🔸 مخبر، دستیار مقام معظم رهبری: یحیی السنوار در میدان مبارزه تا آخرین نفس جنگید و به نماد و الگوی دیگری برای مبارزه با ظلم و استکبار در طول تاریخ بدل شد
#یحیی_سنوار #یحیی_السنوار #مقاومت
🚩برای شهید یحیی سنوار
جهان با چشم خود دیدی که یحیی مردمیدان بود
و از یک قهرمان هر آنچه باید دید و گفت آن بود
جهان دیدی که تا جان داشت می جنگید مردانه
اگر تنهای تنها بود دریا بود و طوفان بود
نبردی تن به تن خط مقدم پیکری خونین
کجا زیر زمین یا در تونل ها مانده پنهان بود
مدام از مرگ می گفت از علی حیدر کرار
مدام از کربلا می گفت و اهل ذکر و قرآن بود
دمی نگذاشت پا پس گرچه دشمن بود قدرتمند
تمام عمر یا خط مقدم یا اسیر بند و زندان بود
دلم مرگی چنین می خواهد ای جان مرگ با ایمان
شهادت بهترین تقدیر این تندیس ایمان بود
سحر هر بار دیگر بردمد در غیبتت سنوار
به خود اینگونه می گوید که او خورشید تابان بود
هزاران بار تصویر تو را در خاک و خون دیدم
عجب تصویر زیبایی نماد و اوج عرفان بود
علیرضا نجفی
مهر ۱۴۰۳
📝هفت فرمان رهبر انقلاب به فعالان فضای مجازی
#در_جستجوی_سعادت
https://eitaa.com/saadat110
#یک_دقیقه_مطالعه
✅ شرک خفی و ناسپاسی اکثر مردم
🔸یک شرک مستوری در درون خیلی ها هست ... در سوره مبارکه «یوسف» فرمود «وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ» (1) که یک شرک ظریف و دقیق و ضعیفی در اکثر مردم هست ...
🔸در ذیل آیه این روایات نقل شده است که از امام (سلام الله علیه) سؤال کردند، چگونه مؤمن مشرک میشود؟
🔸فرمود: همین که میگویند «لَو لا فَلانٌ لَهَلَکتُ»، اگر فلان کس نبود کار ما حل نمیشد.
🔸یا تعبیرات عرفی که میگویند اول خدا دوم طبیب؛ و حال آنکه خدا اولی نیست که ثانی داشته باشد، همه اشیا و اشخاصی که در نظام الهی هستند، سربازان الهی هستند که «لِلّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ» (2)
🔸به حضرت عرض کردند پس چه بگوییم؟ فرمود خدا را شکر که از این راه به وسیله فلان شخص مشکل ما را حل کرد، نه اینکه اول خدا دوم فلان شخص، یا «لَو لا فَلانٌ لَهَلَکتُ». (3)
🔸آن شرک مستور و مرموز که در اکثری مردم هست، همین است.
🔸فرمود «وَ إِذا مَسَّ اْلإِنْسانَ ضُرُّ» اگر یک بیماری یا فقری و یا مشکلی دامنگیر او شود، «دَعا رَبَّهُ مُنیباً إِلَیْهِ» ... با اخلاص میخواند؛ یعنی کسی که مریض شد یا در سفر، در کشتی یا غیر کشتی، در سفر دریایی گرفتار شد، «دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصینَ» این طور نیست که انسانی که احساس خطر و غرق شدن کرده است با ریا خدا را بخواند، نه، واقعاً با تمام وجود خدا را میخواند، قرآن امضا کرده است که این مشرکین در حال خطر «إِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ» (4)، اینجا هم دارد که «دَعا رَبَّهُ مُنیباً إِلَیْهِ».
🔸اما اگر «تخویل» کرد، عطایی خدا به او داد، مشکل او را حل کرد، فقر او را حل کرد، خطر را از او برداشت ... به جای اینکه شکرگزار باشد، «نَسِیَ ما کانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ» آن قبلی را فراموش میکند که به چه کسی مراجعه کرده است.
🔸میگوید من خودم زحمت کشیدم، یا فلان کس باعث شد؛ این فیض خدا را فراموش میکند «نَسِیَ ما کانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ»
🔸بعد از او سؤال کنی که به هر حال چه کسی مشکل شما را حل کرد؟ میگوید خودم تلاش و کوشش کردم، یا فلان کس باعث شد ... «وَ جَعَلَ لِلّهِ أَنْداداً» ...
🔸آن وقت برای خدا شرک قائل میشود، اگر فلان کس نبود ما دچار مشکل می شدیم؛ اگر باد نیامده بود، اگر فلان ناوخدا به داد ما نرسیده بود، ما از بین رفته بودیم.
🔸اینها همه ابزار و وسایل هستند «لِلّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ» کسی از ابزار که تشکر نمیکند، بلکه از صاحب ابزار تشکر میکند؛ میگوید خدا را شکر که به وسیله این افراد، مشکل ما را حل کرد.
🔸پس این شرک مرموز در اکثری مردم هست «ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ».
◀️پرسش: استاد، پس اینکه می گویند هر کس مخلوق را شکر نکند خدا را هم شکر نکرده، چه می شود؟
🔸پاسخ: بله، «مخلوق بما أنه مخلوق» نشان میدهد که فیض خدا را میرساند، نه «من لم یشکر زیداً و لم یشکر عمروا» ... یعنی از خدای سبحان به وسیله این شخص فیضی به او رسید.
🔸لذا این روایت را مرحوم صاحب وسائل(رضوان الله علیه) در همان کتاب جهاد نفس ذکر کرده، روایت خوبی هم است که اگر کسی شکرگزار مخلوق نباشد، شکرگزار خالق نیست (5)
🔸این ادب اجتماعی است، «وسیله» را محترم شمردن هست، خدا را شکر میکند که از این راه خیری به او رساند.
↙️پی نوشت ها:
1- سوره یوسف، آیه106
2- سوره فتح، آیه4 و 7
3- تفسیر العیاشی، ج2، ص200
4- سوره عنکبوت، آیه65
5- وسائل الشیعه، ج16، ص313؛ «مَنْ لَمْ یَشْکُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ لَمْ یَشْکُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ».
#در_جستجوی_سعادت
https://eitaa.com/saadat110
#یک_دقیقه_مطالعه
🔰 شکر در هر حال !!
📌لذا انسان در دو حالت داده و ندادۀ الهی، هر دو شاکر باشد؛ چه آن گاه که می دهد، چه آن گاه که می گیرد.
📌 توجّه کنید چه می خواهم بگویم. این را می خواستم بگویم: فقط در حال داده، نه. می گیرد، شکرت، درست است؟!روایت از پیامبراکرم(صلیالله علیه و آله) است،
📌«اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ» فهمیدی؟ « اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى »؛ چی؟ «كُلِّ حَالٍ»؛ لذا اولیا، این حرف پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله) است: همۀ اولیا همین گونه بودند: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى»؛ چی؟ «كُلِّ حَالٍ»؛ البتّه، سرآمد آن ها حسین علیه السلام است؛ مافوق او ما نداریم.
📌توجّه می کنید چه می خواهم بگویم؟ چون در تمام موادی را که انسان در نظر می گیرد،در تمامش، همه اش می گفت: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ»؛ تا آن آخرین لحظه، « إِلَهَی رِضَاً بِقَضَائِک».
وَ قَالَ(علیهالسلام) الِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْرَ ...
📚بحار الأنوار، جلد 75 صفحه 117
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیهالسلام) قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلیالله علیه و آله) إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَسُرُّهُ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى هَذِهِ النِّعْمَةِ- وَ إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَغْتَمُّ بِهِ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ.
📚 کافی، جلد2، صفحه 97 - وسائل الشیعه، جلد3، صفحه 247
📙شرح حدیث
📌حاج آقامجتبی تهرانی رحمت الله علیه
#در_جستجوی_سعادت
https://eitaa.com/saadat110