🔴قدر آیینه بدانید چو هست نه در آن وقت که افتاد و شکست پدر و مادر مثل سوره‌ای از قرآن هستند که هیچکس نمیتونه جای خالی آنها را در زندگیمون پر کنه! خدایادپدر مادرمون را حفظ کن

مقاومت یک بار دیگر نشان داد که می‌تواند معادله دشمن را به هم زده و ابتکار عمل را به دست بگیرد. اعزام نفتکش‌های ایرانی به سمت لبنان و عبور آن از اقیانوس هند، دریای سرخ، کانال سوئز و مدیترانه نشان داد، مقاومت در برابر فشارها و دسیسه‌ها دست ‌بسته نیست. اینکه مقاومت لبنان درخواست علنی کند و پاسخ ایران نیز سریع و علنی باشد یک معنای جالب متبادر می‌کند؛ ایران عمق لبنان و لبنان عمق ایران است. بنابراین همان‌طور که ایران می‌تواند در دفع تهدیدات و دسیسه‌های دشمن خود و نیز رفع مشکلات، روی حزب‌الله و لبنان حساب کند، لبنان هم می‌تواند در رفع تهدیدات و دسیسه‌ها روی ایران حساب کند و جواب بگیرد.

محور آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان، برای کنار زدن مقاومت لبنان به عنوان یک کلید رمز در مقاومت فلسطینی‌ها، تشدید فشار اقتصادی را به همراه فشل کردن دولت لبنان در دستور کار خود قرار ‌دادند. آنان در این طرح، در گام اول خلع سلاح و در گام دوم خلع سیاسی مقاومت لبنان را مدنظر داشتند. به گمان آنان بالا رفتن نرخ خدمات عمومی و به خصوص در سه موضوع محوری سوخت، دارو و نان، لبنان را بر سر دوراهی قرار می‌دهد و در نهایت آن را ناگزیر می‌سازد تا بین مقاومت و معیشت، دومی را برگزیند. این طرح یک پیوست هم داشت که در واقع وجه ایجابی آن به حساب می‌آید. این مثلث شوم در کنار فشار روزافزون اقتصادی به لبنان، از امکان راه افتادن کمیته مشترک اقتصادی بین لبنان و رژیم صهیونیستی خبر داده و می‌گفتند انعقاد توافق بر سر میدان مشترک گازی در دریای مدیترانه میان لبنان و رژیم جعلی اسرائیل می‌تواند برای یک دوره 30 ساله به درآمد ثابت - حدود - 9 میلیارد دلار در سال منجر شده و به یکباره درآمد لبنان را از کمتر از دو میلیارد دلار در سال به حدود چهار و نیم برابر برساند و وضع فعلی را کاملاً دگرگون کند. بر این اساس در حین شکل‌گیری اعتراضات خیابانی دو سال اخیر، دائماً بحث کوتاه بودن زمان برای حل و فصل اختلافات گازی و مرزی بین اسرائیل و لبنان مطرح و از آن به عنوان تنها راه برون‌رفت لبنان از شرایط بسیار شکننده اقتصادی یاد می‌شد. این در حالی است که به تجربه ثابت شده است، رژیم صهیونیستی تنها در شرایطی به دادن امتیاز تن می‌دهد که طرف مقابل اهرم قدرت داشته باشد. در این صحنه اگر لبنانی‌ها مقاومت را که فعلاً تنها سلاح برتری‌شان بر رژیم غاصب است، کنار بگذارند، اسرائیل در حوزه‌های مورد اختلاف فیمابین حاضر به پذیرش برداشت یک متر گاز هم از سوی دولت لبنان نخواهد بود.

لبنان در وضعیت وخیم اقتصادی به سر می‌برد. بعضی گفته‌اند این وضع در 150 سال اخیر بی‌سابقه بوده است. میزان بدهی لبنان دست‌کم 120 میلیارد دلار است در حالی که میزان صادرات آن به زیر دو میلیارد دلار نزول کرده است. از این رو دسترسی مردم به ارز بسیار سخت شده و این در حالی است که حداقل 95 درصد کالاهای مورد نیاز مردم از خارج وارد می‌شود. لبنان در سال 2018، هجده میلیارد دلار واردات داشته است و الان برای تأمین ارز مورد نیاز سوخت، دارو و گندم ناتوان است. معدل تورم در این کشور 400 درصد است. به عنوان مثال حقوق یک استاد دانشگاه در بیروت که در سال 2018 حدود 5000 دلار در ماه بوده، هم‌اینک به ماهانه 350 دلار رسیده است. براساس آمارهای بانک جهانی 65 درصد مردم لبنان زیر خط فقر به سر می‌برند و 35 درصد از نظر امنیت غذایی دچار مشکل می‌باشند. در این میان قیمت سوخت، با توجه به نقش محوری آن در تأمین آب و برق لبنان به طور ویژه افزایش یافته است؛ به گونه‌ای که طی کمتر از یک سال گذشته، قیمت یک گالن بنزین از 25 هزار لیر به 75 هزار لیر رسیده است. گفته می‌شود لبنان فقط برای تأمین سوخت خود به 4/5 میلیارد دلار ارز احتیاج دارد و حال آنکه کل درآمد ارزی آن در سال زیر دو میلیارد دلار است. هم‌اینک ذخائر بانک مرکزی لبنان به حدود 15 میلیارد دلار رسیده که این هم مربوط به سپرده‌گذاران لبنانی است که بانک‌های لبنانی از یک‌سو قادر به پرداخت این سپرده‌ها به سپرده‌گذاران نیستند؛ چرا که با خالی شدن بانک‌ها از این مبالغ، کشور به بن‌بست کامل می‌رسد و هرج و مرج بر آن حکم‌فرما می‌گردد؛ از سوی دیگر قادر به اجرای سیاست‌های مالی دولت نیستند چرا که اجرای سیاست‌های دولت هم منجر به خالی شدن بانک‌ها از پشتوانه‌ مالی می‌گردد. در این میان شبکه فساد و احتکار هم بیکار ننشسته است. یک گزارش بیانگر آن است که چند روز پس از آنکه مشخص شد ارسال سوخت از سوی ایران حتمی است، مراکز احتکار از ترس ضرر، چند میلیون لیتر سوخت احتکار شده - شامل بنزین، گازوئیل و مازوت - را وارد مراکز عرضه سوخت کردند!

در این میان آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان مطمئن بودند، ایران به دلیل تحریم نمی‌تواند به درخواست دبیرکل حزب‌الله پاسخ دهد و لذا لبنان می‌ماند و همان یک راه یعنی پیوستن به جریان عادی‌‌سازی با رژیم صهیونیستی! اما وقتی با پاسخ جدی ایران مواجه گردیده و در عمل مشاهده کردند که نفتکش‌های ایران یکی پس از دیگری از بندرعباس به سمت مدیترانه به حرکت درآمده‌اند، به دست و پا افتادند. موضوع ارسال سوخت اولین شکاف را در درون جریان ضدمقاومتی 14 مارس لبنان ‌انداخت. در حالی که سعد حریری درخواست آیت‌الله سیدحسن نصرالله از ایران برای ارسال سوخت و دارو را فتنه نامید و آن را عامل فشار بیش‌تر اقتصادی غرب بر لبنان خواند، نجیب میقاتی چهره شاخص 14 مارس که از سوی رئیس‌جمهور میشل عون، مأمور تشکیل کابینه می‌باشد، اعلام کرد، اگر این کمک‌ها از جای دیگر نرسد، ما ناگزیر به پذیرش آن از سوی ایران خواهیم بود. از آن طرف مسیحی‌های مارونی اعلام کردند از این کشتی‌ها به عنوان بخشی از خاک لبنان دفاع خواهند کرد. از سوی دیگر وقتی حرکت نفتکش‌ها شروع شد، سفیر آمریکا در بیروت با رئیس‌جمهور لبنان دیدار کرد و به وی گفت از طریق مصر، اردن و سوریه مشکل برق لبنان را حل خواهد کرد و بر این اساس دو روز پیش‌ یعنی پس از دو هفته از این ملاقات، یک هیئت لبنانی در چارچوب طرح سفیر وارد سوریه شد تا این توافق را اجرایی کند. البته در اینکه بتوان با این سرعت ارسال برق از مصر به لبنان را عملیاتی کرد و اینکه اصلاً چنین توانی در مصر وجود داشته باشد، تردیدهایی وجود دارد. آنچه مهم است این است که با ارسال سوخت از سوی ایران گویا معجزه‌ای در لبنان رخ داده است. اگر آمریکا پروژه تأمین برق لبنان از سوی یک کشور عربی را عملیاتی کند و به نتیجه برساند، معنایش این است که اجرای طرح «تحریم کمرشکن» موسوم به قیصر را درباره لبنان کنار گذاشته است و از آنجا که این موضوع پس از آن کلید خورده که آقای سیدحسن نصرالله، نفتکش‌های ایرانی را به حرکت درآورده، یک پیروزی مهم سیاسی و اجتماعی برای حزب‌الله به حساب آمده و پیوند مردم - مسلمان، مسیحی و دروز - با حزب‌الله را تحکیم بیشتری بخشیده است و اگر طرح ارسال برق از مصر به لبنان به نتیجه نرسد و یا اصولاً از اول تبلیغاتی و ریاکارانه بوده باشد، لبنان در پیگیری طرح سیدحسن نصرالله برای برون‌رفت از بحران فعلی عزم جزم‌تری پیدا می‌کند و این به معنای آن است که آمریکا، رژیم صهیونیستی و دولت سعودی حضور ناوگان‌های ایران در دریای سرخ، کانال سوئز و مدیترانه را پذیرفته‌اند و نیز قبول کرده‌اند که رابطه جمهوری اسلامی ایران و جنبش انقلابی حزب‌الله با کشور لبنان به موارد امنیتی و سیاسی محدود نشده و به ابعاد اقتصادی و اجتماعی هم گسترش یابد. پس می‌توانیم بگوییم حزب‌الله در این طرح هوشمندانه، یک «بازی دو سر برد» برای لبنانی‌ها رقم زده است. آمریکا، رژیم اسرائیل و عربستان در این معرکه هر موضعی بگیرند به نفع حزب‌الله و مقاومت خواهد بود چه با طرح او همراه شوند و چه با آن مقابله نمایند.

نفتکش‌های ایرانی در حال رسیدن به مقصد خود هستند. هم ایران و هم حزب‌الله با صراحت از عزیمت این نفتکش‌ها که گفته می‌شود هر کدام به طور متوسط حامل 45 هزار تن گازوئیل و مازوت می‌باشد، خبر دادند و نیز با صراحت اعلام کردند که تعرض به این نفتکش‌ها را بلافاصله پاسخ خواهند داد. بر این اساس در همان روزها بعضی از رسانه‌های آمریکایی، نفتکش‌های ایرانی را در قامت یک ناو جنگی به تصویر کشیده و نوشتند حمله به این نفتکش‌ها، پای موشک‌های نقطه‌زن ایران و حزب‌الله را به میان می‌آورد و از این طریق ماجراجویان اسرائیلی را از هرگونه تقابل با این نفتکش‌ها پرهیز دادند. این نفتکش‌ها در حالی راهی شدند که این جمع‌بندی دقیق در ایران وجود داشت که اتفاقی برای این نفتکش‌ها نخواهد افتاد و آمریکا و رژیم اسرائیل اصولاً در شرایطی نیستند که بتوانند علیه آنها وارد عمل شوند. اولین نفتکش‌ بعد از طی 14 روز، به مقصد رسیده و بقیه در پایان این هفته و اواسط هفته آینده به مقصد می‌رسند و ارسال سوخت به لبنان، قرار نیست به این سه نفتکش‌ محدود بماند. نیاز لبنان به سوخت لااقل یک نفتکش در هر هفته است. بنابراین سیاست اعزام نفتکش‌ها ادامه می‌یابد. در این صحنه ایران و لبنان به صورت تهاتری وارد معامله‌ای پرسود شده‌اند. ایران به طور هفتگی 45 هزار تن سوخت به لبنان می‌فروشد و این سوخت در شبکه خصوصی لبنان توزیع می‌شود و وجه آن پس از فروش به ایران بازمی‌گردد. این مسئله به غیر از آنکه سود سرشاری را نصیب ایران می‌کند، باعث تقویت پایه پولی لبنان و بالا رفتن ارزش آن نیز می‌گردد. ضمن آنکه ارسال سوخت از سوی ایران می‌تواند دریچه ارسال دارو و مواد غذایی ایران به این کشور را هم باز کند. داروهای ساخت ایران که در موقعیت صادرات قرار دارند و فراتر از نیاز بازار جمهوری اسلامی می‌باشند، می‌تواند به شبکه بهداشت و درمان لبنان جانی دوباره بدهد. ارسال منظم سوخت ایران مشکل کنونی قطع برق و قطع آب لبنان را هم حل می‌کند. چرا که این دو وابسته به سوخت می‌باشند. در یک کلام ارسال سوخت از سوی ایران می‌تواند فضای کنونی بحث‌های تحریم ایران و مقاومت لبنان را دگرگون کند. چیزی به این روز نمانده است.

این روزها خبر خرید سوخت ایران توسط لبنان و حرکت کشتی‌های حامل سوخت از ایران و پهلوگیری این کشتی‌ها در لبنان در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گرفته است. بر همین اساس در هفته‌ها و روزهای اخیر سه کشتی ایرانی به مقصد لبنان حرکت کرده و سوخت صادراتی ایران به مقصد رسیده است. همزمان این احتمال مطرح است که کشتی چهارم به زودی از ایران به راه بیفتد. در روزهای گذشته حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در تماس تلفنی جبران باسیل وزیر امور خارجه سابق و رئیس بزرگ‌ترین فراکسیون مسیحی پارلمان لبنان، آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای فروش محصولات نفتی خود به مشتریان جدید را مورد تأکید قرار داد و افزود: «اگر دولت و تجار لبنان باز هم سوخت نیاز داشته باشند، ایران آمادگی فروش و ارسال آن را داشته و تدبیری که دبیرکل پرافتخار حزب‌الله لبنان برای پایان دادن به این بحران دست ساخته صهیونیست‌ها بر ضد مردم لبنان انجام داد، مؤید این واقعیت است که مسیر سرافرازی لبنان تنها از اتکا به خود و استفاده از سرمایه‌ها و منابع خود می‌گذرد».

نقش بر آب شدن نقشه آمریکایی- اسرائیلی در حال حاضر لبنان بیش از یک سال است که با بحران شدید اقتصادی و سیاسی دست و پنجه نرم می‌کند. این کشور در تاریخ چهارم اوت سال ۲۰۲۰ (۱۴ مرداد 1399) شاهد انفجار در بندر بیروت بود که بیش از ۱۹۰ کشته و ۶۵۰۰ مجروح به جای گذاشت. این انفجار کشور لبنان را وارد یک بحران سیاسی- اقتصادی- اجتماعی کرد. بحران سوخت تا جایی در این کشور پیش رفت که برخی منابع خبری از قطعی برق در بخش‌های جنوبی لبنان خبر دادند. در پی تشدید این بحران، رسانه‌های لبنانی همچنین درباره خطر اتمام مازوت و قطعی برق در بخش‌های حیاتی این کشور از جمله بیمارستان‌ها هشدار داده بودند. این وضعیت دقیقاً قطعه‌های پازل آمریکایی- اسرائیلی برای ایجاد یک فتنه بزرگ در لبنان بود. آمریکا و رژیم صهیونیستی در پی آن بودند تا با ایجاد بحران اقتصادی در لبنان، زمینه یک اعتراض گسترده اجتماعی را ایجاد کرده و لبنان را به آشوب و التهاب بکشانند. در ادامه، آمریکا در تقلا بود تا مسیرهای تأمین سوخت لبنان را مسدود کند. اما خرید سوخت ایران توسط لبنان و حرکت کشتی‌های ایرانی، نقشه شوم آمریکا و اسرائیل علیه مردم لبنان را نقش بر آب و عصبانیت واشنگتن و رژیم صهیونیستی را در پی داشت. در حقیقت اعزام کشتی ایرانی حامل سوخت به لبنان اتفاقی فراتر از یک تبادل تجاری است که در ابعاد مختلف، بر روند معادلات منطقه‌ای تأثیرگذار است. برخی تحلیلگران غربی معتقدند که دولت آمریکا با اقدام اشتباه خود و اعمال تحریم‌ها و محاصره اقتصادی و پولی فلج‌کننده ضد لبنان، شرایط این کشور را به جایی کشاند که آن را در آغوش ایران قرار داد. 🇮🇷 @sabzpoushan

بنابر مستندات موجود، حرکت کشتی‌های ایرانی حامل سوخت به مقصد لبنان حداقل 3 ضربه به آمریکا وارد کرد. یکی از این ضربات مهم، دورزدن تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ملت ایران بود. در حقیقت خرید سوخت ایران توسط لبنان، تحریم‌های آمریکا علیه ایران را به چالش کشید و ناتوانی و استیصال آمریکا را نمایش داد و این دولت مستکبر را تحقیر کرد.درس مهمی‌ که در این میان وجود دارد این است که «اقتدار»، احترام می‌آورد. رویکرد مقتدرانه در سیاست خارجی، هم احترام می‌آورد، هم امنیت و هم منفعت اقتصادی برای عموم مردم جامعه در پی دارد.و اما دومین ضربه مهم به آمریکا، خنثی شدن فتنه در لبنان بود. همان‌طور که پیش از این نیز‌ اشاره شد، آمریکا و رژیم صهیونیستی در پی آن بودند تا با ایجاد بحران اقتصادی در لبنان، زمینه یک اعتراض گسترده اجتماعی را ایجاد کرده و لبنان را به آشوب و التهاب بکشانند که با ارسال سوخت از ایران به لبنان، این نقشه شوم، نقش بر آب شد. سومین ضربه مهم به آمریکا، دور زدن تحریم‌های واشنگتن علیه سوریه بود. بر اساس قانون سزار، سوریه تحت تحریم و محاصره اقتصادی است. اما حرکت کشتی‌های ایرانی حامل سوخت از ایران به مقصد لبنان و ورود به آب‌های سرزمینی و بنادر سوریه، محاصره آمریکا ضدسوریه را شکست و قانون غیرانسانی و ظالمانه «سزار» را به چالش کشید. 🇮🇷 @sabzpoushan

روزنامه ابتکار در مطلبی نوشت: «دولت وعده‌های مختلفی به مردم داده که تحقق این وعده‌ها وظیفه دولت است و باید مسئولیت‌پذیر باشد و گزارش واقعی از میزان پیشرفت وعده‌های خود به مردم ارائه کند. نظرسنجی از مردم از داخل ماشین یا تهیه و ارائه گزارش‌های غیرواقعی چاره کار دولت نیست. مردم به این گزارش‌ها و اخبار تلویزیون کم‌تر باور دارند زیرا معیار آنها برای سنجش عملکرد دولت،‌اندازه سفره آنها است.» «من هرروز از توی ماشینم قیافه مردم رو می‌بینم و نظرسنجی می‌کنم! از روی اینکه چند نفر می‌خندن، چند نفر عصبانی هستن، چند نفر قیافه‌شان گرفته است!» این اظهارنظر رئیس‌جمهور در خردادماه 98 بود که نه‌تنها واکنش تند افکار عمومی را در پی داشت بلکه صدای مدعیان اصلاحات را هم درآورد تا جایی که در آن مقطع این بخش از اظهارات روحانی در پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری و دولت سانسور شد! رئیسی نگوید «من هم صبح جمعه متوجه شدم» در ادامه مطلب آمده است: دولت اگر نتوانست وعده‌ای را محقق کند یا جایی اشتباه کرد، از مردم عذرخواهی کند چراکه هزینه عذرخواهی خیلی کم‌تر از ارائه گزارش غیرواقعی به مردم است.... دولت روحانی گاه از مردم عذرخواهی کرده بود اما این جمله روحانی که «من هم صبح جمعه متوجه شدم» در زمان اجرای طرح افزایش قیمت بنزین، تیر خلاصی به دولتش و فرار از مسئولیت‌پذیری بابت اقدام اشتباهش بود. رئیسی این اشتباه را تکرار نکند. 🇮🇷 @sabzpoushan

عوامل شکست نهضت کوفه(6)(پرسش و پاسخ) پرسش: با توجه به اینکه مردم کوفه به امام حسین(ع) نامه نوشتند و آن حضرت را برای تشکیل حکومت اسلامی به کوفه دعوت کردند و حتی با نماینده امام حسین(ع) «مسلم‌ابن عقیل» بیعت کردند، اما ناگهان نظرشان به کلی تغییر کرد و ابتدا از مسلم دوری کردند تا در تنهایی به شهادت رسید و سپس رویاروی امام حسین(ع) در کربلا ایستادند و آن حضرت را به شهادت رساندند! چه عوامل و علل و اسبابی موجبات این دگردیسی ماهوی را فراهم آورد و چگونه این افراد به سرعت رنگ عوض کردند؟ پاسخ: مهم‌ترین عوامل شکست نهضت کوفه 1- عدم تشکل و ضعف امکانات اقتصادی هواداران امام حسین(ع) هواداران امام حسین(ع) به جهت روحیه نظام ناپذیری خود، تشکل خاصی نداشتند. از طرفی به دلیل حاکمیت نظام قبیله‌ای در کوفه، تابع رئیس قبیله بودند. از این رو در صورت کناره‌گیری رئیس قبیله یا دستگیری و یا خیانت او، مردم نمی‌توانستند تصمیم‌گیری کنند. افزون بر عدم تشکل هواداران امام حسین(ع) ضعف امکانات مالی و تجهیزات نظامی آنان نیز در شکست نهضت کوفه بی‌تأثیر نبود. 2- تشکل اداری و قدرت اقتصادی دشمنان امام حسین(ع) در مقابل حامیان امام حسین(ع)، دشمنان آن حضرت و طرفداران حاکمیت اموی،‌در قالب نظام اداری کوفه، دارای تشکل بودند، و امکانات اقتصادی و تجهیزات نظامی این شهر را در دست داشتند، هر چند برای مقابله با مسلم با دو مشکل اساسی، روبرو بودند: یکی ضعف مدیریت «نعمان ابن بشیر» و دیگری جو عمومی هواداری مردم از امام حسین(ع) که با آمدن ابن زیاد هر دو مشکل حل شد. 3- استفاده از روش تهدید و تطمیع «ابن زیاد» برای در هم شکستن فضای سیاسی اجتماعی کوفه که به شدت تحت تأثیر فعالیت هواداران امام حسین(ع) بود، کار خود را با تهدید و تطمیع مردم آغاز کرد. او در نخستین سخنرانی خود پس از ورود به شهر کوفه گفت: امیر مؤمنان(یزید) مرا بر شهر گمارده و فیئتان (سرمایه‌ها و اموالی که بدون جنگ به دست می‌آید) را تقسیم کرده و دستور داده به ستمدیدگان شما خدمت کنم و به گوش به فرمان‌ها و مطیعان شما احسان نمایم و بر نافرمانان و مشکوک‌ها سخت بگیرم. من در به انجام رساندن فرمان او، تا پایان خواهم ایستاد و نسبت به فرمانبران شما همانند پدری مهربانم و بر مخالفان همانند زهر کشنده‌ام. پس هر کسی تنها برای حفظ خود بکوشد (تاریخ طبری، ج 5، ص 358) 4- تطمیع سران قبایل اقدام دیگر ابن زیاد برای سرکوب نهضت کوفه، دادن رشوه‌های کلان به سران قبایل و اشراف کوفه بود. این اقدام با توجه به نظام قبیله‌ای کوفه، برای خاموش کردن آتش انقلاب و نهضت کوفه فوق‌العاده مؤثر بود. 5- بازداشت رهبران نهضت کوفه یکی دیگر از اقدامات ابن زیاد، بازداشت موقت جمعی از بزرگان و رهبران حامی امام حسین(ع) بود. مانند مختار ثقفی که تا شهادت امام حسین(ع) در زندان بود. از طرفی در کنار این بازداشت‌ها عقب‌نشینی «سلیمان ابن صرد خزاعی» کافی بود که نهضت کوفه را با مشکل جدی بلکه با شکست مواجه سازد. 6- اعمال خشونت و کشتار سیاست خشونت و کشتار یکی دیگر از ابزارهای «ابن زیاد» برای سرکوب نهضت کوفه بود، که نمونه بارز آن «هانی ابن عروه» یکی از سران هوادار امام حسین(ع) بود که توسط ابن زیاد دستگیر شد و پس از آزار و شکنجه فراوان به شهادت رسید. 7- استفاده ابزاری از چهره‌های پرنفوذ مذهبی و اجتماعی در کنار سایر عوامل سرکوب نهضت مردم کوفه، یکی از خطرناک‌ترین سیاستهای ابن زیاد سوء استفاده از چهره‌های مذهبی و مورد اعتماد مردم مانند «شریح قاضی» بود که در مجموع ابن زیاد با به کارگیری سیاست زر و زور و تزویر شعله‌های انقلاب کوفه را در نطفه خفه کرد. مسلم را به شهادت رساند و فضای سیاسی و اجتماعی کوفه را چنان دگرگون ساخت که از مردم کوفه،‌سپاهی انبوه به کربلا فرستاد و حادثه خونین و غمبار عاشورا را پدید آورد! 🇮🇷 @sabzpoushan

⚫️تصاویری عجیب از افتتاحیه ی المپیک ۲۰۱۲ لندن که معنی آنها بتازگی مشخص شده ! کرونا ساخت دست بشر و برنامه ریزی شده هست... تصاویر بسیار عجیب در مراسم افتتاحیه المپیک ۲۰۱۲ از ویروس کرونا! 🔸تا قبل از شیوع ویروس کرونا هیچکس مفهوم این نمایش عجیب را که در مراسم افتتاحیه المپیک انگلیس در ۸ سال قبل اجرا شد رو نمی دونست! به هرم های نماد فراماسونری نورپردازی شده دورتادور استادیوم دقت کنید!! 🔸لحظه ۲:۲۴ کلیپ رو با دقت زیاد ببینید که چطور تصویر کرونا رو نشان میدن. 🇮🇷 @sabzpoushan

💥و كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ💥 💗خداوند حکیم عهده دار کار حضرت یوسف شد 👈پس قافله ای را نیازمند آب نمود ✔️تا او را از چاه بیرون آورد 👈سپس عزیز مصر را نیازمند فرزند نمود ✔️تا او را به فرزندی بپذیرد 👈سپس پادشاه را محتاج تعبیر خواب کرد ✔️تا او را از زندان خارج کند 👈سپس همه مصریان را نیازمند غذا نمود ✔️تا او عزیز مصر شود 👈اگر خدا عهده دار کارت شود به شرط صبر و ولایت پذیری... ✔️همه عوامل خوشبختی را بدون اینکه حسابش در مخیله ات باشد، برایت آماده میکند. 👈فقط با صداقت بگو: وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (مؤمن/۴۴) ✳️و کارم را به خدا وا میگذارم که همانا خدا به احوال بندگانش بیناست. 👌در مقام تفویض مومن اطمینان دارد هر آنچه خداوند در دین اسلام برای او تشریع کرده به مصلحت دنیا و آخرت اوست، لذا با تمام وسع به شریعت وحیانی عمل کرده و از طریقت ها و شریعت های ساختگی بشر برحذر میباشد و از خداوند میخواهد که امور او را سامان بخشد. که یقینا اراده الهی در بعد تکوینی، بر رقم زدن خیر و مصلحت برای مؤمن تعلق گرفته هرچند گاهی در ظواهر دنیا شدائدی به او رسد. 🇮🇷 @sabzpoushan

🛑شایعه ای که کوفیان را یزیدی کرد! ♦️بعد از آن که هزاران نفر از بزرگان و مردم مردم کوفه با امضای طوماردعوت به امام حسین(ع) منتظر قدوم اباعبدالله(ع) شدند، یزید با احساس خطر جدی، عبیداله بن زیاد را که فردی حیله گر و بی رحم بود، برای امارت کوفه انتخاب نمود . ♦️ابن زیاد ملعون نیز بى درنگ عازم سفر کوفه گشت. او بخاطر اینکه زودتر از امام حسین(ع) به کوفه برسد، چنان با جدیت حرکت مى کرد که به افتادن همراهانش هم توجه نداشت و به محض نزدیک شدن به دروازه های کوفه، حیله ای را به کار گرفت و جامه اى یمانى و عمامه اى سیاه پوشید و به شهر وارد شد. نگهبانان و مردم کوفه، با این تصور که او حسین علیه السلام است مى گفتند: اى فرزند رسول خدا خوش آمدى؛ و ابن زیاد هم بى آن که سخنى بر زبان براند شب هنگام ، به دارالاماره رسید. ♦️در آن هنگام، اوضاع یزیدیان و بنی امیه آنچنان در کوفه بد و خطرناک بود که ابن زیاد، پشت دارالاماره از راه پنجره، خودش را به نعمان(حاکم معزول کوفه) معرفی کرد و بالاخره وارد دارالاماره شد. ♦️صبح روز بعد، ابن زیاد فرمان داد که مردم برای شنیدن سخنانش در مسجد جمع شوند و طی سخنانی، بشدت مردم کوفه را از خشم بنی امیه و عواقب نافرمانی ترسانید و به دروغ اعلام کرد که لشکر یزید، برای سرکوب بیعت کنندگان با حضرت امام حسین(ع) در نزدیکی کوفه است! ♦️همین تزویر و خبر دروغین، دل بسیاری از مردم کوفه را لرزان کرد و همزمان، ابن زیاد طی جلساتی جداگانه با سران قبایل و بزرگان کوفه و مهتران حکومتی، کیسه های زر و درهم و دینار را بر آنان روانه ساخت و در عرض چند روز، کوفه ی حسینی را به کوفه ی یزیدی تبدیل کرد. 📍امروزه نیز دشمنان با بکارگیری امپراطوری های بزرگ خبری و اشاعه ی اخبار و شایعات دروغین و ایجاد شک و ترس از جنگ در دل مردم، بدنبال حاکمیت اهداف فاسد خود هستند و از سوی دیگر، تطمیع و تزریق پول و رشوه و امکانات دنیوی به افراد نفوذی(مثل بسیاری از سلبریتی ها)، مهم ترین روش و ابزار برای تضعیف حاکمیت اهل حق می باشد. 🇮🇷 @sabzpoushan

مازوخیسم جمعی ایرانیان و دو راهکار شخصی تجربه عجیبی در سخنرانی‌ها و ارائه ها در جاهای مختلف پیدا کرده ام و آن میل شدید جامعه به طرح نکات منفی و ناامیدکننده در مورد ایران است. هرچقدر از مشکلات و وخیم بودن شرایط صحبت کنی مورد استقبال بیشتری قرار می‏گیری. هرچقدر بذر ناامیدی بیشتری نسبت به آینده پراکنده کنی عالم تر قلمداد می‏شوی. اگر نقاط مثبت را هم بگویی یا چشم‏ اندازهای پیشرفت را هم بیان کنی، چنان با دیده تردید در تو می‏نگرند که گویی از حکومت پول گرفته ای تا به مردم اطلاعات نادرست دهی. شگفت است که ما از آزار خود لذت می‏بریم و به آن عادت کرده ایم. بله باید مشکلات را گفت ولی پیشرفت ها را هم دید. آدمی احساس می کند که مردم تلافی رفتار حکومت در دهه‏ های گذشته را می خواهد درآورد. در گذشته حکومت صرفا پیشرفت ها را گزارش می‏کرد و مشکلات را انکار می‏نمود حالا جامعه از این سمت به موضع‏گیری افتاده و صرفاً بر تاریکی‏ ها چشم دوخته است. واقعیت این است که در کنار تاریکی، روشنی‏ ها هم هست و باید این روشنایی‏ ها را هم دید. خدا نگذرد از کسانی که ما را به جایی رساندند که خوبی‏ های ایران را کم نمایی و خوبی های غرب را بیش نمایی (overestimate ) می کنیم و به عکس بدی های خودمان را بیش نمایی و بدی های غرب را کم انگاری می‌کنیم. 🇮🇷 @sabzpoushan

نمی خواهم من هم دوباره از ایران و ایرانی انتقاد کنم. بس است! فقط این نکته را بگویم که آنقدر جو ناامیدی سنگین است که در جمع های مختلف حتی نمی شود از نشانه های قطعی پیشرفت نیز سخن گفت. به محض شنیدن یک بهبود رتبه یا افزایش یک شاخص شروع می کنند به زیر سوال بردن آمار و ارقام حتی شاخص های بین المللی را. انگار یک ولع خاصی دارند که شما از ناامیدی، فلاکت و بدبختی بگویید. وقتی صحبت از مشکلات می کنید همه به دیده تحسین در شما می نگرند و شما احساس روشنفکری می کنید اما وقتی در مورد پیشرفت ها می گویید همه به شما به دیده جیره خوار حکومت نگاه می کنند. امیل سیوران فیلسوف اهل رومانی جمله ای گفته است که سخت باید به آن اندیشید: ناامیدی جمعی مهم‌ترین عامل انهدام ملت‌ها است. ملتی كه دچار آن شود هرگز نخواهد توانست دوباره روی پای خود بایستد. 🇮🇷 @sabzpoushan

من دو راهکار/تکنیک را گاهی (و نه همیشه) برای خودم استفاده می کنم و از آن جواب گرفته ام که با شما نیز در میان می گذارم. راهکار اول: هر گاه مشکلی را مطرح می کنم، برای آن راه حل ارایه می کنم. این گونه باعث می شود که ذهنم را ورزش دهم که راه حل محور (solution minded) باشد و همچنین از تلخی انتقاد بکاهم و دریچه ای رو به حل مساله و روشنایی در کنار نشان دادن یک تاریکی باز کنم. راهکار دوم: اگر مشکلی را در جامعه می بینم قبل از آنکه از آن انتقاد کنم. خودم آن را ترک می کنم. مثلا به جای آن که در مورد آشغال ریختن در خیایان صحبت کنم خودم آن را ترک می کنم و سپس در مورد آن سخن می گویم. اگر نتوانستم آن را رعایت کنم، دیگر انتقاد نمی کنم. مثلا من چون خودم بد رانندگی می کنم هیچگاه در جمع از رانندگی بد دیگران یا رفتارهای زشت ترافیکی انتقاد نمی کنم چون خودم هنوز تبدیل به یک راننده منظم و قاعده مند نشده ام. تاکید می کنم که در کنار همه مشکلات، وضعیت کشور با بیست سال پیش قابل مقایسه نیست. من تصمیم گرفته ام به جای آن که یک روشنفکر منفی نگر محبوب باشم یک تحلیل گر مثبت اندیش و واقعیت گرا باشم. شما را نیز به مثبت اندیشی و مبارزه با مازوخسیم جمعی دعوت می کنم.... 🇮🇷 @sabzpoushan

🇮🇷 @sabzpoushan

🔻دو تصویر از دو رئیس جمهور، بالایی رئیسی در روستای ملاعلی نقطه صفر مرزی ایران و افغانستان زیر گرمای ۵۰ درجه و ‼️یکی هم روحانی در سفر هشت سال قبل به سیستان و بلوچستان با هزینه های میلیاردی و زیر بهترین سیستم سرمایشی.. قضاوت با خودتون... 🇮🇷 @sabzpoushan

ما کم هستیم اما محکم هستیم همان عده کمی که امام زمان( عج ) منتظر آنان است همان 313 نفر 🇮🇷 @sabzpoushan

یه روز ترکه میره سبزی فروشی تا کاهو بخره عوض اینکه کاهوهای خوب را سوا کند ، همه کاهو های نامرغوب را سوا میکنه و میخره ازش می پرسند چرا اینکار را کردی میگه: صاحب سبزی فروشی پیرمرد فقیری هست مردم همه ی کاهوهای خوب را میبرند و این کاهوها روی دست او میمانند و من بخاطر اینکه کمکی به او بکنم اینها را میخرم، اینها را هم میشود خورد > این ترکه کسی نبود جز عارف بزرگ آقا سید علی قاضی تبریزی(ره) 🇮🇷 @sabzpoushan

یه روز یه ترکـــه میره جبهه، بعد از یه مدت فرمانده میشه یه روز بهش میگن داداشت شهید شده افتاده سمت عراقی ها اجازه بده بریم بیاریمش جواب میده کدوم داداشم؟ اینجا همه داداش من هستن اون ترکـــه تا زنده بود جنگید و به داداش های شهیدش ملحق شد > اون ترکـــه کسی نبود جز مهدی باکری 🇮🇷 @sabzpoushan

به یه ترکه گفتند کتابی بنویس ترکه برای تالیف آن کتاب حدود چهل سال تحقیق و مطالعه کرد و بیش از ده هزار کتاب را تمام خواند و به حدود صد هزار کتاب، مراجعه مکرر داشت او برای یافتن منابع و کاوش در کتاب خانه های هند، ترکیه، ایران، عراق و ... سفرهای متعدد انجام داد و بالاخره یک کتاب یازده جلدی نوشت > این ترکه کسی نبود جز علامه امینی و اون کتاب نفیس "الغدیر" بود. 🇮🇷 @sabzpoushan

🇮🇷 @sabzpoushan