاشوراء، لااقل در ، بتوانیم در صف اصحاب سیدالشهداء، جان خودمان را تقدیم کنیم. در «زیارت جامعة ائمة المؤمنین»، یک جمله‌ای آمده که اگر ما در صفین، جمل، نهروان یا کربلاء نبودیم، بالنیات و القلوب در کنار شما هستیم. این حضورِ با نیت و قلب، وقتی است که انسان به امام حسین –علیه‌السلام- که می‌رسد، دیگر همه چیز را فراموش می‌کند. کسی که در کنار سیدالشهدا(ع) به یاد گذشته و آینده‌ها و در گرو آرزوهای طولانی است، نمی‌تواند مهاجر الی الله باشد و با حضرت سیر کند. به همین جهت است که آن حضرت از مکه که آمدند در خطبه‌شان فرمودند: «مَنْ کانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَائِنَا نَفْسَهُ فَلْیرْحَل مَعَنا»؛ کسی که حاضر است خون دلش را در راه ما بدهد و آماده لقاءالله است، با ما همراه شود. چون بین ما و لقاءالله فاصله‌ای نیست.
14.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✍ درهایی از عاشورای حقیقی، در ماه محرم به روی ما باز می‌شود. امام صادق علیه السلام به یکی از شعرای زمانشون فرموند: فلانی روضه بخوان وقتی صدای شیون بالا رفت فرموند ....
انسان شناسی ۱۲۵.mp3
11.56M
۱۲۵ ♨️ چرا با اینکه میدونم فلان گناه، تمام املاک بهشتی منو نابود میکنه، باز هم نمی‌تونم انجامش ندم؟ ♨️ چرا با اینکه میدونم بوی گند فلان گناه، فرشتگان همجوار منو آزار میده، نمی تونم خودمو کنترل کنم؟ @TehranTanhamasiri
نبي‌اكرم(ص) شمس حقيقیِ همۀ كائنات هستند و پرتو اين شمس، آن دينی است كه خدای متعال به نبی اكرم(ص) داده‌اند. همه انبياء سرچشمۀ نور و هدايت هستند و قلوب مؤمنين امت، خودشان و عالم را روشن كردند، اما آن خورشيدي كه همۀ چراغ‌ها از او برافروخته شده، وجود مقدّس نبي‌اكرم(ص) هستند. «أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْيَارِ وَ هُدَاةُ الْأَبْرَار». خود اخيار، نور و چراغ راه ديگران هستند ولی معصومين(ع) نور همه آنها هستند و نبي‌اكرم(ص) آن هستند كه «الَّذِي نُوِّرَتْ مِنْهُ الْأَنْوَارُ»‏؛ يعنی همه انوار ديگر از او شعاع گرفته‌اند و همه انوار الهی در ايشان متمثّل شده است. به تعبير قرآن، نبي‌اكرم(ص) همه كائنات است؛ «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها». فرمود «وَ الشَّمْسِ»، وجود مقدس نبی‌اكرم(ص) است که پرتو اين شمس، آن دينی است كه خدای متعال به نبی اكرم(ص) داده‌اند. با دين و ولايت حضرت است كه همۀ كائنات روشن می‌شوند. هيچ كسی به حقيقت آن شمس راه ندارد الا خُلّص از اولياء، و بقيه به پرتو اين شمس و شعاع اين شمس راه دارند؛ كمااينكه امام رضا(ع) در آن حديث نورانی فرمود: «الْإِمَامُ كَالشَّمْسِ الطَّالِعَةِ الْمُجَلِّلَةِ بِنُورِهَا لِلْعَالَمِ وَ هِيَ فِي الْأُفُقِ بِحَيْثُ لَا تَنَالُهَا الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَار»؛ نه دست‌ها به آن خورشيد در افق می‌رسد و نه چشم‌ها می‌تواند آن را شكار كند، آنچه به ما می‌رسد پرتويی از آن خورشيد و شمس حقيقی است.
انسان شناسی ۱۷۲.mp3
11.55M
۱۷۲ من خدا رو دوست دارم! دلم برای خدا تنگ میشه! نگاه و محبت خدا برام مهمه! دلم می‌خواد خدا منو ویژه دوست داشته باشه ... خدا هم دلتنگ من بشه ... باید چکار کنم؟