🔰 شهادت #شهید_علی_اوسطی، روحانی مبارز با حکومت پهلوی (۱۳۵۷ش)
🔹حجت الاسلام شيخ علي اوسطي در سال 1310 ش در تهران به دنيا آمد. وي پس از وفات پدرش در كودكي، صبحها در معادن سنگ و آهك مسگرآباد كار ميكرد و شبها به تحصيل ميپرداخت.
🌀 او تحصیلات حوزوی را از مسجد ابوالفتح خان و حوزه علمیه فتحیه آغاز کرد و در سال ۱۳۴۲ش راهي حوزه علميه قم شد و به ادامه تحصيل در علوم اسلامي پرداخت و پس از شروع مبارزه مجدد و جدي مردم با رژيم سلطنتي در سال 1356 ش، همراه ديگران به مبارزات خياباني پرداخت و با سنگ و فلاخن با كماندوهاي شاه ميجنگيد، از اين رو به "شيخ فلاخن انداز" معروف شده بود.
🔸 وي در سال 1356، در مقابله با رژيم شاه به همراه مردم دست به راهپيمايي زد و همچنين مراسم چهلم شهداي 19 دي قم را به همراه ديگران اجرا كرد.
⚡️در سال 57، بارها با سربازان شاه جنگيد و رشادتها نشان داد تا اين كه در 13 شهريور 1357 ش برابر با عيد سعيد فطر (یکم شوال ۱۳۹۷ق) بر اثر اصابت گلوله كماندوها، در قم به شهادت رسيد.
🍁با اصرار و پیگیری مردم، رژیم شاهنشاهی مجبور شد پیکر ایشان را به مردم تحویل داد و پس از اقامه نماز توسط آیت الله مرعشی نجفی، در قبرستان وادی السلام قم به خاک سپرده شد.
11.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
◾️صلی الله یا علی بن موسی الرضا المرتضی
سلام یا امام رضا...
سلام اِی تموم زندگیم
سلام یا اباالحسن
سلام اِی دلیل بندگیم
🔺ده سال!
🔹شب ۲۱ ماه رمضان سال ۱۳۵۷، درست ۱۰ روز قبل از شهادتش بود که دست به دعا برداشته بود:«خدایا، ده سال از عمر من کوتاه کن و به عمر حضرت امام خمینی (ره) بیفزا تا ایشان ریشه شاه را بخشکاند».
🔸جالب است که از سال ۵۷ که #شهید_علی_اوسطی چنین دعایی کرد تا سال رحلت امام راحل، ۱۰ سال طول کشید.
10.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥مروری بر زندگی و مبارزات آیت الله #شهید_علی_قدوسی
🔺أَرِنِي كَيفَ تُحيِ ٱلموتَىٰ!
▫️آیت الله #سیدرضا_بهاء_الدینی:
🔹 «در اولین سفری که به مشهد مشرف شدم، بیماری سختی داشتم، رو به سوی آن امام رئوف نموده، عرض کردم: «یابن رسول الله! ما با آنچه تا حال در مورد شما شنیدیم، کاری نداریم، تا خود مشاهده نکنیم، کاری درست نمیشود. میخواهم مشاهده کنم که شما مریض را شفا میدهید».
🔸 کلامم که تمام شد، دقایقی بعد نسیم سلامتی از آستان لطف رضوی (علیهالسلام) به سویم میوزد و حالم خوب شد.
📚کتاب آیت بصیرت،نوشته: سید حسن شفیعی، چاپ قدس قم، اول، ۱۳۷۹. صفحه ۸۶،