‌‌زاشک چشم و سوز سینه ی مجروح و خون دل همانا مرهمت بر زخم های پیکر آوردم ...

قد خم، موی آشفته، تن خسته، رخ نیلی به رسم هدیه میراثی بود کز مادر آوردم:)💔

زسیل اشک دریا کرده ام چشم محبان را به آهم شعله ها از سینه ی میثم برآوردم...

...💔

به حال ما نظری کن که ما خراب توئیم...

-آقا-

#حضرت‌ِصد‌ُبیست‌ُهشت..

:)🖤

بعد مدت ها دیدم تو را و در آغوش کشیدم تو را خواسته ام ز  زمان و ساعت آن بود که بماند و نرود که چشمان بتواند مدت ها ببيند تو را ... حرفا داشته و حرفایم ماندن حیران، هنگامی که دیدن تو را ‌! آنچنان خوب است وجودت که قلبم نتوانست رها کند تو را ..(:!

الحمدلله از داشتنت...

‌‌پرچم‌به‌دوشِ‌لشگرِزهرا، بلند شو‌ . . . (:

يتيم شدیم:))💔