مدرکی از ص ۱۴۳ و ۱۴۴ ج۱ کتاب فرهنگ مردم سواد کوه نوشته دکتر کیوان پهلوان👆 پیشتر نوشتم حاجی تبارهای آلاشت مانند حاجی تبارهای روستای چهره ی بابلکنار، مرزناک، گنج افروز، بابلکنار، هراز و... خود را از نسل سیدی بنام ابومحمد می دانند. طبق پژوهش های استاد بحرالعلوم نسابه و کتاب زین الدین مهدی و... ما می دانیم ابو محمد جد کل حاجی تباران که هنگام حمله مغول و همزمان با کشتار سادات در قتگاه (قلگا) زاوغان سمنان، طایفه را از دره شهمیرزاد به سوادکوه منتقل نمود. در منطقه به تواتر نقل است که برخی از اجداد طایفه به هنگام پناهندگی لو رفته و شهید شدند. علامه ضامن بن شدقم در تحفة الازهار نام اصلی ابو محمد را حسن کیاکی (فرزند سید مهدی) ذکر کرده و نام دو فرزندش را هم محمد و کمال الدین می داند که در کتاب زین الدین مهدی نوشته آنها در نفت چال مدفوند. مزار سومی هم از این طایفه ی آل کیا سلطان در نفت چال بصورت اثر قبر وجود دارد. از تاریخ شفاهی که شنیدم: صدها سال قبل سه طایفه ی علوی تبار به مازندران پناه آوردند که به جهت حفاظت از دشمنان سادات سیادتشان را مخفی نمودند، ابومحمد سه پسر داشت و از نسل آن ها سه طایفه ی ملاخیل (ملا خل، ملا)، ابوخیل (ابوخل) و عرب خیل بوجود آمدند. خاندان داماد من که از عرب خیل های سمت عزیزک هستند خود را از نسل مهدی عرب و از سادات سیادت مخفی می دانند. به دلایل مختلف احتمالا امامزاده حسن شهید آلاشت همان حسن بالاست. توجه: نباید هر کدام یک از طوایف حتما خودشان را سید و از ما بدانند، باید اثبات نسبی انتساب شود، ممکن است برخی نسب ها سببی باشد، ممکن است طوایف غیر مرتبط همنام وجود داشته باشد.

شعر عاشقانه‎ی حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام در کتب روایی شعرها و عاشقانه‎های زیبایی از حضرت خدیجه (سلام‎الله علیها) در ستایش همسر بزرگوارشان حضرت محمد مصطفی (صل‎الله علیه و آله و سلم) به جا مانده است که به جز مهربانی و صمیمیت نسبت به پیامبر، روایت‎گرِ علاقه و تسلط این بانوی بزرگ مسلمان بر شعر و ادب است. یکی از این شعرها که در بحارالانوار نیز نقل شده است غزلی است که درک معنا و دریافت زیبایی‎هایش برای فارسی زبانان نیز دشوار نیست. ما بی دانستنِ زبان عربی حتی می‎توانیم ایهام تناسبِ بیت آخر (با واژه‎ی «بیت») را هم تشخیص دهیم. در سالروز وفات این بانوی گرامی و برای بزرگداشت یاد و نامشان در دل مسلمانان به خوانش این شعر می‎پردازیم. پس از نخستین دیدار، آن هنگام که پیامبر اسلام با بانو خدیجه وداع می‎کنند و سوار بر مرکب از ایشان دور می‎شوند، حضرت خدیجه این غزل را می‎سرایند: قلب المحبّ الی الاحباب مجذوب و جسمه بید الاسقام منهوب و قائل کیف طعم الحبّ قلت له الحبّ عذب و لکن فیه تعذیب افدی الذین علی خدّی لبعدهم دمی و دمعی مسفوح و مسکوب ما فی الخیام و قد صارت رکابهم جمّاً الّا محبّ له فی القلب محبوب کانمّا یوسف فی کلّ ناحیة والحزن فی کل بیت فیه یعقوب ترجمه‎ی منظوم این ابیات حضرت خدیجه به ترتیب (و تاحد زیادی وفادار به متن) از این قرار است: دلِ عاشق به دوستان بسته است گرچه از درد، جسم او خسته است گر بپرسند چیست مزه‎ی عشق به هم این نیش و نوش پیوسته است جان به قربانِ آنکه در دوریش چشم من اشک‎بار و خون‎بار است دل هر خیمه شد تهی ز سوار به جز آن دل، که خیمه‎ی یار است تا که یوسف ز دیده پنهان است بیتِ یعقوب، بیت الاحزان است

دیوان اشعار حضرت خدیجه س کتاب هنگامه وصل در ۳۸ صفحه، به کوشش واحد پژوهش مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) توسط انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است.

▪️◾️◼️حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای رسول جعفریان (دامت توفیقاته)◼️◾️▪️ رئیس محترم کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران و کتابخانه دانشگاه تهران؛ درگذشت والده مکرمه را به جنابعالی و سایر بازماندگان تسلیت می‌گوییم. امیدواریم در این ماه مبارک و ایام و لیالی پرفضیلت روح آن مرحومه مغفوره متنعم از رحمت واسعه و رضوان الهی باشد. 🏴مراسم یادبود: جمعه 24 اسفند1403 مصادف با 13 رمضان المبارک 1446 ساعت: 16 الی 17:30 قم خیابان صفائیه(شهداء)، مسجد رفعت

امروز غروب قم شب میلاد کریم اهل بیت امام حسن جان علیه السلام

﷽ خد را شکر نوروز امسال شیعیان واقعی مولا علی علیه السلام که احترام ایام قدر و سوگواری را حفظ کرده و چند روز اول، عید نداشته و در عزای امام شیعیان، تبریک نمی گویند را خواهیم شناخت. 💚🖤محفل سادات ایران🖤💚👉 https://eitaa.com/joinchat/1165820967Cb2a14d623f

مرتضی آنکه شه مسند عالی نسبی است آفتابی است که برج شرفش دوش نبی است .

نمونه سنگ قبرهای نوادگان محمد ابراهیم حاجی (کاتب) بنجدمان محمد مقیم (کاتب) در رزکه هراز بجز شهرت عام و تواتر، در هزاران سند قاجاری خاندانم، قبل از تعیین نام خانوادگی، پسوند حاجی بر نام افراد طایفه وجود داشت که نشان از تیره ی حاجی تبار اجدادمان بود، همزمان افتخار لقب: کیا، بیک، بیک و کی، هم جهت بزرگانمان استفاده می شد که تمام اینها از اجزای نام ایل کیابیکی (کیاکی، کیابکی) بود. کیاکیون یا آل کیاحسینی از حمله داران تاریخ مازندران بوده و کاروان های زیارتی حج و... می بردند، بنا به اطلاعات واصله از پژوهشگاه حج، این حمله داران با پسوند حاجی مشخص می شدند و بعدها هم نسلشان به آن افتخار کرده و آنرا امتیاز طایفگی می دانستند. این پست یک نقل عام در تمامی طولیف حاجی تبار هم ریشه است، به محل سکونت حاجی تباران بعضا حاجیکلا هم می گفتند. ما ادعا نمی کنیم که تمام حاجیکلاها و حاجی تبارها مربوط به طایفه ی ماست.

در صحیفه «جامعه سجادیه» که به همت علامه ابطحی گردآوری شده است، دعایی به امام سجاد(ع) منسوب شده که با توجه به ویژگی‌های خاص، می‌توان آن را به عنوان دعای تحویل نیز معرفی کرد. در انتهای دعای ۱۱۸ این کتاب آمده است:   «اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مَحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ سَنَتِی هٰذِہِ مَقْرُونَهً بِصَالِحِ الْاَعْمَالِ، وَوَفِّقْنِی فِیهٰا لِعِبَادَتِکَ، وَتَقَبَّلْ مِنِّی فِیهٰا جَمِیعَ مٰا أَدْعُوکَ بِهِ، وَأَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و این سال [جدید] مرا، قرین با اعمال نیکو قرار بده و در آن مرا موفق به عبادت خودت قرار بده و در آن، دعاها و توسل‌های مرا بپذیر که تو بر هر چیزی توانا هستی». این دعا که به عنوان دعای روز اول ماه مبارک رمضان - به عنوان روزِ نخست سالِ جدید دینی و اخلاقی - شناخته می‌شود، می‌تواند دعایی برای نخستین روز سال نو شمسی نیز باشد، آغاز ماه مبارک برای اهل دیانت، سرآغاز شروع سال جدیدی است که تا ماه شعبان سال آینده ادامه دارد و با شروع ماه رمضان، سال جدید مومنین آغاز می‌شود. همانگونه که در سنت ایرانیان، آغاز سال نو، سرآغازی برای تلاش بیشتر در ساختن سالی زیباتر است.