بـــســـم الله. الــــرحمن الــــــرحیم 📖 وَکَذَٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ ۗ وَکَفَیٰ بِرَبِّکَ هَادِیًا وَنَصِیرًا 💠 و همچنین ما برای هر پیغمبری دشمنی از جنس بدکاران (امّتش) قرار دادیم، و تنها خدای تو برای هدایت و نصرت و یاری تو کفایت است. #سوره_فرقان_آیه_۳۱ #تفسیر_صفحه_۳۶۳ 🔑با توجّه به مشكلات ديگران، خود را تسلى دهيد. ✅ eitaa.com/AmmarPress ☑️ Gap.im/AmmarPress ☑️ Sapp.ir/AmmarPress

مردم چشمم به خون آغشته شد در کجا این ظلم بر انسان کنند #جام_جهانى_در_يمن #كأس_العالم_في_اليمن #WorldcupInYemen *پارسا کامیاب* ✅ eitaa.com/AmmarPress ☑️ Gap.im/AmmarPress ☑️ Sapp.ir/AmmarPress

سلام علیکم همراهان گرامی به امید خدا دعای نوزدهم از صحیفه سجادیه رو باهم می خوانیم دعای امام سجاد عليه السلام "هنگام خواستن باران" این دعا هفت بند و فراز دارد👇👇👇 #نوزدهم #باران @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_نوزدهم_1 دعای سیدالساجدین (ع ) در خواستن باران: 🔹اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِى جَمِيعِ الاْفَاقِ🔹 🔸خداوندا، ما را به باران سيراب كن، و رحمت خويش را بر ما بگستر. در همه جاى زمين براى گياهان زيبا و خوش منظر ابرى بارنده روانه كن🔸 #نوزدهم #باران @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_نوزدهم_2 دعای سیدالساجدین (ع ) در خواستن باران: 🔹و امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْيِ بِلادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهْرَةِ، وَ أَشْهِدْ مَلائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ، دَائِمٍ غُزْرُهُ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ🔹 🔸و به رسيدن ميوه ها بر بندگان خود منّت گذار، و زمينهاى مرده را به شكفتن شكوفه ها زنده گردان، و فرشتگان گرامى و نويسندگان را حاضر آور. بارانى که سودمند، پياپى در همه جاى، فراوان، گسترده و تندبار است 🔸 #نوزدهم #باران @sahife2

📋(متّقين) كسانى هستند كه 🌸در راحت ورنج انفاق مى كنند 🌸وخشم خود را فرو مى برند 🌸و از (خطاى) مردم مى گذرند، 🌸و خداوند نيكوكاران را دوست مى دارد. آل عمران 134 @sahife2

سوره آل عمران الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (134) (متّقين) كسانى هستند كه در راحت ورنج انفاق مى كنند وخشم خود را فرو مى برند و از (خطاى) مردم مى گذرند، و خداوند نيكوكاران را دوست مى دارد. ------------- نکته: يك واقعه ى تاريخى آورده اند: روزى يكى از خدمتكاران امام سجاد عليه السلام در موقع شستشوى سر و صورت آن حضرت، ظرف آب از دستش افتاد و سر امام عليه السلام را زخمى كرد. امام به او نگاهى كرد. او دريافت كه امام ناراحت شده است. بلافاصله گفت: «والكاظمين الغيظ»، امام فرمود: من خشم خود را فرو بردم. او دوباره گفت: «والعافين عن الناس»، امام فرمود: ترا عفو كردم. او گفت: «واللّه يحبّ المحسنين» امام فرمود: تو در راه خدا آزاد هستى. امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ بنده اى نيست كه خشم خود را فرو ببرد، مگر آنكه خداوند عزّت او را در دنيا و آخرت فزونى بخشد. خداوند فرمود: «و الكاظمين الغيظ... و اللّه يحبّ المحسنين» اين پاداش فروبردن آن خشم است. ------------- پیام ها : - تقوا، از انفاق جدا نيست. «اُعدّت للمتّقين الّذين ينفقون...» - انفاق، سخاوت مى خواهد نه ثروت. «فى السرّاء والضرّاء» - نه در حال رفاه از محرومان غافل باشيم، و نه در تنگدستى بگوييم كه ما خود گرفتاريم. «فى السرّاء والضرّاء» - متّقين محكوم غرايز نيستند، آنان حاكم ومالك خويشتن اند. «الكاظمين الغيظ» - تقوا، از سعه ى صدر جدا نيست. «والعافين عن الناس» - متّقى، منزوى نيست، بلكه با مال و اخلاق خوب خود، با مردم معاشرت مى كند. «ينفقون، كاظمين، عافين» - در عفو خطاكار، ايمان او شرط نيست. «والعافين عن الناس» - كسى كه مى خواهد محبوب خدا شود بايد از مال بگذرد و خشم وغضب را فرو برد. «واللّه يحبّ المحسنين» - انفاق به محرومان و گذشت از خطاى مردم، از مصاديق احسان و نيكوكارى است. «ينفقون، كاظمين، عافين، محسنين» ---------------- تلاوت آیات 133 تا 152 سوره مبارکه «آل عمران» «شحات محمد انور»👇 https://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Sound/1393/03/04/13930304000343.mp3 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

و الکاظمین الغیظ.... ( داستانی از امام سجاد (علیه السلام) ) @sahife2

و الکاظمین الغیظ.... ( داستانی از امام سجاد (علیه السلام) ) روزى امام سجّاد (علیه السلام) در جمع عده اى از دوستان و ياران خود نشسته بود، كه يكى از خويشان آن حضرت ، به نام حسن بن حسن وارد شد. و چون نزديك حضرت قرار گرفت ، زبان به دشنام و بدگويى به آن حضرت باز كرد؛ و امام (علیه السلام) سكوت نمود و هيچ عكس العملى در مقابل آن مرد بى خرد نشان نداد تا آن كه آن مرد بد زبان آنچه خواست به حضرت گفت و سپس از مجلس بيرون رفت . آن گاه ، امام سجّاد (علیه السلام) به حاضرين در جلسه خطاب نمود و فرمود: دوست دارم هر كه مايل باشد با يكديگر نزد آن مرد برويم تا پاسخ مرا در مقابل بد رفتارى او بشنود. افراد گفتند: يابن رسول اللّه (علیه السلام)! ما همگى دوست داريم كه همراه شما باشيم و آنچه لازم باشد به او بگوييم و از شما حمايت كنيم. سپس حضرت كفش هاى خود را پوشيد و به همراه دوستان خود حركت كرد و آن ها را با اين آيه شريفه قرآن نصيحت نمود:والكاظمين الغيظ والعافين عن النّاس واللّه يحبّ المحسنين (آیه ۱۳۴ سوره آل عمران) وقتى به منزل آن مرد رسيدند، حضرت يكى از همراهان را صدا كرد و فرمود: به او بگوئيد كه علىّ بن الحسين آمده است . چون مرد بد زبان شنيد كه آن حضرت درب منزل او آمده است، با خود گفت : او آمده است تا تلافى كند و جسارت هاى مرا پاسخ گويد. پس هنگامى كه آن مرد درب خانه را گشود و از خانه خارج گشت، حضرت به او فرمود: اى برادر! تو نزد من آمدى و به من نسبت هائى دادى و چنين و چنان گفتى ، اگر آنچه را كه به من نسبت دادى در من وجود دارد، پس از خداوند متعال مى خواهم كه مرا بيامرزد، و اگر آنچه را كه گفتى ، در من نيست و تهمت بوده باشد از خداوند مى خواهم كه تو را بيامرزد. چون آن مرد چنين اخلاق حسنه اى را از امام زين العابدين (علیه السلام) مشاهده كرد، حضرت را در آغوش گرفته و بوسيد و ضمن عذرخواهى گفت : اى سرورم ! آنچه را كه به شما گفتم، تهمت بود ومن خود سزاوار آن حرف ها هستم ، مرا ببخش. ** ارشاد شيخ مفيد: ص 145، اعيان الشّيعة : ج 1، ص 433  @sahife2