#محتواي_دعا دعای #سی_شش هنگامي که به ابر و برق آسمان نگاه مي‏کرد، و غرش رعد را مي‏شنيد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا نظر الي السحاب و البرق و سمع صوت الرعد. از دعاهاي امام (ع) است هنگامي که به ابر و برق آسمان نگاه مي‏کرد، و غرش رعد را مي‏شنيد. پديده‏هاي طبيعي، نشانه‏هاي عظمت خداوند هستند و قرآن مجيد همواره انسانها را به دقت و توجه به آنها دعوت مي‏کند. و تفکر و انديشه کردن در آسمانها و زمين را سفارش مي‏کند. امام (ع) در اين دعا توجه به دو پديده‏ي الهي را به ما مي‏آموزد. دو پديده که معمولا نويد رشد و نمو و خرمي و آباداني براي انسانها هستند. و گاهي (بر اثر بي‏توجهي انسانها) خرابي و نابودي به دنبال دارد. در اين باره مي‏فرمايد: اللهم ان هذين آيتان من آياتک، و هذين عونان من اعوانک، يبتدران طاعتک برحمه نافعه او نقمه ضاره، بار خدايا اين برق و رعد دو نشانه از نشانه‏هاي تو و دو خدمتگزار تو هستند که در فرمانبري از تو به رساندن رحمت سوددهنده يا عذاب زيانبار مي‏شتابند. آنگاه در رابطه با باران و تاثيرات آن درخواستهايي را از خداوند مي‏نمايد که عبارتند از: 1- فلا تمطرنا بهما مطر السوء، به سبب آن دو (رعد و برق) باران زيانبار بر ما مباران. 2- و لا تلبسنا بهما لباس البلاء، و رخت بلا و گرفتاري بر ما مپوشان (ما را به تنگي در زندگي گرفتار مکن). 3- و انزل علينا نفع هذه السحائب و برکتها، و سود اين ابرها و برکت آنها را بر ما فرو فرست. 4- و لا ترسل علي معايشنا عاهه، و به آنچه زندگاني ما به آنها وابسته است آفتي مفرست. 5- الهم اذهب محل بلادنا بسقياک، خدايا خشکي (زمينهاي) شهرهاي ما را به آب دادن (باران فرستادن) خود زايل گردان. سپس به پاره‏اي از تاثيرات روحي و رواني باران و تامين رزق و روزي اشاره کرده مي‏فرمايد: 1- و اخرج وحر صدورنا برزقک، و انديشه‏ي بد دلهايمان را با روزي دادن خود بيرون نما. 2- و لا تشغلنا عنک بغيرک، و ما را از غير خودت به ديگري مشغول و سرگرم مکن. مهيا نبودن اسباب رزق و روزي انسان و تشويش و نگراني جهت تامين مايحتاج، فکر انسان را به خود مشغول مي‏دارد و امام چهارم عليه‏السلام به ما مي‏آموزد تا از خداوند بخواهيم تشويش و نگراني تامين معيشت را از ما دور گرداند. #محتواي_دعا_سی_شش ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2