شعر عاشقانه‎ی حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام در کتب روایی شعرها و عاشقانه‎های زیبایی از حضرت خدیجه (سلام‎الله علیها) در ستایش همسر بزرگوارشان حضرت محمد مصطفی (صل‎الله علیه و آله و سلم) به جا مانده است که به جز مهربانی و صمیمیت نسبت به پیامبر، روایت‎گرِ علاقه و تسلط این بانوی بزرگ مسلمان بر شعر و ادب است. یکی از این شعرها که در بحارالانوار نیز نقل شده است غزلی است که درک معنا و دریافت زیبایی‎هایش برای فارسی زبانان نیز دشوار نیست. ما بی دانستنِ زبان عربی حتی می‎توانیم ایهام تناسبِ بیت آخر (با واژه‎ی «بیت») را هم تشخیص دهیم. در سالروز وفات این بانوی گرامی و برای بزرگداشت یاد و نامشان در دل مسلمانان به خوانش این شعر می‎پردازیم. پس از نخستین دیدار، آن هنگام که پیامبر اسلام با بانو خدیجه وداع می‎کنند و سوار بر مرکب از ایشان دور می‎شوند، حضرت خدیجه این غزل را می‎سرایند: قلب المحبّ الی الاحباب مجذوب و جسمه بید الاسقام منهوب و قائل کیف طعم الحبّ قلت له الحبّ عذب و لکن فیه تعذیب افدی الذین علی خدّی لبعدهم دمی و دمعی مسفوح و مسکوب ما فی الخیام و قد صارت رکابهم جمّاً الّا محبّ له فی القلب محبوب کانمّا یوسف فی کلّ ناحیة والحزن فی کل بیت فیه یعقوب ترجمه‎ی منظوم این ابیات حضرت خدیجه به ترتیب (و تاحد زیادی وفادار به متن) از این قرار است: دلِ عاشق به دوستان بسته است گرچه از درد، جسم او خسته است گر بپرسند چیست مزه‎ی عشق به هم این نیش و نوش پیوسته است جان به قربانِ آنکه در دوریش چشم من اشک‎بار و خون‎بار است دل هر خیمه شد تهی ز سوار به جز آن دل، که خیمه‎ی یار است تا که یوسف ز دیده پنهان است بیتِ یعقوب، بیت الاحزان است

دیوان اشعار حضرت خدیجه س کتاب هنگامه وصل در ۳۸ صفحه، به کوشش واحد پژوهش مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) توسط انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است.

▪️◾️◼️حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای رسول جعفریان (دامت توفیقاته)◼️◾️▪️ رئیس محترم کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران و کتابخانه دانشگاه تهران؛ درگذشت والده مکرمه را به جنابعالی و سایر بازماندگان تسلیت می‌گوییم. امیدواریم در این ماه مبارک و ایام و لیالی پرفضیلت روح آن مرحومه مغفوره متنعم از رحمت واسعه و رضوان الهی باشد. 🏴مراسم یادبود: جمعه 24 اسفند1403 مصادف با 13 رمضان المبارک 1446 ساعت: 16 الی 17:30 قم خیابان صفائیه(شهداء)، مسجد رفعت

امروز غروب قم شب میلاد کریم اهل بیت امام حسن جان علیه السلام

﷽ خد را شکر نوروز امسال شیعیان واقعی مولا علی علیه السلام که احترام ایام قدر و سوگواری را حفظ کرده و چند روز اول، عید نداشته و در عزای امام شیعیان، تبریک نمی گویند را خواهیم شناخت. 💚🖤محفل سادات ایران🖤💚👉 https://eitaa.com/joinchat/1165820967Cb2a14d623f

مرتضی آنکه شه مسند عالی نسبی است آفتابی است که برج شرفش دوش نبی است .

نمونه سنگ قبرهای نوادگان محمد ابراهیم حاجی (کاتب) بنجدمان محمد مقیم (کاتب) در رزکه هراز بجز شهرت عام و تواتر، در هزاران سند قاجاری خاندانم، قبل از تعیین نام خانوادگی، پسوند حاجی بر نام افراد طایفه وجود داشت که نشان از تیره ی حاجی تبار اجدادمان بود، همزمان افتخار لقب: کیا، بیک، بیک و کی، هم جهت بزرگانمان استفاده می شد که تمام اینها از اجزای نام ایل کیابیکی (کیاکی، کیابکی) بود. کیاکیون یا آل کیاحسینی از حمله داران تاریخ مازندران بوده و کاروان های زیارتی حج و... می بردند، بنا به اطلاعات واصله از پژوهشگاه حج، این حمله داران با پسوند حاجی مشخص می شدند و بعدها هم نسلشان به آن افتخار کرده و آنرا امتیاز طایفگی می دانستند. این پست یک نقل عام در تمامی طولیف حاجی تبار هم ریشه است، به محل سکونت حاجی تباران بعضا حاجیکلا هم می گفتند. ما ادعا نمی کنیم که تمام حاجیکلاها و حاجی تبارها مربوط به طایفه ی ماست.

در صحیفه «جامعه سجادیه» که به همت علامه ابطحی گردآوری شده است، دعایی به امام سجاد(ع) منسوب شده که با توجه به ویژگی‌های خاص، می‌توان آن را به عنوان دعای تحویل نیز معرفی کرد. در انتهای دعای ۱۱۸ این کتاب آمده است:   «اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مَحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ سَنَتِی هٰذِہِ مَقْرُونَهً بِصَالِحِ الْاَعْمَالِ، وَوَفِّقْنِی فِیهٰا لِعِبَادَتِکَ، وَتَقَبَّلْ مِنِّی فِیهٰا جَمِیعَ مٰا أَدْعُوکَ بِهِ، وَأَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و این سال [جدید] مرا، قرین با اعمال نیکو قرار بده و در آن مرا موفق به عبادت خودت قرار بده و در آن، دعاها و توسل‌های مرا بپذیر که تو بر هر چیزی توانا هستی». این دعا که به عنوان دعای روز اول ماه مبارک رمضان - به عنوان روزِ نخست سالِ جدید دینی و اخلاقی - شناخته می‌شود، می‌تواند دعایی برای نخستین روز سال نو شمسی نیز باشد، آغاز ماه مبارک برای اهل دیانت، سرآغاز شروع سال جدیدی است که تا ماه شعبان سال آینده ادامه دارد و با شروع ماه رمضان، سال جدید مومنین آغاز می‌شود. همانگونه که در سنت ایرانیان، آغاز سال نو، سرآغازی برای تلاش بیشتر در ساختن سالی زیباتر است.

﷽ شب و علی(علیه السلام) علی(علیه السلام) آن شیر خدا شاه عرب الفتی داشته با این دل شب شب ز اسرار علی(علیه السلام) آگاه است دل شب محرم سرّالله است شب علی(علیه السلام) دید به نزدیکی دید گرچه او نیز به تاریکی دید شب شنفته ست مناجات علی(علیه السلام) جوشش چشمه عشق ازلی شاه را دیده به نوشینی خواب روی بر سینه دیوار خراب قلعه بانی که به قصر افلاک سر دهد ناله زندانی خاک اشکباری که چو شمع بیزار می فشاند زر و می گرید زار دردمندی که چو لب بگشاید در و دیوار به زنهار آید کلماتی چو در آویزه گوش مسجد کوفه هنوزش مدهوش فجر تا سینه آفاق شکافت چشم بیدار علی(علیه السلام) خفته نیافت روزه داری که به مهر اسحار بشکند نان جوین افطار ناشناسی که به تاریکی شب می برد شام یتیمان عرب پادشاهی که به شب برقع پوش می کشد بار گدایان بر دوش تا نشد پردگی آن سرّ جلی نشد افشا که علی(علیه السلام) بود و علی(علیه السلام) شاهبازی که به بال و پر راز می کند در ابدیت پرواز شهسواری که به برق شمشیر در دل شب بشکافد دل شیر عشق بازی که هم آغوش خطر خفت در خوابگه پیغمبر آن دم صبح قیامت تأثیر حلقهٔ در شد از او دامنگیر دست در دامن مولا (علیه السلام) زد در که علی(علیه السلام) بگذر و از ما مگذر شال شه وا شد و دامن به گرو زینبش دست به دامن که مرو شال می بست و ندایی مبهم که کمربند شهادت محکم پیشوایی که ز شوق دیدار می کند قاتل خود را بیدار ماه محراب عبودیّت حق سر به محراب عبادت منشق می زند پس لب او کاسه شیر می کند چشم اشارت به اسیر چه اسیری که همان قاتل اوست تو خدایی مگر ای دشمن دوست در جهانی همه شور و همه شر ها علیٌّ (علیه السلام) بشرٌ کیف بشر کفن از گریه ی غسّال خجل پیرهن از رخ وصّال خجل شبروان مست ولای تو علی(علیه السلام) جان عالم به فدای تو علی(علیه السلام) #شهریار @Lavazem_Arbaeen