-

پناه به این پرچم اوردم بدی و خوبیم اقا در هم اوردم خودت یه کاری کن برام من‌کم‌آوردم...(:💔

می‌خواهم بدانی این کسی که امسال برایت گریه می‌کند ؛ همانی نیست که پارسال برایت اشک ریخته ! خیلی تنهاتر است ؛ خیلی مستأصل‌تر است.. خیلی گم‌تر و پریشان‌تر است :) و حقیقتا امسال از تو سهم بیشتری می‌خواهد :)..💔

خواهشه، التماسه،تمناست...

-هدف از عزاداری، نه عشق و صفاست نه برآورده شدن حاجات بزرگ و نه غفران تمام گناهان اینها و تمام امور مهم، نتایج عزاداری هستند. -هدف از عزاداری، یاری فاطمه زهرا س در عظمت مصیبت سیدالشهداء ع است. که معصوم فرمود:″ یا أبا بصیر أما تحب أن تکون فیمن یسعد فاطمة علیها السلام...؟″ کامل الزیارات ج ۱ ص ۸۲ -هدف از عزاداری، همراه شدن با امام منصور، صاحب الزمان ع در گریه و صرخه و طلب دم برای امام مَوتور، سیدالشهداء ع است ″عظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین علیه السلام و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی من آل محمد علیهم السلام″ مستدرک ج ۱۰ ص ۳۱۵ کامل الزیارات ج ۱ ص ۱۷۴

با خودم فکر می کنم: اصلا چرا باید رباب با آب هم قافیه باشد؟! گاه روضه خوان ها زیادی شلوغش می کنند ! حرمله آنقدرها هم که می گویند تیرانداز ماهری نبود. هدف های روشنی داشت ! چشم عباس... گلوی تو... سینه ی حسین... تنها تو بودی که خوب فهمیدی استخوانی که در گلوی علی بود، سه شعبه بود! شش ماه، علی بودن را طاقت آوردی! خون تو، جاذبه ی زمین را از بین برد. حالا، پدرت یک قدم سوی خیمه می رود، برمی گردد.... می رود، بر می گردد... می رود.... عرق شرم، مرد را تشنه تر می کرد.... باز هم یک قدم می رود، برمی گردد... می رود پشت خیمه ها، با غلاف شمشیر برایت از خاک گهواره می سازد تا دیگر صدای سم اسب های وحشی از خواب بیدارت نکند... رباب می رسد از راه .... با نگاه... با یک جمله ی کوتاه: آه!، آقا خودتان که سالمید ان شاءالله...(: _سید حمیدرضا برقعی

اینکه داریم به شب هشتم نزدیک میشیم... آشفته ترم می‌کنه...

روضه خون میخونه و من هی با خودم میگم کاش دروغ باشه...‌💔!

با ‌حال‌ مناسب...

روضه است احتیاط کنید... 💔

برای بار nاُم کتاب پدرعشق‌و‌پسر رو می‌خونم و با هر واژه‌اش می‌شکنم .