کاظم بیک در مکتوبات متعددش خودش را اینگونه معرفی می کند: ابن حاجی علی، محمد کاظم ابن حاجی محمد علی، محمد کاظم محمد کاظم ابن محمد علی محمد کاظم ابن محمد ابن کمال الدین حسینی مازندرانی و.... طبق پژوهش های مفصل میر کمال الدین، میر کمال الدین کاظم است. طبق نظر علامه ضامن بن شدقم نسابه و ملا شیخعلی گیلانی و... در قرن یازدهم نام پدر کمال الدین میر علیست. اردشیر برزگر در کتاب تاریخ طبرستان ذیل طوفان هزار جریبی، در یک صفحه ای که پر غلط و خطاست نوشته: کاظم بیک پسر علی بیک پسر کاظم بیک پسر آقا رضا بارفروشدهی، اگر ما نظر برزگر را علیرغم غلط های بسیار آن صفحه از کتاب بپذیریم می تواند با جمع کل نظرات نام پدر میر کمال الدین کاظم علی رضا باشد که طبق نمونه های متعدد در کتب تاریخی و نسب شناسی، خلاصه نویسی شده است. طبق پژوهش های مرحومان دکتر منوچهر ستوده و دکتر نیاکی و... اصالت کاظم بیک از سوادکوه است که منطبق بر نظر ماست و اینکه بخاطر کلمه بیک در گذشته گفتند که سه برادر از تبریز به بابل آمدند که یکیش کاظم بیک بود غلط است، اگر بیخیال کتاب برزگر شویم که او و اجدادش را بارفروشدهی معرفی کرده خود کاظم بیک در هنگام تاسیس مسجد و مدرسه اش نوشته مرا در کنار والدینم که پیشتر در مقبره اینجا دفن هستند دفن کنید. ییلاق اجداد ما لفور تا آلاشت سوادکوه و بعضا تا بالا لاریجان و قشلاق اجدادمان از پازوار تا نزدیک قایمشهر بوده و بخاطر اختلاف با حاکم وقت منطقه (در قبل شاه عباس) به نام الوند دیو به رستمدار و بلده پناهنده شده و چند تن از بزرگانمان مانند امامزاده بیژن و امامزاده امان الله آنجا دفن هستند‌.

برخی از شاخه های طوایف ما که ییلاقشان سوادکوه بود، قشلاقی در ورامین داشته که بعدا آنرا وقف کردند. برخی دیگر از شاخه های طایفه ی ما بطور مکرر ساکن نواحی اطراف شاهرودطالقان شده و با هم طایفه ای های خود وصلت داشتند. اجداد طایفه از زمان صفویه به بعد تقریبا یکجا نشین شده ولی همواره چوپانان و رعیت هایی داشتند که عایدی سالیانه ی اموالشان را برایشان می آوردند و این وضع تا پیش از انقلاب ادامه داشت. وسعت مناطق ییلاقی قشلاقی برای یک فرد خاص و در زمان خاص نیست، چنین چیزی محال ممکن است، بلکه از زمان بعد حمله ی مغول به سمنان و فرار اجداد به سمت شهمیرزاد و نهایتا سوادکوه تا دوران صفویه را شامل شده و در کدام از اجداد هم فرزندان متعدد و آنها هم نسل داشته و برای خودشان مراتع ییلاقی قشلاقی انتخاب می کردند ولی بطور کلی نسل ابو محمد همگی تقریبا در مازندران میانی ییلاق قشلاق داشتند، من ردی از طایفه از ساری و سوادکوه به سمت شرق ندیدم و پراکندگی آنان در غرب تا کجور و در شمال هم از دامغان تا طالقان بوده ولی در زمان صفویه گروهی هم به تویسرکان رفتند که شاعر معروف میر رضی آرتیمانی از این طایفه است.

دو سنگ قبر به خط کوفی(سید احمد کیا )(پدر و مادر میر رضی الدین آرتیمانی ).....داخل مسجد مصلی محله پایین......روستای آرتیمان.......شهرستان تویسرکان .......استان همدان https://eitaa.com/HAMIDBAYATI

مقبره میر رضی الدین کیا آرتیمانی در تویسرکان که پدرش در قرن دهم از مازندران به آنجا کوچ کرد.

📜شجره نامه معصومین بدون عکس قبور 🌿#شجره_نامه ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

📜شجره نامه پیامبران الهی 🌿#شجره_نامه ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

کبوتری خسته بشه مگه میشه پر نشکنه لگد اگه سنگین بشه مگه میشه در نشکنه

همدیاران عزیز چنانچه از طایفه سادات: حاجی تبار، کیاکی، کیا، کی، کیه، کِ ، کیا سلطان که همگی کیای حسینی اعرجی هستند کسی را می شناسید یا عضو اینجاست به پی وی من مراجعه کند تا هم افزایی اطلاعات داشته باشیم و از این اطلاعات در جلد دوم کتابم که شجره نامه ی دو هزار ساله این طایفه است استفاده کنم. بسیار از این طایفه نمی دانند که سیدند و نسب نامه شان با خطا با نسب نامه ی آل کیای غرب کجور و غرب مازندران مخلوط شده که صحیح نیست.

جلد اول نسب نامه طایفه کیا (و حاجی تباران) در مازندران مرکزی تاریخی (که سمنان را هم در برمی گیرد)

نظر پرفسور اسلامی مازندران شناس در مورد تکمیل پژوهش هایم جهت جلد دوم نسب نامه سادات حاجی تبار و کیا در مازندران مرکزی

جلد دوم کتاب نسب نامه طایفه سادات عالی کیا سلطان، مقیمی، بیژنی، زارعی، عیسی زاده، حاجی تبار، سادات رزکه، سادات کرسی، سادات بلده، سادات بالا لاریجان و جدشان سید محمد حسین و شیخ علی در روستای زیار بالا لاریجان، سادات آب اسک، سادات لفور، سادات تجنک، سادات بندپی، سادات پازوار، سادات بابلکنار از تیره ی کیا یا کی در پژوهشکده ی بقاع متبرکه و انساب سادات و دایره المعارف بقاع متبرکه در قم توسط اینجانب در حال انجام است، لطفا اگر اطلاعاتی دارید در پی وی یاری کنید

سادات جلوی منبر امشب شما روضه خونید چند وقته سوالی دارم گفتند که شما میدونید مگه عرض خونه چقدر بوده که چهل تا یه جا از رو در رد شدند مگه عرض خونه چقدر بوده که چهل تا همه از رو در رد شدند مگه عرض کوچه چقدر بوده که مقاتل میگن صد نفر سد شدند وای توی طول کوچه به طول دو تا دست کبودی روی صورت مادری هست آه حسن روی پنجه یکی زد با پنجه مگه عمر زهرا چقدره که اینقدر برنجه ای مادر ای مادر ... سادات کنار مجلس حالا که تو روضه هستید شرمنده میشه بپرسم اینقدر چرا شکستید مگه عرض گودال چقدر بوده که یه لشکر با اسباش بخواهد جا بشه مگه عرض خیمه چقدر بوده که بخواهد اینجوری تازه دعوا بشه وای به طول سه ساعت توی طول گودال کشیدن تن شاه رو ای کاش زبونم بشه لال وای یه خواهر رو پنجه سری بین پنجه بازم بیشتر از هر کسی مادره که میرنجه ای مادر ای مادر ... شاعر: محسن سلطانی