هدایت شده از حسینی
❇️یادداشت :
💠 بعضي از علمای خاندان سادات اعرجی عبارتند از:
1⃣ امام ضياء الدين ابوالحسن محمد (م 537ق) فرزند حسين حسيني بلخي آل اعرجي از نقبا و زعماي بلخ
2⃣ ابوالقاسم عبدالله محمد فرزند محمدبن حسين از علماي بزرگ قرن ششم هجري در بلخ و صاحب ترجمهي کتاب فضائل بلخ به فارسي در سال 676ق
3⃣ سيد مجدالدين ابوالفوارس محمد فرزند فخرالدين علي بن محمد ابن احمدبن علي حسيني حلي آل اعرجي از فحول علماي قرن هشتم، همسر وي خواهر علامهي حلي بود و از این پدر و مادر چ پنج فرزند پسر به دنيا آمد به نامهاي:
جلال الدين علي، عميدالدين عبدالمطلب، ضياء الدين عبدالله، نظام الدين عبدالحميد، غياث الدين عبدالکريم که همگي از بزرگان علماي عصر خويش بودهاند
4⃣ سيد ابوسعيد حسن فرزند ضياء الدين عبدالله بن مجدالدين ابي الفوارس حسيني آل اعرجی از دانشمندان شيعه در قرن نهم هجري
5⃣ سيد فخرالدين عبدالوهاب فرزند ضياء الدين عبدالله بن مجدالدين ابي الفوارس از اکابر علما، مشهورترين اعقاب ذکور وي غياث الدين خليفه و عالم محقق جلال الدين ابوالقاسم علي بودند که در بغداد به قتل رسید.
6⃣ سيد محسن (م 1227ق) فرزند سيدحسن بن سيد مرتضي حسيني کاظمي آل اعرجي از اعاظم علماي شيعه، از مشهورترين مؤلفات وي الوسائل در فقه و کتاب المحصول است.
7⃣ سيد راضي (م 1237ق) فرزند سيدحسن بن سيدمرتضي حسيني کاظمي بغداد آل اعرجي
8⃣ سيد صالح فرزند سيد جعفربن سيد محمدبن سيد حسن حسيني بغدادي آل اعرجي از فحول شعراي شيعه در اواخر قرن سيزدهم هجري
9⃣ سيد جعفر (1274-1332ق) فرزند سيد محمدبن سيد جعفر بن سيد راضي بن سيدحسن حسيني بغدادي آل اعرجي مورخ نسابه از مؤلفات او این کتابهاست :
🔸 نفخات بغداد في نسب الاعرجيه الامجاد
🔹 الصراط الابلج في انساب بني الاعرج
🔸 الحديقة البهية في نسب الاعرجية
🔹 الدرة الابدية في نسب الاعرجيه.
نکته جالب این است که ایشان چهار کتاب در تاريخ خاندان اعرجی نگاشته است که نشان از گستردگی این خاندان در نقاط مختلف است
با توجه به اینکه درویش مراد حاجی (به احتمال زیاد مراد بیک) و ورثه اش در بین ملک حاجی تباران فکچال در مثلت: فکچال، بیجی ملا، قلعه کش ملک دارند و بنا به اسناد متعدد خودشان هم حاجی تبار و عموزاده می باشند بعید نیست فردی از حاجی تباران همانجا بنام محمد بیک که نقش مهرش (محمد مومن ۱۱۷۰) است، همان میرزا محمد مومن حسینی مجتهد پیشنماز از واقفین مدرسه روحیه بابل و پسر مراد بیک باشد.
این فرد تا ۱۲۰۱ قمری در فکچال تردد داشت و اسنادی را مهر کرد.
قضاوت با شما.
وظیفه بود بگم
آخرین تاریخ سندی که ملاشاه محمد پسر عالم محمدمقیم در فکچال حضور داشت و سند مهر کرد، تاکنون ۱۲۱۹ قمری می باشد.
عزیزان سمنانی سلام
در یادداشت های پژوهشی سه دهه قبلم نوشته ام یکی از نوه های جدم محمد مقیم، در قرن دوازدهم به سمنان رفت و همانجا ماند و من نتوانستم ردی از او بیابم، نامش حاج اسماعیل حاجی بارفروشی سمنانی بود، در تاریخ برایم پیدایش کنید.
آموختم که:
زاوقان (شمال سمنان) با غین به صحت نزدیکتر است، نام اصلی زاویه مغان و منظور دشت مغان بوده است.
از
آقا سید ایمان کیا
۵) سادات حاجی تبار حسینی کیا
اسدالله الغالب پستی به مناسبت میلاد حضرت پدر نکوداشت سادات حاجی تبار مرحوم در فکچال که نامشان اسدالل
اَسَدُالله لقب امام علی(ع)[۱] و حمزة بن عبدالمُطَّلِب[۲] است. اسدالله بهمعنای شیر خدا، کنایه از شجاعت است.
پیامبر(ص)، امام علی(ع) را به اسدالله و اسدالرسول ملقب کرده است.[۳] در برخی از منابع، از امام علی به اسدالله الغالب (شیر خدا که پیروز است) نیز یاد شده است.[۴]
شیعیان، اسدالله الغالب را لقب امام علی میدانند. اسدالله و ترجمه آن شیر خدا، در ادبیات فارسی بازتاب یافته و در اشعار شاعران فارسیزبان همچون کسائی مروزی،[۵] سعدی،[۶] عَطّار نیشابوری،[۷] و عُبَید زاکانی[۸] بهکار رفته است.
سید محمدحسین شهریار:
علی آن شیر خدا شاه عرب
اُلفتی داشته با این دل شب
شب ز اسرار علی آگاه است
دل شب محرم سرّالله است[۹]
حمزة بن عبدالمطلب را به دلیل شجاعت در جنگها، اسدالله[۱۰] و لیثالله مینامیدند.[۱۱] پیامبر(ص) او را به عنوان اسدالله و اسد رسولالله معرفی کرده است.[۱۲] بر پایه روایتی که در الکافی از کتب اربعه شیعه آمده، بر ستون عرش نوشته شده که حمزه «اسدالله و اسد رسولالله» است.[۱۳]
حمزه در جنگ بدر در رَجَزی،[یادداشت ۱] خود را اسدالله و اسد رسولالله معرفی کرد.[۱۴] در زیارتنامهای که از امامان(ع) نقل شده با همین لقب به او سلام داده شده است.[۱۵]
بنابر گزارشی که از اسامی ثبتشده در اداره ثبتاحوال ایران منتشر شده اسدالله جزو ۱۰۰ نام برتر مردانه ایرانیان در بازه زمانی ۱۲۹۷ تا ۱۳۸۰ش بوده است.[۱۶]
منابع:
۱/ ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹.
۲/ ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۹.
۳/ ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹.
۴/ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۴، ص۲۶۸.
۵/ کسایی مروزی، دیوان اشعار، مدح حضرت علی(ع).
۶/ سعدی، مواعظ، قصاید، قصیده ش۱.
۷/ عطار نیشابوری، منطق الطیر، فی فضیلة امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب رضیالله عنه.
۸/ عبید زاکانی، دیوان اشعار، ترکیبات، در توحید و منقبت.
۹/ شهریار، دیوان شهریار، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۹۳۸.
۱۰/ ابنحیون مغربی، شرح الاخبار، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۲۸.
۱۱/ ابنحجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۱۲.
۱۲/ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۵.
۱۳/ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۴.
۱۴/ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۸؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴.
۱۵/ ابنقولویه قمی، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۲.
۱۶/ گزارشی جالب از یکصد نام برتر ایرانیان در قرن حاضر.
از خانواده سادات محترم کوچک تبار مقیمی درخواست میکنم عکسی از مرحوم (اسدالله ابن آقاکوچک ابن اسدالله حاجی ابن امینا حاجی ابن محمدسمیع حاجی ابن لطفعلی حاجی ابن میرزا محمد مقیم حاجی ابن میرزا محمد کاظما بیک ابن میرزا محمد علی بیکا ابن میر کمال الدین کاظما ابن میر شیخعلی خان ابن آمحمدحسین کیابک ....) که در حین خدمت سربازی هفت ساله در گرگان آسمانی شده و در همانجا به خاک سپرده شد، برای این نکوداشت مجازی ارسال نمایند.