خوشا به حال آن ها که مشغول اصلاح خويش اند
#نهج_البلاغه
يَا أَيُّهَا النَّاسُ
طُوبى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النَّاسِ
وَ طُوبى لِمَنْ لَزِمَ بَيْتَهُ
وَ أَکَلَ قُوتَهُ
وَاشْتَغَلَ بِطَاعَةِ رَبِّهِ
وَ بَکَى عَلَى خَطِيئَتِهِ
فَکَانَ مِنْ نَفْسِهِ فِي شُغُل
وَ النَّاسُ مِنْهُ فِي رَاحَة!
«اى مردم!
خوشا به حال آن کس که پرداختن به حال خويش او را از توجّه به عيوب مردم باز داشته
و خوشا به حال آن کس که در خانه نشسته
روزى خود را مى خورد
و به طاعت پروردگارش مشغول است
و بر گناه خويش مى گريد
چنين کسى به اصلاح خويش مشغول و مردم از دست او در آسايش اند
خطبه ١٧۶
