اونجاکه محمود درویش میگه:
"عِشق "
آن است که هِزار دلیل
برای رَفتن پیدا میکنی
امّا میمانی ...
🇮🇷@sabzpoushan
♥️🍃
درون ادمها رادر زمان عصبانيت بشناسيد ، حرفهايی كه ادمها در زمان عصبانيت به شما ميزنند ،
واقعی ترين نظر انها در مورد شماست !!!
🇮🇷@sabzpoushan
10.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 تا حالا میوه کاکائو رو از نزدیک دیده بودین؟
🇮🇷@sabzpoushan
تسلیم نشو،
زمانی می رسد
که خدا را به خاطر عزم و اراده و صبرت
شکر خواهي كرد 💚
🇮🇷@sabzpoushan
❤️🍃🌸
#آیه_گرافی
وَاللَّــهُ یَعْلَــمُ مَا فِــی قُلُوبِکُمْ
و خـداوند آنچه را در دلهای
شماست میداند.
سوره احزاب / آیه ۵۱
🇮🇷@sabzpoushan
♥️🍃
درد آدمی آن زمان اغاز میشود که
محبت کردن را میگذارند
پای احتیاج
صداقت داشتن را میگذارند
پای سادگی
سکوت کردن رو میگذارند
پای نفهمی
نگرانی را میگذارند پای تنهایی
و وفاداری را پای بی کسی
همه میدانند
که حقیقت این نیست اما آنقدر
تکرار میکنند که خودت هم باورت میشود..
🇮🇷@sabzpoushan
چرا سوسیس و کالباس همیشه صورتی و تازه به نظر میرسند در حالی که گوشت بعد از مدتی تیره رنگ میشه ؟🌭
▫️پاسخ سدیم نیتریت است. یک افزودنی مجاز که بطور گسترده در صنعت گوشت استفاده می شه. علامت اختصاری این نمک صنعتی در اروپا E250 است
▫️سدیم نیتریت در مجاورت گوشت نیتروزامین ایجاد می کنه که باعث تخریب دی.ان.آ میشه و این یعنی آغاز پروسه ای که می تونه به جهش سلولی و در نتیجه سرطانی شدن سلول منجر بشه
+ از سرطان هایی که رابطه شون با سدیم نیتریت قطعی است سرطان روده است که سومین سرطان کشنده در فرانسه است
🇮🇷@sabzpoushan
♻️مقایسه تولید و مصرف برق
در دولت روحانی و دولت رئیسی
🔹برخی پروژه بگیرهای رسانه ای اصلاحات ادعا کرده اند دولت رئیسی در حوزه صنعت برق، زمین سوخته و ناترازی های بزرگ را تحویل دولت پزشکیان می دهد. اما آنها به وضوح و با وقاحت تمام دروغ می گویند. یک مقایسه آماری، واقعیت را روشن می کند.
🔻مصرف برق در کشور از ۶۱- ۶۲ هزار مگاوات در اوایل مرداد ۱۴۰۰ (آخرین ماه فعالیت دولت روحانی)، به بیش از ۷۹ هزار مگاوات در اوایل مرداد ۱۴۰۳ رسیده است.
🔹مصرف برق در ۴ مرداد ۱۴۰۰، معادل ۶۱۴۳۰ مگاوات، و در ۵ مرداد همان سال، معادل ۶۰۶۷۵ بوده است. همچنین رقم مصرف در تایخ در ۵ مرداد ۹۹، حدود ۵۸۱۸۳ مگاوات بوده است.
🔻به عبارت دیگر، مصرف برق در سه سال اخیر، به موازات موفقیت دولت شهید رئیسی در مهار مهار کرونا (افزایش فعالیت کارخانه ها و شرکت ها)، احیای هشت هزار کارخانه تعطیل و نیمه تعطیل، و همچنین افزایش قابل توجه سالانه دما، ۱۸ تا ۱۹ هزار مگاوات افزایش داشته است.
🔹اما امروز بر خلاف سه چهار سال قبل، با وجود رکورد شکنی بی سابقه مصرف، با قطعی گسترده و انتشار جداول آن چنانی برای تمام استان ها درباره چند نوبت قطعی روزانه برق مواجه نیستیم.
🔻افزایش ظرفیت تولید در کنار برنامه ریزی برای کاهش مصرف و تشویق کم مصرف ها، توانسته بحران سه چهار سال قبل را تا حدود زیادی مهار کند. هر چند که ناترازی موجود، نیازمند افزایش بیشتر تولید در کنار سخت گیری بر مشترکان پر مصرف است.
🔹مدیریت این ناترازی می تواند کشور را نه تنها از چالش عبور دهد، بلکه تبدیل به صادر کننده برق تبدیل کند. تنوع بخشی به منابع و نیروگاه های تولید برق (از جمله نیروگاه های خورشیدی، هسته ای و...) می تواند در این زمینه نقش موثری ایفا کند؛
🔻مشروط بر این که در توسعه منابع تولید انرژی، فعال باشیم و نه اینکه در مقابل فشار های غرب برای توقف فرصت های تولید برق منفعل باشیم. این اتفاق شوم، با برجام و توافق آب و هوایی پاریس و تعهد به کاهش نیروگاه های فسیلی، در دولت روحانی رخ داد و کشور را گرفتار ناترازی تولید و مصرف کرد.
محمدایمانی
🇮🇷@sabzpoushan
✨بنزین؛ اولین سوژه اولین عملیات فریب کارشناسان روی ذهن دکتر پزشکیان
آقای دکتر پزشکیان رئیسجمهور منتخب گفتهاند: «ما در کشور ناترازی انرژی داریم و در حال حاضر برای خرید بنزین، ۸ میلیارد دلار پول میدهیم؛ یعنی بنزین را مثلاً حدوداً ۳۰ یا ۴۰ هزار تومان میخریم، بعد ۱۵۰۰ تومان میفروشیم! خب تا کجا میتوانیم این کار را بکنیم؟»
آنچه از این اظهارات برداشت میشود این است که در طول مدتی که دکتر پزشکیان در ساختمان قرمز ریاستجمهوری مستقر شدهاند، در معرض یک عملیات روانی سنگین قرار گرفتهاند تا به گرانسازی بنزین رضایت دهند.
اما واقعیت چیست؟ آیا این ادعا که دولت بابت خرید بنزین ۸ میلیارد دلار پول میدهد، صحیح است؟ آیا واقعا دولت بنزین را ۳۰ یا ۴۰ هزار تومان میخرد و ۱۵۰۰ تومان میفروشد؟
پاسخ، خیر است! من از آقای پزشکیان خواهش میکنم در برابر هر ادعایی از این جنس، سوالات اساسی و راهبردی بپرسند. سوال کنند که این ۸ میلیارد دلار ادعایی دقیقا از چه منبعی تامین شده و از چه مسیری به چه کسی پرداخت شده است؟
واقعیت این است که دولت حتی یک دلار بابت خرید بنزین پرداخت نکرده است.
بر اساس گزارش کارشناسان و به استناد مستندات موجود، خدمت رئیس جمهور منتخب عارضم که از سال ۱۳۸۶ تا امروز، دولت جمهوری اسلامی نفت خام را با تخفیف ۵ درصد نسبت به قیمت فوب خلیج فارس، به پالایشگاههای داخلی میدهد. اما پالایشگاهها بابت نفت پولی به دولت پرداخت نمیکنند. پالایشگاهها بنزین و ۴ فرآورده اصلی دیگر (گازوئیل، نفت سفید، مازوت و گاز مایع) را به قیمت فوب خلیج فارس با نفت دریافتی از دولت، تهاتر میکنند. به عبارت سادهتر، دولت نفت میدهد، ۵ فرآورده از جمله بنزین میگیرد، بدون اینکه ریالی رد و بدل شود. اما نکته اینجاست که پالایشگاهها علاوه بر ۵ فرآورده اصلی، بیش از ۴۰ فرآورده دیگر نیز از نفت استحصال میکنند(معادل حدودا ۴۰۰ هزار بشکه نفت خام در روز) و به قیمت فوب به داخل کشور میفروشند.
دقت بفرمایید! نفت را با ۵ درصد تخفیف فوب میگیرند، اما بدون تخفیف نسبت به فوب ۵ فرآورده به دولت تحویل میدهند. ۵ درصد تخفیف از یک سو، و ارزش بیشتر ۵ فرآورده نسبت به نفت خام از سوی دیگر، باعث شده دولت با وجود فروش روزانه ۲.۲ میلیون بشکه نفت به پالایشگاههای داخلی، بیش از ۲ میلیارد دلار به این پالایشگاهها بدهکار شود!
اما آنچه جدیدا اتفاق افتاده، این است که وزیر نفت آقای روحانی معتقد بود پالایشگاهسازی کثافتکاری است و پالایشگاههای کشور را توسعه نداد. با توجه به افزوده شدن سالانه بیش از یک میلیون دستگاه خودرو به ناوگان کشور، تقاضای بنزین بیش از عرضه بنزین رشد کرد.
اینک به دلیل عدم توسعه کافی ظرفیت پالایشی کشور، دولت همان رابطه تهاتری را که با پالایشگاههای داخلی داشت، با پالایشگاههای خارجی برقرار کرده است. یعنی به پالایشگاههای خارجی نفت خام میدهد(بدون تخفیف ۵ درصد فوب) و بنزین (باکیفیتتر!) با قیمت فوب تحویل میگیرد. یعنی معالاسف بر اساس تفکر یارانه پنهان، توجیه اقتصادی واردات بنزین برای دولت بیش از خرید بنزین از پالایشگاههای داخلی است!
یک نکته جالب دیگر، تغییر ترکیب تولید پالایشگاههاست. گفتیم که پالایشگاهها فرآوردههای نفتی را به قیمت فوب به داخل میفروشند. بنابراین، هرچه بنزین کمتری تولید کرده و فرآورده ویژه بیشتری تولید کنند، سود بیشتری میبرند. بر اساس گزارشهای رسمی، سهم فرآوردههای ویژه از کل تولید، از یک درصد در سال ۸۶ به حدود ۲۰ درصد در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است. یعنی پالایشگاهها بجای تولید بنزین و عرضه آن به شکل تهاتری با دولت و درگیر شدن با روابط مالی ناشی از هدفمندسازی یارانهها، ترجیح میدهند محصولات دیگری تولید کرده و به نرخ جهانی به مردم بفروشند. به عبارت سادهتر، اگر سهم بنزین از تولیدات پالایشگاهها، مانند دوره پیش از ۱۳۸۶ بود، شاید امروز کمبود بنزین نداشتیم!
دفت بفرمائید که این مطلب نیز مبتنی بر نظرات کارشناسی است. اما کارشناسان متنوعاند و متفاوت میاندیشند. ما هستیم که باید تشخیص دهیم کدام نظر کارشناسی، در جهت منافع ملی است.
راهکار روشن است: اولا سیاست غلط جهانیسازی قیمتها و حاکم کردن دلار آمریکا در خاک ایران باید کنار گذاشته شود. ثانیا، انفال متعلق به دولت اسلامی است. بنگاههایی نظیر پالایشگاهها و پتروشیمیها و شرکتهای بازرگانی نفتی و... صرفا باید حقالعمل ارائه خدمات خود را دریافت نمایند، نه اینکه مالک انفال فرآوری شده شوند.
👤 سید یاسر جبراییلی