اغراق نیست اگر بگویم که بعد از شهادت مادرم هیچ چیز مرا به اندازه تولد تو خوشحال نکرد. با ذوق و شوقی که در وصف نمی گنجد قنداقه تو را پیش پدر بردم و گفتم: خدا به ما پسر داده است.
پدر خندید تو را گرفت و غرق بوسه کرد
و در گوشه هایت اذان و اقامه گفت
پدر از مادر پرسید: برای اسمش چه فکری کرده اید؟
مادر گفت: اختیار همه ما به دست شماست.
«عباس» را پدر فرمود برای اینکه میخواست شیر دژم باشی و از بیشه آل الله حفاظت کنی و خاطره عمویش عباس را هم زنده نگه داری ابوالفضل را هم پدر کُنیه بخشید برای اینکه میخواست تو پدر همه خوبیها و برتریها باشی.
من خودم شاهد بودم که پدر علم را به تو نمی آموخت بلکه علم را چون پرنده ای که غذا در دهان جوجه اش می گذارد در کامت میگذاشت.
سقا را هم او لقب داد و در پاسخ به سؤال بهت آلود من اشاره کرد به کربلا...
اما ماهبنیهاشم را فقط پدر نگفت
هر کس که روی ماه تو را دید گفت...!
📚 سقای آب و ادب؛ از زبان زینب کبری
-
#سید_مهدی_شجاعی
#مهروماه
☕️'
Mava | مأوی
