#مهارت‌های_ارتباطی 💎 *وساطت پيامبر در انجام خيرات*. 💎 *هر کمال و خیر و سبقتی که از ما صادر می‌شود، با وساطت این خانواده است. به‌همین جهت می‌گوییم بی‌نهایت بر آنها درود بفرست.* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۴۵: 🔆 «اللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِينِنَا جَمِيعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» (بارالها از پدران و مادران و اهل دین ما همگی، چه آنکه از ایشان از دنیا رفته، و چه آنکه تا قیامت به آنان خواهد پیوست، درگذر) ⚡غبر: آنچه می‌ماند. ✅ ارتباط درست این است که انسان سفرۀ دعا را بسیار گسترده بیندازد. از حضرت آدم و حوا و از زمان شریعت ابراهیم شروع كند. تمام گذشتگان، همۀ کسانی که مرحوم شده‌اند و همۀ کسانی که نیامده‌اند و در آینده می‌آیند. 🔰 نقل شده خانمی داماد بسیار خوش‌اخلاقی داشت او می‌گفت من از زمانی که دخترم را قنداق می‌کردم، برای داماد خوش‌اخلاق و متدین دعا می‌کردم. ما می‌گوییم آفرین چقدر عاقبت اندیش است! 🍀 حالا امام می‌فرمايند: ما برای نوه و نتیجه و ندیده، و نسل خودمان تا قیامت جدا و برای تمام متدینین تا قیامت دعا می‌کنیم. 💢 وقتی انسان آن‌ها را دعا می‌کند، احساس بدهكاری به دعا كننده خواهند داشت! یعنی اگر خدای نکرده در قیامت کم بياورم، او از موجودی خودش به ما می‌دهد چون فکر می‌کند مدیون ماست. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی 📙 *صحیفۀ سجادیه، دعای ۴۷ (دعای روز عرفه):* "ارتباط خاضعانه با خدا" 🔆 «وَ ذَلِّلْنِي بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ، وَ ضَعْنِي إِذَا خَلَوْتُ بِكَ، وَ ارْفَعْنِي بَيْنَ عِبَادِكَ، وَ أَغْنِنِي عَمَّنْ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي، وَ زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً وَ فَقْراً وَ أَعِذْنِي مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنْ حُلُولِ الْبَلَاءِ أَنَاتُهُ.» ✨ خدایا! مرا در محضر خودت ذلیل و خاضع و خاشع قرار بده و در نزد خلق به من رفعت و عزت عطا کن. ✅ یکی از رموز ارتباط سالم این است که انسان خود را در محضر حق بندۀ محض ببیند و در کمال ذلت قرار بگیرد و از او نهایت خضوع مشاهده بشود. در این صورت خدای سبحان جایزۀ این خضوع را، عزت در میان خلق قرار می‌دهد. *جایزه این تواضع را رفعت بین بندگان قرار می‌دهد.* 💢 اگر کسی واقعاً در خلوت خود باورهای نامناسبی نسبت به خود دارد، باورِ برتری نسبت به سائرین، یا باورِ رفعت در مقابل مردم، یا باورِ عزت، این باور، قطعاً به ارتباطات او آسیب وارد می‌کند. و حتماً رابطۀ ناسالمی میان او و خلق مشاهده می‌شود؛ چون در خلوت، تصویر ناسالمی از خود دارد. وقتی انسان تصویر نادرستی از خود داشت، در میان جمع این تصویر به تصدیق می‌رسد. آن نگرش ناصحيح موجب واکنش نامناسب در میان جمع می‌شود. ✅ اگر انسان در خلوت، تصویری كه از خود دارد، ذلول و رام بودن در محضر حق است و خود را در مقابل خدای سبحان ناچیز و پست ببیند، این تصویر صحیح، موجب می‌شود خدای سبحان در ارتباطات با مردم، او را از عزت و برتری خاصی بهره‌مند کند. ❇️ وقتی پيشانی روی زمین گذاشته می‌شود، انسان همۀ پستی خود را در مقابل خدا نشان می‌دهد. مهم این است که تصویرسازی انسان از خودش درست باشد. 💢 یکی از نمادهای ارتباطات سالم این است که انسان صفات زير را نداشته باشد: گرفتار خودپسندی و خودبینی و مجموعه صفاتی که در میان مردم موجب نفرت می‌شود. ✅ *اگر انسان خود را در مقابل حق ناچیز ببیند، نه ادعایی دارد، نه مطالبه‌ای از اطرافیان دارد، نه تحقیری نسبت به آن‌ها دارد. در نهایت هم خدای سبحان جایگاهی را نصیب او می‌کند که اصلاً تصورش را نمی‌کرد و عزت او غیر قابل تصور است!* ✨ ما از خدای سبحان عزت و رفعت بین عباد را طلب می‌کنیم؛ اما این‌ها نیازمند تواضعی است که انسان باید در مقابل خدای سبحان داشته باشد. علاوه بر این در مقابل همۀ اوامر الهی نهایت خضوع را داشته باشد و هیچ‌گونه اعتراض باطنی نسبت به تکالیف الهی نداشته باشد؛ این اعتراض نداشتن موجب می‌شود او در میان مردم از اعتبار خاصی بهره‌مند گردد. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

٦٧ #مهارت‌های_ارتباطی ♦️ *توقع از خلق، ممنوع!* 📙 ادامۀ دعای ٤٧ صحیفۀ سجادیه: 🔆 «وَ أَغْنِنِي عَمَّنْ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي» ✨ خدایا! مرا بی‌نیاز کن از کسی که از من بی‌نیاز است. ❓چه کسی از من بی‌نیاز است؟ همۀ خلائق از ما بی‌نیازند. همۀ خلائق، محتاج خدا هستند، اساساً نیاز به رسیدگی ما ندارند. خدا آن‌ها را تأمین می‌کند. حال می‌گوییم: ✨ خدایا! ما را از خَلقَت بی‌نیاز کن. ❇️ همانطور که خلق تو از من بی‌نیاز هستند من هم از آن‌ها بی‌نیاز باشم. یکی از عناصر مهم ارتباط سالم با مردم، توقع نداشتن از يكديگر است. 💢 *توقع، نیازمندی است.* ❇️ در ارتباط سالم به همۀ مخلوقات به این دید نگاه کنيم که آن‌ها از ما بی‌نیاز هستند و تأمین همۀ نیازمندی آن‌ها به دست خداست. در آن صورت به هنگام كمك به آن‌ها هیچ عُجب و کِبرِی، بر ما وارد نمی‌شود. ❇️ وقتی به یک بی‌نیاز پرداختی داريم، فقط شكر خدا را به‌جا آوريم که اجازه فرموده به این بی‌نیاز کمک کنیم تا خدمات این بنده‌اش به‌دست ما انجام شود. با چنين ديدي دیگر نمی‌توانيم به کسی منت بگذاریم؛ چون خداوند ما را مأمور كرده است و هیچ کس به‌طور مستقل محتاج ما نیست. 💢 به همين دليل است که انسان بايد کار خیر را برُباید؛ چون می‌داند دیگری محتاج او نیست و خدای سبحان امور بندگان را حل می‌کند و ما فقط می‌خواهیم خودمان بهره‌مند بشویم. ✅ این نگرش که هیچ کس محتاج ما نیست. نه فرزند، نه همسر، نه دوست، نه معلم، نه شاگرد، نه کسی که از او خرید می‌کنیم، نه فقیر و... هیچ کدام به ما نیازمند نیستند، در سلامت روابط تأثیر جدی می‌گذارد. در این صورت ما منت دیگران را می‌کشیم که به آن‌ها خدمت کنیم. نه اینکه منت بگذاریم که خدمتی كرده‌ايم! 🔆 «وَ زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً وَ فَقْراً» ✨ خدایا! لحظه به لحظه فقر مرا به خودت افزون کن! 🌀 اين فراز در دو مرحله قابل بررسي است: 🔸 وقتی فقر من به خدا افزون شد، غنای من نسبت به خلق ظهور پیدا می‌کند . 🔸 و بر عکس‌؛ وقتی من خودم را از خلق بی‌نیاز دیدم، همۀ نیاز خود را بر یکی (خدا) عرضه می‌کنم. 🔆 «وَ أَعِذْنِي مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ» ✨ خدایا! مرا از چند امر در پناه خودت قرار بده. اولین امر سرزنش دشمنان است. 💢 نمی‌خواهم بواسطه رفتار من دشمنانم شاد بشوند. تو مرا در پناه خودت قرار بده عزت و رفعتی نصیبم نما. فقر به خودت را قسمتم کن که دائم تأمین باشم و سرزنش دشمن بر من بار نشود. ❇️ معلوم است سرزنش دشمن خیلی آزاردهنده است که می‌گوییم مرا از سرزنش دشمن در پناه خودت قرار بده. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی ♦️ *كينه به دل گرفتن از مومنين، ممنوع است* 📗 صحیفۀ سجادیه، دعای ۴۷ (دعای روز عرفه): 🔆 «وَ انْزَعِ الْغِلَّ مِنْ صَدْرِي لِلْمُؤْمِنِينَ، وَ اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ، وَ كُنْ لِي كَمَا تَكُونُ لِلصَّالِحِينَ، وَ حَلِّنِي حِلْيَةَ الْمُتَّقِينَ، وَ اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْغَابِرِينَ، وَ ذِكْراً نَامِياً فِي الآْخِرِينَ، وَ وَافِ بِي عَرْصَةَ الْأَوَّلِينَ.» ✨ خدایا! کینۀ مؤمنین را از سينۀ من ریشه‌کَن کُن. ❇️ اگر بخواهیم ارتباط صحیح با افراد داشته باشیم، ابتدا باید به خدا پناهنده بشویم. بالاخره همۀ ما آسیب‌هایی به همدیگر رسانده‌ایم که موجب کینه شده! کینه، بی‌دليل اتفاق نمی‌افتد. 🍃 از خدای سبحان می‌خواهیم کینۀ مؤمنین را از سینۀ ما خارج کند. اما در مورد غیر مؤمنین درخواست خارج شدن كينه را نمی‌كنيم؛ زيرا هر روز دشمنان اهل‌بیت را لعن می‌کنیم و آتش لعن در دل‌مان شعله‌ورتر می‌شود و نمی‌توانیم کوتاه بیاییم. ✨ خدایا! تو سینۀ مرا پاک‌سازی کنی. 💢 نزع آورده شده است؛ یعنی در ارتباطات با مؤمنین نباید ‌ذره‌ای کینه در میان باشد كه در روابط آن‌ها تأثیر ‌بگذارد. ♦️اساسا‌ً نبايد دل ما گرفتار آسیب رسانی به مؤمنین باشد و به‌دنبال مكر و نقشه كشی برای آنان باشيم حتی اگر دلخوری‌هايی هم وجود داشته باشد بايد قبل از نهادينه شدن در سينه، آن را مرتفع كنيم. 🔆 «وَ اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ» ✨ خدایا! من قلباً نسبت به كسانی كه در مقابل تو خشوع دارند، مهربان باشم. ❇️ قرار نیست روابط ما با همه یکسان باشد. کسانی را قلباً دوست داریم و کسانی را به‌طور رسمی ارتباط برقرار می‌کنیم. قانون همین است كه ارتباط با افراد مختلف يكسان نباشد قرار نیست! 💠 *ذكر خير ماندگار* 🔆 «وَ اجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْغَابِرِينَ» ✨ خدایا! از تو می‌خواهم ذکر خیر از من را ماندگار كن. ✴️ *این یکی از نیازهای ماست كه در میان بازماندگان ذکر خیرما باقی بماند.* 🍀 امیرالمؤمنین در وصیت‌هایشان می‌فرمایند: 🔆 «خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مُتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُم» 📙 نهج‌البلاغه، حکمت ۹ (با مردم چنان آميزش و رفتار نمائيد كه اگر در آن حال مرديد (در مفارقت و جدائى) بر شما بگريند، و اگر زنده مانديد خواهان معاشرت با شما باشند.) ❇️ به‌گونه‌ای زندگی کنید که وقتی نیستید برای شما گریه کنند؛ یعنی این‌قدر به شما علاقمند باشند. ✨ خدایا! مرا طوری قرار بده که همه مدح و ثنای مرا بگویند و بازماندگان از من خاطرۀ بد نداشته باشند. ❇️ *در ارتباطات سالم و مهارت‌های ارتباطی، باید طوری برخورد کنیم که افراد بگویند غیر از تعریف و خوبی چیزی از او مشاهده نكرديم.* 💢 اگر انسان فکر کند که به‌زودی می‌ميرد و عمر دنيا كوتاه است، وقتی نمی‌داند فردا هست یا خير، ناخودآگاه خوب می‌شود و هر خیری از دستش بربیاید انجام می‌دهد و خدای سبحان ثناگویی او را در بازماندگان ‌جاری می‌کند. ♦️ انسان‌ها برای یک وجود خنثی، که ثناگویی ندارند! وجود مؤثر موجب ثناگویی می‌شود! 🍃 از خدای سبحان درخواست می‌کنیم تا زنده هستیم ما را وجود مؤثر و مفیدی برای اطرافیان‌مان قرار بدهد که بعد از مرگ‌مان ثناگوی ما باشند. 🔆 «وَ ذِكْراً نَامِياً فِي الآْخِرِينَ» ✨ خدايا! می‌خواهم ذکر من در ميان آيندگان رشد و نمو داشته باشد. وجودی داشته باشم که بعد از مرگم روز به روز جلوه‌گرتر شود. ❇️ ارتباطات ما نه فقط با افراد زمان خودمان به نحو زیبایی باشد، بلکه با افرادی که در تاریخ و بعد از ما خواهند آمد، رابطۀ خوبی برقرار کنیم. 🔰 خانمی نقل می‌كرد به یک شهیدی توسل پيدا کرده بود که شوهرش از کما برگردد. شهید هم اجابت كرده و با آن مرد در کما ارتباط برقرار کرده بود. در واقع آن شهید نه فقط در بازماندگان خود بلکه در بارۀ غریبه‌ها هم موثر است. 💢 گاهی اوقات وجود يك فرد آن‌قدر گسترده می‌شود كه مثلاً یک عالِم هزار سال قبل یک کتابی نوشته و در حال حاضر هنوز از آن کتاب استفاده می‌شود. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

٧٢ #مهارت‌های_ارتباطی ♦️ *در برخورد با حسود به خدا پناه ببريد* 🍃 حضرت امام سجاد علیه‌السلام آموزش می‌دهند و می‌فرمایند مهارت ارتباطی با فرد حسود چنین است: 🔆 «فَنَادَيْتُكَ يَا إِلَهِي مُسْتَغِيثاً بِكَ، وَاثِقاً بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ، عَالِماً أَنَّهُ لَا يُضْطَهَدُ مَنْ أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ، وَ لَا يَفْزَعُ مَنْ لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ، فَحَصَّنْتَنِي مِنْ بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ.» ✨ خدایا! تو را صدا زدم در حالی که به تو استغاثه کردم. یعنی از تو کمک طلبیدم. خودم را در مقابله با این فرد عاجز و ناتوان می‌دیدم. اطمینان داشتم تو سریع جوابم را می‌دهی. اجازه نمی‌دهی او آبروی مرا ببرد و برای من نقشه بکشد. یقین داشتم هرکس به حمایت تو پناهنده شود، شکست نمی‌خورد. یعنی وجود این حسود موجب ناامنیِ زندگی من نشده چون من روی تو حساب باز کردم. با تو ارتباط خوبی برقرار کردم. یقین داشتم هر کس به پناهگاه حمایتی تو پناهنده بشود نگرانی ندارد. تو هم مرا از شرّ او حفظ کردی و اجازه ندادی او آسیبی به من وارد کند. 💢 مجدداً به خودم و شما یادآوری می‌کنم: ما در جامعه زندگی می‌کنیم. بالاخره اطرافیانی داریم که گاه و بی‌گاه به هر دلیلی نه تنها طاقت دیدن ما را ندارند؛ بلکه برای نابود کردن ما از هیچ امری فروگزار نیستند. اما به‌جای اینکه در مقابل او به دفاع از خودم بپردازم، به‌جای اینکه حتی فکر کنم با نمک‌گیر کردن، او را از حسادت جدا می‌کنم، با خدای او ارتباط برقرار می‌کنم: «قل اعوذ برب الناس». از ربّ او می‌خواهم تربیتش کند. از ربّ او می‌خواهم او را از این بیماری دور کند. از ربّ او طلب می‌کنم نتواند به من آسیب وارد نمايد. ❇️ در یک نگاه دیگر: در مهارت‌های ارتباطی گاهی اوقات باید عقب‌نشینی و همۀ امور را به خدا واگذار کنیم. خدایا! تو اصلاح امور را به دست بگیر. من فقط به تو پناهنده می‌شوم. این بندۀ توست كه با من اين‌گونه معامله می‌کند تو خودت به بنده‌ات توجهی داشته باش که از این بیماری عافیت پیدا کند. در واقع فکر ما نبايد گرفتار این فرد شود. ❇️ در ارتباط سالم نباید با حسود درگیر شويم و حتی در گوشه ذهن هم برای او امر نامناسبی را درخواست نکنيم. بلکه به خدا پناهنده شويم. خدا هم ما را تحت حمایت خودش قرار می‌دهد. ❇️ مجدداً یادآوری می‌کنم: «َکمْ مِنْ حَاسِدٍ» چقدر حسود در زندگی‌ ما وجود دارد؟! ممكن است افراد حسودی اطراف ما باشند که موجب می‌شود هر شب در نماز شفع و وترمان «مِن شرّ حاسدٍ إذا حَسَد» را ذکر کنیم. 💢 پس نبايد برای دفع آسیب‌رسانی اطرافیان‌ نقشه ‌بکشیم، بايد وظیفۀ درست خود را پیدا کنیم که استغاثه به خدای سبحان و یقین به اجابت است. در استغاثه، به خدا واگذار نمی‌کنیم. می‌گوییم خدایا! به فریادش برس. او کم آورده که حسودی می‌کند. او را به‌عنوان یک بیمار ‌ببینیم. ✨ *خدایا! تو او را تأمین و نعماتش را با عافیت به او یادآوری کن که دست از حسادت بردارد.* 🌀 نكته: یاد گرفتیم اگر در اطراف زندگی ما حسودانی وجود دارد، تعجب نكنيم. واقعیت زندگی این است که خیلی‌ها طاقت دیدن نعمات ما را ندارند. نه تنها طاقت ندارند، بلكه می‌خواهند هر جور شده ما را زمین بزنند؛ اما این واقعیت موجب نمی‌شود از زندگی‌ لذت نبریم يا برای ما درگیری فکری ایجاد ‌کند. این واقعیت قابل عبور است. عبور از این امر به وسیله استغاثه است. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی ✳️ *شكايات و درددل را نزد خدا ببريم* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۵۱: دعایی است که حضرت در تضرّع و فروتنی ذکر کردند: 🔆 «أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَ الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَ كَثْرَةَ هُمُومِي، وَ وَسْوَسَةَ نَفْسِي.» ✍️ به‌نظر بنده این فراز یک پیغام خاص دارد و آن اينکه نزد هيچ‌كس درددل نكنيم بلكه شكايات و ناراحتی‌های خود را به‌سوی خدا ببريم. «أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي» ✨ خدایا! من به تو شکایت می‌کنم. بابت چه؟ «ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ» خدايا نفس من ناتوان است از این که سرعت بگیرد به وعده‌هایی که تو به دوستانت دادی. ✨ خدايا! من آبروی خود را نزد کسی نمی‌برم. «أَشْكُو إِلَيْكَ» و فقط به تو شکایت می‌کنم. شكايت من بابت اين است که نفسم تنبلی و مسامحه می‌کند. از سهل‌انگاریِ نفسم، از عقب‌ماندگیِ نفسم به تو شکایت می‌کنم. 🔆 «وَ الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ» به تو شکایت می‌کنم از اینکه نمی‌توانم از آن چیزی که دشمنانت را پرهیز دادی، کناره‌گیری کنم. نفس من ناتوان و در حال غصه خوردن است. به تو شکایت می‌کنم از اینکه نفسم مرتب مرا وسوسه می‌کند. به من می‌گوید رها کن برگرد! این یک راه طولانی است. دست اندازش زیاد است، گردنه‌هایش سخت است. کار تو نیست! یک قدم هم که بر می‌دارم، نفس من به اسم من سند می‌زند. بُتِ مرا بزرگ می‌کند. 💢 بنابراين در بحث مهارت‌ها حق نداريم از خود به دیگران شکایت کنيم. اگر بدی و عیوب یک بچه را جلوی یک بزرگ‌تر دیگر یا بچه دیگری بگوییم واقعاً به ساختار شخصیتی او آسیب وارد کرده‌ایم و قبح انجام بدی را برای او مرتفع ساخته‌ايم و در نتيجه بدی به نظر او بد نمی‌آید. ما با ذکر معایب او در جمع، او را گستاخ می‌کنیم. با اين اوصاف روی چه محاسبه‌ای بدی‌های خود را برای دیگران بگویيم؟! اصلاً وقتی به دیگران می‌گویيم بدی‌ها در ما تقویت می‌شود. چون وقتی می‌گویيم، خودمان یک بار دیگر می‌شنويم. 🌀 *اگر می‌خواهيم تعامل خوبی با خود برقرار کنيم باید فقط به او (خدا) شکایت کنيم.* ⁉️ می‌گویید: چه فرقی دارد؟! او هم که می‌شنود! جواب می‌دهيم: او قبل از اینکه خودم بشنوم، می‌شنود. او «یا من هو اقرب اليّ من حبل الورید» است و از من به خودم نزدیک‌تر است؛ اما وقتی به او شکایت می‌کنيم، قبل از اینکه ما بشنويم او می‌شنود و اجازه نمی‌دهد این گفته اثر سوئی در ما بگذارد و فوری به درمان اقدام می‌کند. اجازه نمی‌دهد این نفس جسور و گستاخ بشود. ♦️ افرادی‌که از خودشان شکایت می‌کنند، یک سیکل معیوب به‌وجود می‌آورند؛ زيرا وقتی شکایت می‌کنند، شکایت در آن‌ها تقویت می‌شود، باورشان می‌شود آدم‌های بدی هستند. برای چه به من و امثال من می‌گویید، مگر من چه کاره‌ام؟ به کسی بگویيم که می‌تواند فوراً اصلاحات صورت دهد. ♦️ «وَكَثْرَةَ هُمُومِي» کثرت هموم، می‌خواهید رابطۀ خوبی با خود داشته باشید؟ به خدا شکایت کنید از اینکه غصه‌های زیادی سراغم آمده. قرار نبوده غصه بخورم، قرار بوده بندگی کنم. اصلاً قرار نبوده نگرشم به امور زندگی این‌طور باشد. پناه می‌برم به خدا! از اینکه شیطان مرا وسوسه کند تا به او شکایت کنم. پناه می‌برم به خدا! 💢 پس مهارت ارتباطی صحیح با خود این است که آبروی‌مان را نزد هیچ‌کس نبريم؛ بلکه مشکلات‌مان را فقط با خدا در میان بگذاريم. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی ✳️ *اشتياق در اعلام نياز* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۵۴: 🔆 «اللَّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِي مَسْأَلَتِي مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِيَائِكَ فِي مَسَائِلِهِم» ✨ خدایا! من می‌خواهم در گداییِ خود مشتاق باشم و از سر جبر و زور درخواستی نكرده و در کمال شوق گدایی کنم، همان‌طور که وقتی دوستان تو درخواستی داشتند، مشتاقانه طلب می‌كردند. ❓می‌فرمایید به کدام قسمت بحث ارتباطات برمی‌گردد؟ عرض می‌کنم: ما در ارتباطاتی که با خوبان داریم، یکی از مهارت‌ها این است که از آن‌ها خوبی را یاد بگیریم. حتی نه فقط خوبیِ عملی، خوبیِ حالی آن‌ها را نيز یاد بگیریم. ✨ خدايا! من می‌بینم دوستان تو مشتاق ارتباط هستند، من هم می‌خواهم رابطۀ خوبی با آن‌ها داشته باشم تا اشتیاق ارتباطشان با تو را آموزش بگیرم. ❇️ در روابط صحیح باید خوبی‌های اطرافیان‌مان را اسکن کنیم. عکس آن‌ها را داشته باشیم و نگوييم این خصیصۀ اوست و امکان ندارد نصیب من بشود! اتفاقاً هم حالات خوشِ خوبان را ببینیم و هم این حالات خوش را برای خودمان طلب کنیم. 🌀 به‌نظر بنده یک نوع شکر ارتباطی است. شکر ارتباط با خوبان، تأثیرگذاریِ خوبان در زندگی ماست. 🔰 به‌طور مثال بگويم من احساس نياز نمی‌كردم این‌گونه از زندگی لذت ببرم؛ اما از زمانی که فلان کتاب را به من معرفی کردند، دید و نگاهم عوض و حالم خیلی خوب شده است. ❇️ در واقع وقتی با خوبان ارتباط برقرار می‌کنیم خوبی‌های اخلاقی و عملی و فضائل احوالی آن‌ها را مشاهده می‌كنیم. (رغبت در اینجا حال است، خُلق و عمل نیست.) 🔹 ما اگر واقعاً باور کنیم می‌‌توانيم مثل خوبان بشویم، به خوبان حسودی‌ نمی‌كنيم. 🔹 اگر باور کنیم کمالات ما می‌تواند مثل خوبان بشود، قطعاً از خودمان ناامید نخواهيم بود. 🔹 اگر باور کنیم حالات خوش ما ممکن است مثل حالات خوش اولیاء الهی بشود دیگر آه نمی‌کشیم و پشت سر آن‌ها حسرت نمی‌خوریم. ✨ از خدا می‌خواهیم: ای خدایی که این حال خوش را به او دادی! به من هم تفضلاً عطا كن! به‌جای اینکه به‌نظرمان حال خوش خوبان عجیب بیاید، می‌گوییم خدایا! برای من هم این کار را انجام بده. پس از آن می‌بینیم چقدر رذائل نفسانی برداشته می‌شود و ديگر از پيشرفت معنوی ديگران عصبانی نمی‌شويم. ✴️ *در اين فراز، یک نگاه خیلی جالب مشاهده می‌شود: فکر می‌کنيم همۀ خوب‌ها به گردن ما حق دارند و اگر امروز شوق به وصال دارم، خوبان را دیدم، اشتیاق آن‌ها به وصال را ديدم، من هم از خدا خواستم و خدا نصیبم کرد.* پس خدا خیر دهد آن خوبانی را که واسطه شدند تا این حالات نصیب من هم بشود لذا همیشه خود را به خوبان بدهكار می‌دانيم. 🔆 «وَ رَهْبَتِي مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِيَائِكَ» ✨ خدایا! من نمی‌خواهم فقط به یک زاویۀ زندگی دوستان تو توجه کنم؛ می‌خواهم به زوایای مختلف زندگی آن‌ها نظر داشته باشم. 🔰 به‌طور مثال نمی‌خواهم فقط رغبت داشته باشم، اما از رهبت محروم باشم. [یا] فقط رجا داشته و خوف نداشته باشم. می‌خواهم ترسم مثل ترس دوستانت باشد. چون آن ترس، باعث حفظ ادب حضور می‌شود؛ افزون برآن موجب می‌شود ذره‌ای گستاخی در محضر تو نداشته باشم. 🌀 من در این عبارت دوم این نکته را به خودم و شما متذکر می‌گردم: *خدایا! من در ارتباط با خوبان جامعیت را طلب می‌کنم. نه یک بُعد زندگی آن‌ها را. می‌خواهم همه چیزم و همه حالاتم مثل آن‌ها بشود.* 📌 ادامه دارد... 📚 «برگرفته از بیانات استاد بروجردی» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

٧٨ #مهارت‌های_ارتباطی 💠 *ارتباط با نعمات الهی* 📙 صحیفۀ سجادیه، دعای ۱ : 🔆 «فالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ. وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ {إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً}» ❇️ خیلی عبارت عجیبی است! حمد و ثنا مخصوص آن خدایی است که اگر بندگان را از شناخت حمدش ممنوع می‌کرد و بندگان اجازه نداشتند به جهت الطاف پشت سر هم او و نعمت‌های آشکار و نعمت‌هایی که یکی پشتیبان دیگری است(متظاهره از ماده ظهیر به معنای پشتیبان است.) حمد خدای سبحان را بکنند، در این صورت بندگان در نعم الهی تصرف می‌کردند، یعنی از نعمت استفاده می‌کردند، بدون اینکه او را حمد کنند و روزیِ فراوان را دریافت می‌کردند بدون اینکه او را شکر کنند و اگر این اتفاق در زندگی عباد صورت می‌گرفت، افراد از انسانیت خارج شده و تبدیل به حیوان می‌شدند و وصف آن‌ها در قرآن کریم به این شکل است: «إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً». 🍀 نگاه امام سجاد علیه‌السلام به اختصار عبارتست از: ما به الامتیاز انسان و حیوان شکر و حمد است. مابه‌الامتیاز! یعنی وجه تفاوت انسان و حیوان حامد بودن و شاکر بودن است. یعنی اگر کسی از الطاف الهی بهره‌مند بشود اما حمد و شکر را بر خودش واجب نداند، حتماً از قالب انسانی خارج شده است. «لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ» حتماً از مرز انسانیت خارج شده و حتماً در جایگاه حیوانیت تنزل یافته. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی 💠 *شكر، از مصاديق ارتباط است* 📙 ادامۀ دعای ١ صحيفۀ سجاديه: 🔆 «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا عَرَّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ، وَ أَلْهَمَنَا مِنْ شُكْرِهِ، وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيَّتِهِ، وَ دَلَّنَا عَلَيْهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ، وَ جَنَّبَنَا مِنَ الْإِلْحَادِ وَ الشَّكِّ فِي أَمْرِهِ.» 🌀 بابت پنج امر خدا را حمد می‌کنیم: 🔆 «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا عَرَّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ» 🔹۱. الحمدلله که خدا خودش خود را به ما معرفی کرده است. خیلی جالب است؛ فکر کنید اگر قرار بود خدا را از زبان کس دیگری بشناسیم چقدر شناخت‌مان ناقص بود! خیلی فرق دارد که خدا خودش، خودش را به ما معرفی کرده باشد یا ما با نگاه کردن به چیزی او را بشناسيم. خیلی فرق است که فقط از طریق آیات او را بشناسيم یا او خودش خود را به من معرفی کرده باشد، در واقع بايد از طریق او به آیاتش نگاه کنيم. بعد جالب است: «اعرفنا» نیست، بلکه فرمود «عرّفنا»؛ علی الدوام خودش را به ما معرفی می‌کند. ✨ خدایا! سپاس که همۀ زندگی ما «عرّف» كرده‌ای! تو دائم خودت را به ما معرفی می‌کنی. 🔆 «أَلْهَمَنَا مِنْ شُكْرِهِ» 🔹 ۲. الحمدلله بابت اینکه توفیق شکر را به ما داده است. چون شکر بابت نعماتی است که به خودِ ما داده شده است و حمد بابت نعماتی است که به همۀ افراد داده است. الحمدلله که به من شکر را الهام کردی. یعنی مرا نعمت‌شناس قرار دادی و توفیق دادی از نعماتت لذت ببرم و توفیق دادی نعماتت را استفاده کنم. «اَلْحَمْدُللِه الَّذِی اَلْهَمَنا مِنْ شُکْرِهِ» یعنی هر حال خوبی که بابت نعمات داریم، الهام ربانی است. نمی‌گوییم «وَفَّقَنا» می‌گوییم «اَلْهَمَنا»؛ یعنی خدایا! ممنون که شکر را به ما الهام کردی. ❓می‌گویید:شکر چیست؟ 🍀 امام صادق علیه السلام فرمودند: 🔆 «أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى: يَا مُوسَى، اشْكُرْنِي حَقَّ شُكْرِي، فَقَالَ: يَا رَبِّ كَيْفَ أَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ، وَ لَيْسَ مِنْ شُكْرٍ أَشْكُرُكَ بِهِ إِلَّا وَ أَنْتَ أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ؟ قَالَ: يَا مُوسَى، الْآنَ شَكَرْتَنِي حِينَ قُلْتَ: إِنَّ ذَلِكَ مِنِّي.» 📘 کافی ج ۲ ، ص ۹۸ ✴️ خدای سبحان به حضرت موسی وحی فرمود: آنچنان که شایستۀ شکر من است، شاکر من باش. حضرت موسی به خدا عرض کرد: خدایا! من چطور شکر تو را بکنم در حالی که این شکر نعمتی است که تو به من دادی که من در حال شكر كردن هستم. خدای سبحان پاسخ داد: یا موسی! همین که فهمیدی شکر هم برای تو نیست و توفيق شکر كردن را هم من به تو دادم، این شاکر بودن است. ❇️ پس باور کنيم الحمدلله گفتن یک رزق قلبی است که خدا نصیب ما کرده است. 🔆 «وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيَّتِهِ» 🔹 ۳. بعضی از درهای شناخت ربوبیت‌اش را برای ما باز کرده است و ما ذره‌ای می‌فهمیم که خدا ربّ است یعنی متوجه می‌شويم خدا زیاد می‌کند، خدا پرورش می‌دهد، خدا نواقصم را مرتفع می‌کند، خدا کمالاتی به من اضافه می‌نمايد. (همه اين‌ها از مصاديق ربوبيت الهی است) ملاحظه می‌كنيد حال ما چقدر خوب می‌شود؟! شما خانۀ پیرها كه می‌روید هیچ چیز در آن اضافه نمی‌شود. می‌گویند می‌خواهیم بمیریم دیگر! هیچ چیز نونوار در آنجا نمی‌بینید و دل انسان می‌گيرد، حال اگر خانۀ خودمان اینطور باشد و دائم معرفت جدیدی در مورد خدا به ما اضافه نشود، خودمان برای دیگری دل‌گیر هستیم. ✨ پس می‌گوییم خدایا! تو دائم خودت را معرفی می‌کنی که زیاد‌کنندۀ من هستی دائم در وجود من یک چیزی اضافه می‌کنی. یک کمال و لطف و معرفتی! ✨ خدایا! بابت اين قضيه ممنونت هستم که دائم ربوبیتت را به من نشان می‌دهی. یا دائم نواقصم را مرتفع می‌کنی، کمالاتی در اختیارم قرار می‌دهی، یا کمِ من را زیاد می‌کنی. این‌ها همه معنای ربوبیت است. الحمدلله که به من این معنا را تفهیم می‌کنی. ❇️ خدا هرچه برای ما زیاد می‌کند، شیرفهم هم می‌کند و می‌گوید من این کار را کردم. ربوبیت او این است. پس می گويم الحمدلله خودت به رُخم می‌کشی که چه نواقصی را مرتفع کردی و چه کمالاتی را اضافه کردی، خودت به من این معرفت را می‌دهی که چقدر ظرف وجودی مرا بزرگ کردی! خودم به تنهایی نمی‌فهميدم! 🔆 «وَ دَلَّنَا عَلَيْهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ» 🔹 ۴. خدایا! ثناگوی تو هستم به جهت اینکه ما را به خودت راهنمايی کردی که بفهمیم در عالم یکی است که همه‌کاره است. وقتی تو را یکی می‌دانیم و نسبت یگانگی به تو می‌دهیم، خودمان را از دیگران خلاص می‌کنیم. خودمان را فقط در دام تو اسیر می‌کنیم. ✴️ عامیانه‌اش این است: الحمدلله که من یکّه‌شناس هستم. در هیچ مسئله‌ای غیر او را نمی‌شناسم. امور مادی و معنوی را از او طلب می‌کنم. 🔸 اما معنای دومش این است: (این معنا را من بیشتر قبول دارم.) الحمدلله که هر زمان س

#مهارت‌های_ارتباطی ۲۹ 💠 *برطرف كردن موانع جذب انرژی* 🔆 «مَنْ يُسَاعِدُنِي وَ أَنْتَ أَفْرَدْتَنِي، وَ مَنْ يُقَوِّينِي وَ أَنْتَ أَضْعَفْتَنِي» 🔆 «خدایا! وقتی تو مرا تنها بگذاری چه کسی مرا كمك می‌کند؟! اگر تو مرا به دلیل گناهی که کردم ضعیف کنی، چه کسی مرا تقویت می‌کند؟!» 📕 دعای ۲۱ صحیفه سجادیه ✅ ما معتقديم در فضای مثبت می‌توانیم جذب انرژی داشته باشیم؛ اما این امر منوط به این است که خود شخص مانع نداشته باشد. اگر کسی به دلیل معصیت مانع دارد، خوبان را هم که مشاهده می‌كند، از آن‌ها ایراد می‌گیرد. 💢 اگر شخصی به دلیل غرور و غفلت گرفتار ضعف بشود، جمع مثبت هم هیچ گره‌ای از او باز نمی‌کند. انتقالِ انرژیِ مثبت از مجامع به افراد، زمانی است که ما مانع نداشته باشیم و حال خودمان خوب باشد؛ *اما اگر انسان با خدا درگیر شود، مطمئن باشید خلق خدا نه موجب قوّت او می‌شوند و نه کمکی به او می‌کنند. چون خلق جنود و سپاه خدا هستند.* ✅ اقبال و ادبارِ مردم به بزرگانِ معرفتى به فرمان خدای سبحان است. *اگر امروز مردم به من روی می‌آورند و محبت دارند، او اجازه داده است مرا دوست داشته باشند.* ◀️ در روابط اجتماعی باور کنیم که خلق بنفسه کارآیی برای ما ندارند. اگر مایل هستیم از دوستان و نزدیکان‌مان دریافتی داشته باشیم؛ باید مانع خود را برطرف کنیم. ◀️ *اگر حقیقتا بنده باشیم، او به همه بخش‌نامه می‌دهد ما را ياري کنند.* *این نگرش باعث می‌شود انسان با خلق درگیر نباشد.* می‌فهمد که مشکل از خود اوست و می‌داند تا زمانی که مانع دارد، اگر همۀ خلق هم جمع بشوند نمی‌توانند به او خیررسانی داشته باشند. ✅ *می‌داند که خلق، سپاه خدای سبحان هستند و اگر مساعدتی می‌کنند، به اذن اوست.* 📚«بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🍃🌸 #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی ◀️ حضرت برای اطرافیان مؤمن و ولاییِ خود دعا می‌کند: علاوه بر اینکه به‌عنوان الگو قرار بگیرند، خودِ حضرت با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشد: 🔆 «وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ» 🔆 « خدایا! مرا چنان کن که با بدکاران ایشان به احسان مقابله کنم.» 📔 دعای ۲۶ صحیفه سجادیه ❇️ خدایا! گاهی اوقات اطرافیان ولاییِ من بد عمل کردند؛ اما من عمل نامناسب آن‌ها را نبینم، بلکه ولایت‌پذيري آن‌ها را لحاظ كنم و به‌دلیل همان قبول ولایت، به آن‌ها احسان داشته باشم. ✍🏼 چند معنا برای این عبارت وجود دارد: 🔷 خدایا! به من توفیق بده در میان اطرافیان مؤمنم به *هنگامِ كوتاهى كردن در حق من، مقابلۀ به مثل نداشته باشم* 🍃 یعنی اگر نسبت به من کوتاهی و جسارت داشتند، من نسبت به آن‌ها لطف داشته باشم. اگر آن‌ها «مُسیء» بودند، من «مُحسن» باشم؛ چون همۀ آن‌ها ولایت‌پذيراند. 🔷 در نگاهی عمیق‌تر ممکن است همین افراد ولایی، بدکار و کم‌کار باشند؛ اما خدایا! اگر ظلمی هم کردند و اگر کم‌کاری هم داشتند: 🔆 «أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهم» 🔆 «از ظالمان ایشان با گذشت صرف نظر کنم [عبور کنم و ندیده بگیرم].» 🔆 «وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ» 🔆 «وحسن ظن را در مورد همۀ آن‌ها بکار گیرم.» 🍃 دربارۀ همۀ برادران دينیِ خود خوش‌بین باشم كه اگر خطایی از آنان سر می‌زند، بر اساس جهل است و *در صورت علم و آگاهی، قطعاً كار ناصواب انجام نمی‌دهند.* 📚 « استاد زهره بروجردی» emamraoof.com 🌸🍃#سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane

#مهارت‌های_ارتباطی ۵۵ 💠 *رفتار كريمانه* 🔆 *«وَ امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ»* 🔆 «خدایا! برای من مانعی ایجاد کن که هیچ فرد مؤمن و مؤمنه‌ای و مسلم و مسلمه‌ای را اذیت نکنم.» 📘 صحیفه سجادیه، دعای ۳۹ ✍ خدايا! نمی‌خواهم هیچ آسیبی به دیگران برسانم و مايلم مظهر نام «سلام» باشم و دیگران از آفات من در امان باشند. 🔆 «اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مَا حَظَرْتَ عَلَيْهِ وَ انْتَهَكَ مِنِّي مَا حَجَزْتَ عَلَيْهِ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي، وَ اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّي، وَ لَا تَقِفْهُ عَلَى مَا عَنْهُمْ فِيَّ» 🔆 «خدايا! اگر فردی در مورد من امری را انجام داده که از نظر شریعت ممنوع بوده است (مثلاً به من تهمتی زده یا غیبت مرا کرده یا مرا استهزاء و تحقیر کرده است) آبروی مرا برده، و در این وضعیت و زیر بار ظلم به من، از دنیا رفته و یا هنوز زنده است؛ ولی حق مرا ادا و از من بابت این امر نامناسب عذرخواهی نکرده است، بابت این ظلم‌ها، تو او را ببخش! بابت آن‌چه به من پشت کرده، تو او را عفو کن.» 🔷🍃 حضرت امام سجاد علیه‌السلام به ما می‌آموزد در قبال بدی دیگران، کریم باشیم تا آنجا که *نه‌تنها هیچ‌کسِ دیگر، بلکه خودِ فردِ خلاف‌کننده هم متوجه شدت قبح عملش نسبت به من نشود و آبروی او نزد خودش و من محفوظ بماند!* ✴️ چقدر باید در روابطی که با یکدیگر داریم سعۀ صدر داشته باشیم که نه‌تنها او را ببخشیم، بلکه از خدا بخواهیم اصلاً متوجه زشتیِ عملش دربارۀ من نشود؟! 🍃 البته از خدا می‌خواهیم که او به قبح عملش واقف شود و با دیگری، چنین رفتاری نداشته باشد .📚 « استاد زهره بروجردی» ‏ 🏴یاحسین 🍃#سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane ‌