دانی آن خسرو خوبان چه زمانم به سر آید؟ آن زمانم به سر آید که زمانم به سر آید میرزا احمد نقیب الممالک(نک: آثار عجم، ص262 و 263)
هرکه بیند عکس ساقی را به جام
از می تلخش نگردد تلخ کام
چون نمیدانی که تیر انداز کیست
لاجرم از زخم مینالی مدام
در چراغ عقل نبود آن فروغ
کآدمی را وارهاند از ظلام
هم مگر خورشید عشق آرد به روز
یا فروغ جام این تاریک شام
من دوای درد خود دانسته ام
از کف ساقی، شراب لعل فام
شاهباز دست شه بودم که بست
حلقۀ زلف تو پایم چون حمام
👈بوسه و دشنام را یک یک بده
تا بدانم زان دو شیرین تر کدام؟👉
شِکّر از نِی کسب شیرینی نکرد
چاشنی از لعل جانان کرده وام
سر نزد هرگز به سعی باغبان
سروی از بستان بدینسان خوشخرام
جز مِی مردافکن عشق غیور
عقل سرکش را که خواهد کرد رام؟
باده می باید بدین شکرانه خورد
که به زاهد شد می گلگون حرام
ساقیا زان شیشه ام جامی بیار
تا زنم بر سنگ شیشۀ ننگ و نام
می فروش از ذوق می آگه تر است
هیچ کس جز جم نداند سرّ جام
می ندانم وصل و هجران از چه روست
آنقدر ناپایدار و مستدام
عاشقان را گر نبود امید وصل
عمر را با هجر کی بودی دوام؟
#غبار_همدانی
@safapoemcity
امشبرضویون همه شادند همہ
دل در حــرم رضــــا نهـــادند همہ
عیـــدے ولادٺ از پــدر مےگیرنـد
خشنــود ز مقـدم جـــوادنـد همہ
#میلاد_امام_جواد(علیه السلام)💫
#میلاد_حضرت_علی_اصغر(علیه السلام)
بر همگان مبارک باد💫
-------------------------
🌐کانال مسجد جامع مهدي موعود عج
https://eitaa.com/joinchat/2008023264C8763869f5e
لو کانت عینُ الحبِّ متّهمة
فعینُ البغضِ اولی بالتّهمة
اگر چشم محبّت متهم بود
بود چشم عداوت متهم تر
المیزان، ترجمه، ج۱، ص۸۲
@safapoemcity
معتکف شو درحریم دوست تاخود بشنوی
نغمۀ ایمان و عطر ربنّا در #اعتکاف
فرصتی زیبا تو را دادند تا پیدا کنی
راه گم گردیده ات را تا #خدا در اعتکاف
با نماز و روزه و ذکر و دعای روز و شب
می کنی پرواز تا اوج سما در اعتکاف
التماس دعا✋
@safapoemcity
مولای ما نمونهی دیگر نداشته است
اعجاز خلقت است و برابر نداشته است
وقت طواف دور حرم فکر میکنم
این خانه بیدلیل ترک برنداشته است
دیدیم در غدیر که دنیا به جز *علی*
آیینهای برای پیمبر نداشته است
سوگند میخورم که نبی شهر علم بود
شهری که جز *علی* درِ دیگر نداشته است
طوری ز چارچوب، در قلعه کنده است
انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است
یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود
یا جبرئیل واژهی بهتر نداشته است
چون روز روشن است که در جهل گمشده است
هر کس که ختم ناد *علی* بر نداشته است
این شعر استعاره ندارد برای او
تقصیر من که نیست، برابر نداشته است!
@safapoemcity
▪️ سر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود
▪️کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود
▪️چهره سرخ حقیقت بعد از آن توفان رنگ
▪️پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود
▪️چشمه فریادمظلومیت لب تشنگان
▪️در کویر تفته جا می ماند اگر زینب نبود.
@safapoemcity
🔴بهشکرانۀ حضور پرشکوه و وحدتآفرین و دشمنشکن مردم انقلابی ایران در لبیک به ندای الهی حضرت امام خامنهای روحیفداه🤝♥️🇮🇷✌️
امروز روز وحدت و روز حضور بود
روز شکوه، روز شرف، روز شور بود
"فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست"۱
امروز آسمان وطن غرق نور بود
شد غرق شادی و شعف امروز کشورم
هر گوشهاش تجلی شور و شعور بود
در جشن عزت چهلوچارسالگی
چشم پلید دشمن و بیگانه کور بود
گل کرد بیستودوم بهمن نهال ما
یوماللَهی که در دل مردم سرور بود
آغاز حاکمیت الله بر جهان۲
پایان سلطۀ زر و تزویر و زور بود
شد اتحاد ملی ما خار چشم خصم
در روزهای وحدتمان، فتنه دور بود
با صبر، سهم مردم ما مهر و نور شد
دشمن خوراک مار و گرفتار مور بود۳
پیروزی است عاقبت صبر، بیگمان
این فتح، مزد مردم ناب و صبور بود
تا با ولایتیم نداریم ترس و غم
این درسی از خمینی پاک و غیور بود
✍️#محمدتقی_عارفیان، ۱۴۰۱/۱۱/۲۲
۱. پروین اعتصامی.
۲. امام خمینی قدسسره: ۲۲ بهمن سرآغاز حکومت الله بر جهان است.
۳. امام خامنهای مدظله: خیلی از آنها (دشمنان انقلاب) استخوانهایشان هم خاک شد، بدنشان هم در زیر خاک، خوراک کرم و مور و مار شد؛ اما جمهوری اسلامی همچنان خواهد ایستاد.
#همه_آمدیم
#لبیک_یا_خامنه_ای
#حفظ_جمهوری_اسلامی
کی بود میگفت رفراندم؟! بفرما😌👆🇮🇷
#پروین_اعتصامی رحمةالله علیها:
پیرمردی، مفلس و برگشته بخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
هم پسر، هم دخترش بیمار بود
هم بلای فقر و هم تیمار بود
این، دوا می خواستی، آن یک پزشک
این، غذایش آه بودی، آن سرشک
این، عسل می خواست، آن یک شوربا
این، لحافش پاره بود، آن یک قبا
روزها میرفت بر بازار و کوی
نان طلب میکرد و میبرد آبروی
دست بر هر خودپرستی میگشود
تا پشیزی بر پشیزی میفزود
هر امیری را، روان میشد ز پی
تا مگر پیراهنی، بخشد به وی
شب، بسوی خانه می آمد زبون
قالب از نیرو تهی، دل پر ز خون
روز، سائل بود و شب بیمار دار
روز از مردم، شب از خود شرمسار
صبحگاهی رفت و از اهل کرم
کس ندادش نه پشیز و نه درم
از دری میرفت حیران بر دری
رهنورد، اما نه پائی، نه سری
ناشمرده، برزن و کوئی نماند
دیگرش پای تکاپوئی نماند
درهمی در دست و در دامن نداشت
ساز و برگ خانه برگشتن نداشت
رفت سوی آسیا هنگام شام
گندمش بخشید دهقان یک دو جام
زد گره در دامن آن گندم، فقیر
شد روان و گفت کای حی قدیر
گر تو پیش آری بفضل خویش دست
برگشائی هر گره کایام بست
چون کنم، یارب، در این فصل شتا
من علیل و کودکانم ناشتا
می خرید این گندم ار یک جای کس
هم عسل زان می خریدم، هم عدس
آن عدس، در شوربا میریختم
وان عسل، با آب میآمیختم
درد اگر باشد یکی، دارو یکی است
جان فدای آنکه درد او یکی است
بس گره بگشودهای، از هر قبیل
این گره را نیز بگشا، ای جلیل
این دعا می کرد و میپیمود راه
ناگه افتادش به پیش پا، نگاه
دید گفتارش فساد انگیخته
وان گره بگشوده، گندم ریخته
بانگ بر زد، کای خدای دادگر
چون تو دانائی، نمی داند مگر
سالها نرد خدائی باختی
این گره را زان گره نشناختی
این چه کار است، ای خدای شهر و ده
فرقها بود این گره را زان گره
چون نمیبیند، چو تو بینندهای
کاین گره را برگشاید، بندهای
تا که بر دست تو دادم کار را
ناشتا بگذاشتی بیمار را
هر چه در غربال دیدی، بیختی
هم عسل، هم شوربا را ریختی
من ترا کی گفتم، ای یار عزیز
کاین گره بگشای و گندم را بریز
ابلهی کردم که گفتم، ای خدای
گر توانی این گره را برگشای
آن گره را چون نیارستی گشود
این گره بگشودنت، دیگر چه بود
من خداوندی ندیدم زین نمط
یک گره بگشودی و آن هم غلط
الغرض، برگشت مسکین دردناک
تا مگر برچیند آن گندم ز خاک
چون برای جستجو خم کرد سر
دید افتاده یکی همیان زر
سجده کرد و گفت کای رب ودود
من چه دانستم ترا حکمت چه بود
👈هر بلائی کز تو آید، رحمتی است
هر که را فقری دهی، آن دولتی است
تو بسی ز اندیشه برتر بودهای
هر چه فرمان است، خود فرمودهای
زان به تاریکی گذاری بنده را
تا ببیند آن رخ تابنده را
تیشه، زان بر هر رگ و بندم زنند
تا که با لطف تو، پیوندم زنند
گر کسی را از تو دردی شد نصیب
هم، سرانجامش تو گردیدی طبیب👉
هر که مسکین و پریشان تو بود
خود نمی دانست و مهمان تو بود
رزق زان معنی ندادندم خسان
تا ترا دانم پناه بی کسان
ناتوانی زان دهی بر تندرست
تا بداند کآنچه دارد زان تست
زان به درها بردی این درویش را
تا که بشناسد خدای خویش را
اندرین پستی، قضایم زان فکند
تا تو را جویم، تو را خوانم بلند
من به مردم داشتم روی نیاز
گرچه روز و شب در حق بود باز
من بسی دیدم خداوندان مال
تو کریمی، ای خدای ذوالجلال
بر در دونان، چو افتادم ز پای
هم تو دستم را گرفتی، ای خدای
گندمم را ریختی، تا زر دهی
رشتهام بردی، که تا گوهر دهی
در تو، #پروین، نیست فکر و عقل و هوش
ورنه دیگ حق نمیافتد ز جوش @safapoemcity