eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِى الْأَرْضِ جَمِيعاً مَّآ أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ‏ ‏ و (خداوند) میان دلهاى آنان (مؤمنان) اُلفت داد، اگر تو همه ى آنچه را در زمین است خرج مى كردى، نمى توانستى میان قلوبشان محبّت و اُلفت پدید آورى، ولى خداوند میان آنان پیوند داد، چرا كه او شكست ناپذیر و حكیم است. ✍️ سؤال: در این آیه مى فرماید: اگر همه ى سرمایه ى زمین را خرج مى كردى، نمى توانستى ایجاد الفت كنى، پس چرا در آیه 60 سوره ى توبه مى فرماید: «والمؤلّفة قلوبهم» باید بخشى از زكات، صرف تألیف قلوب شود؟ پاسخ: مقدار كینه ها و عمق و سوابق آن میان مردم متفاوت است؛ گاهى با یك لبخند و هدیه، كینه برطرف مى شود، ولى گاهى آن قدر عمیق است كه با هیچ وسیله اى نمى توان آن را زدود. علاوه بر آنكه تألیف قلوب سه نوع است: الف: اُلفت مؤمنین با مؤمنین، ب: اُلفت مؤمنین با كفّار، ج: اُلفت كفّار با كفّار، امّا آنچه امكان ندارد، اُلفت واقعى كفّار با یكدیگر است، ولى اُلفت مؤمنین با هم و جذب برخى كفّار، كاملاً امكان پذیر است. علاوه بر اینكه ایجاد الفت در آیه 60 سوره توبه نیز از جانب خدا و به فرمان اوست و در حقیقت آیه مورد بحث بیانى توحیدى از تألیف قلوب است همانند آیه «و ما رمیت اذ رمیت و لكنّ اللّه رمى ». 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
برنامه ی 1 *️⃣ کتَبَهُ لِلاْشْتَرِ النَّخَعی لَمّا وَلاّهُ عَلى مِصْرَ وَأعمالِها حینَ اضْطَرَبَ أمْرُ أمیرِها مُحَمَّدُ بنُ أبی بَکْر وَهُوَ أطْوَلُ عَهْد کَتَبَهُ وأجْمَعُهُ لِلْمَحاسِنِ. این از نامه هاى امام(عليه السلام) براى نخعى است هنگامى که او را فرماندار مصر و بخش هاى مختلف آن قرار داد و اين در زمانى بود که وضع زمامدار مصر، محمّدبن ابى بکر متزلزل شده بود. اين فرمان طولانى ترين و جامع ترين فرمانى است که امام(عليه السلام) مرقوم داشته است.( 👈 این نامه در 27 بخش می آید : ✳️ بخش اول: امر به تقوا و اطاعت خدا : بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ. هَذَا مَا أَمَرَ بِهِ عَبْدُ اللهِ عَلِيٌّ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ مَالِكَ بْنَ الْحَارِثِ الْأَشْتَرَ فِي عَهْدِهِ إِلَيْهِ حِينَ وَلَّاهُ مِصْرَ جِبَايَةَ خَرَاجِهَا وَ جِهَادَ عَدُوِّهَا وَ اسْتِصْلَاحَ أَهْلِهَا وَ عِمَارَةَ بِلَادِهَا؛ أَمَرَهُ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ إِيْثَارِ طَاعَتِهِ وَ اتِّبَاعِ مَا أَمَرَ بِهِ فِي كِتَابِهِ مِنْ فَرَائِضِهِ وَ سُنَنِهِ الَّتِي لَا يَسْعَدُ أَحَدٌ إِلَّا بِاتِّبَاعِهَا وَ لَا يَشْقَى إِلَّا مَعَ جُحُودِهَا وَ إِضَاعَتِهَا، وَ أَنْ يَنْصُرَ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بِقَلْبِهِ وَ يَدِهِ وَ لِسَانِهِ، فَإِنَّهُ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ تَكَفَّلَ بِنَصْرِ مَنْ نَصَرَهُ وَ إِعْزَازِ مَنْ أَعَزَّهُ. وَ أَمَرَهُ أَنْ يَكْسِرَ نَفْسَهُ مِنَ الشَّهَوَاتِ وَ يَزَعَهَا عِنْدَ الْجَمَحَاتِ، فَإِنَّ النَّفْسَ أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ اللَّهُ. ثُمَّ اعْلَمْ يَا مَالِكُ أَنِّي قَدْ وَجَّهْتُكَ إِلَى بِلَادٍ قَدْ جَرَتْ عَلَيْهَا دُوَلٌ قَبْلَكَ مِنْ عَدْلٍ وَ جَوْرٍ، وَ أَنَّ النَّاسَ يَنْظُرُونَ مِنْ أُمُورِكَ فِي مِثْلِ مَا كُنْتَ تَنْظُرُ فِيهِ مِنْ أُمُورِ الْوُلَاةِ قَبْلَكَ وَ يَقُولُونَ فِيكَ مَا كُنْتَ تَقُولُ فِيهِمْ، وَ إِنَّمَا يُسْتَدَلُّ عَلَى الصَّالِحِينَ بِمَا يُجْرِي اللَّهُ لَهُمْ عَلَى أَلْسُنِ عِبَادِهِ. فَلْيَكُنْ أَحَبَّ الذَّخَائِرِ إِلَيْكَ ذَخِيرَةُ الْعَمَلِ الصَّالِحِ، فَامْلِكْ هَوَاكَ وَ شُحَّ بِنَفْسِكَ عَمَّا لَا يَحِلُّ لَكَ، فَإِنَّ الشُّحَّ بِالنَّفْسِ الْإِنْصَافُ مِنْهَا فِيمَا أَحَبَّتْ أَوْ كَرِهَت. ✳️ مسئووليّت فرماندارى و اخلاق اجتماعى : بنام خداوند بخشنده و مهربان، اين فرمان بنده خدا على امير مؤمنان، به مالك اشتر پسر حارث است، در عهدى كه با او دارد، هنگامى كه او را به فرماندارى مصر بر مى ‏گزيند تا خراج آن ديار را جمع آورد، و با دشمنانش نبرد كند، كار مردم را اصلاح، و شهرهاى مصر را آباد سازد. 1. ضرورت خودسازی او را به ترس از خدا فرمان مى دهد، و اينكه اطاعت خدا را بر ديگر كارها مقدّم دارد، و آنچه در كتاب خدا آمده، از واجبات و سنّت ها را پيروى كند، دستوراتى كه جز با پيروى آن رستگار نخواهد شد، و جز با نشناختن و ضايع كردن آن جنايتكار نخواهد گرديد. به او فرمان مى دهد كه خدا را با دل و دست و زبان يارى كند، زيرا خداوند پيروزى كسى را تضمين كند كه او را يارى دهد، و بزرگ دارد آن كس را كه او را بزرگ شمارد و به او فرمان مى دهد تا نفس خود را از پيروى آرزوها باز دارد، و به هنگام سركشى رامش كند، كه: “همانا نفس همواره به بدى وا مى دارد جز آن كه خدا رحمت آورد”. پس اى مالك بدان! من تو را به سوى شهرهايى فرستادم كه پيش از تو دولت هاى عادل يا ستمگرى بر آن حكم راندند، و مردم در كارهاى تو چنان مى نگرند كه تو در كارهاى حاكمان پيش از خود مى نگرى، و در باره تو آن مى گويند كه تو نسبت به زمامداران گذشته مى گويى، و همانا نيكوكاران را به نام نيكى توان شناخت كه خدا از آنان بر زبان بندگانش جارى ساخت. پس نيكوترين اندوخته تو بايد اعمال صالح و درست باشد، هواى نفس را در اختيار گير، و از آنچه حلال نيست خويشتن دارى كن، زيرا بخل ورزيدن به نفس خويش، آن است كه در آنچه دوست دارد، يا براى او ناخوشايند است، راه انصاف پيمايى. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * نامه در یک نگاه: اين نامه طولانى ترين و پرمحتواترين نامه هاى نهج البلاغه است که آيين کشوردارى را از تمام جهات بررسى کرده و اصولى پايدار که هرگز کهنه نمى شود در آن ترسيم شده است. * پنجاه نکته ی مهم در يک فرمان * خلاصه نامه در 10 محور *نخستين توصيه، تقوا و مبارزه با هواى نفس است ( 4 دستور) *خطرات نفس اماره *اهميّت کشور مصر *حقوق همه شهروندان را محترم بشمار 🆔 @sahife2
«4» اللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ وَ زِيَارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ وَ آلِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ اجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً مَذْكُوراً لَدَيْكَ مَذْخُوراً عِنْدَكَ‏ خدايا! بر من منت گذار به و ، و قبر ( ) و رسولت كه درود و رحمت و بركاتت بر او و بر آل او باد، و بر زيارت قبور اهل بيت رسولت عليهم السلام، هميشه تا وقتى كه مرا زنده بدارى، در امسالم و همه سال و آن زيارت را مقبول و پسنديده و منظور نظر پيشگاهت، و اندوخته‏اى برايم نزد خود قرار ده. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ✳️ مناسك بنا به فرموده قرآن مجيد و روايات، سلسله برنامه‏هاى ظاهرى و باطنى بسيار مهمى است كه به وسيله حضرت ابراهيم عليه السلام جهت تأمين فلاح و رستگارى مردم مؤمن و بلكه همه انسان‏ها به اذن پروردگار عالم اعلام شد. حج تا زمانى كه ابراهيم و پيامبر عزيز اسلام حيات ظاهرى داشتند، نتيجه و محصولش شكستن بت‏هاى درون و برون، و ايجاد ميدان منافع براى مردم بود. پس از ابراهيم در مناسك حج تحوّلاتى شيطانى ايجاد شد، و خانه توحيد دست خوش بندهاى گران شرك، و اسير شدن انسان به بند هوا و هوس گشت. و پس از اين كه رسول اسلام مناسك را به وضع زمان ابراهيم برگرداند، و خانه را محل امن و هدايت و فروغ آزادى از شياطين ظاهرى و باطنى نمود، و مى‏رفت كه جهانيان از بند بت‏هاى درونى و برونى نجات پيدا كنند، مكتب سقيفه و مدرسه خلفاى اموى و عباسى دو مرتبه مناسك را به عصر جاهليت برگرداند، و دوباره مسئله حج تبديل به يك مسئله بى روح و بدون نتيجه شد. حج گرفتار اشراف سلطه گران و سردمداران كفر و شرك است كه بر تمام برنامه‏هاى حج مسلاطّند. اكنون دستور حضرت حق به ابراهيم تحقق يافته، و با تكيه به مناسك ابراهيمى، جهان اسلام از اين همه بلا و گرفتارى نجات يابد. وَ عَهِدْنا الى ابْراهِيمَ وَ اسْماعيلَ انْ طَهِّرا بَيتِىَ لِلطّائِفِينَ وَ الْعاكِفينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ» «بقره 125» و به ابراهيم و اسماعيل سفارش كرديم كه خانه‏ام را براى طواف كنندگان و اعتكاف‏كنندگان و ركوع كنندگان وسجده‏گذاران [از هر آلودگى ظاهرى و باطنى‏] پاكيزه كنيد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 225 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
134 در 150 روز به شیوه ی خوانش از عبارات آسان و ساده به عبارات سخت و مشکل دعای ( 24 تا 28 ) https://eitaa.com/sahife2/44714 https://eitaa.com/sahife2/27286 @sahife2
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ الْفَرَاغِ مِنْ صَلَاةِ اللَّيْلِ لِنَفْسِهِ فِي الاِعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ دعاى آن حضرت است براى خودش پس از به جا آوردن نماز شب و اعتراف به گناه بند 24 تا 28 ﴿24﴾ حَتَّى إِذَا احْتَجْتُ إِلَى رِزْقِكَ ، وَ لَمْ أَسْتَغْنِ عَنْ غِيَاثِ فَضْلِكَ ، جَعَلْتَ لِي قُوتاً مِنْ فَضْلِ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ أَجْرَيْتَهُ لِأَمَتِكَ الَّتِي أَسْكَنْتَنِي جَوْفَهَا ، وَ أَوْدَعْتَنِي قَرَارَ رَحِمِهَا . (24) تا زمانی که به رزق و روزی تو نیازمند شدم و از فریادرسی احسانت بی‌نیاز نگشتم، از باقیماندۀ خوردنی و آشامیدنی کنیزت که مرا در اندرونش جای دادی و در قرارگاه رحمش به ودیعت سپردی، برایم خوراک و آشامیدنی قرار دادی. ﴿25﴾ وَ لَوْ تَكِلْنِي يَا رَبِّ فِي تِلْكَ الْحَالَاتِ إِلَى حَوْلِي ، أَوْ تَضْطَرُّنِي إِلَى قُوَّتِي لَكَانَ الْحَوْلُ عَنِّي مُعْتَزِلًا ، وَ لَكَانَتِ الْقُوَّةُ مِنِّي بَعِيدَةً . (25) ای پروردگارم! اگر در آن حالات مرا به نیروی خودم وا می‌گذاشتی، یا ناچارم می‌کردی که از نیروی خود برای رشد و کمالم بهره گیرم، هر آینه نیرو از من کناره می‌گرفت و قوّت از من دور می‌شد؛ ﴿26﴾ فَغَذَوْتَنِي بِفَضْلِكَ غِذَاءَ الْبَرِّ اللَّطِيفِ ، تَفْعَلُ ذَلِكَ بِي تَطَوُّلًا عَلَيَّ إِلَى غَايَتِي هَذِهِ ، لَا أَعْدَمُ بِرَّكَ ، وَ لَا يُبْطِئُ بِي حُسْنُ صَنِيعِكَ ، وَ لَا تَتَأَكَّدُ مَعَ ذَلِكَ ثِقَتِي فَأَتَفَرَّغَ لِمَا هُوَ أَحْظَى لِي عِنْدَكَ . (26) پس به فضل و احسانت مرا تغذیه کردی؛ تغذیه کردن نیکوکار مهربان. این تغذیه کردن را از باب عطا و فضلت تا به این پایه که رسیده‌ام، هم چنان درباره‌ام انجام می‌دهی؛ در هیچ حالی از نیکوکاری‌ات محروم نمی‌شوم و نیکی احسانت درباره‌ام کندی نمی‌ورزد؛ با این همه لطفی که درباره‌ام کردی و می‌کنی، اعتمادم به تو محکم نمی‌شود تا کوششم را در عبادات و طاعاتی که نزد تو برایم بهره دهنده‌تر است به کار گیرم. ﴿27﴾ قَدْ مَلَكَ الشَّيْطَانُ عِنَانِي فِي سُوءِ الظَّنِّ وَ ضَعْفِ الْيَقِينِ ، فَأَنَا أَشْكُو سُوءَ مُجَاوَرَتِهِ لِي ، وَ طَاعَةَ نَفْسِي لَهُ ، وَ أَسْتَعْصِمُكَ مِنْ مَلَكَتِهِ ، وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ فِي صَرْفِ كَيْدِهِ عَنِّي . (27) شیطان، مهارم را در بدگمانی و کاهش یقین به دست گرفته؛ به این سبب از بد همسایگی‌اش نسبت به خویش و پیرویم از او به درگاهت شکایت می‌کنم؛ و از تسلّطش بر وجودم، از تو درخواست حفاظت دارم؛ و برای برگرداندن مکر و حیله‌اش از خود، به درگاه تو زاری می‌کنم. ﴿28﴾ وَ أَسْأَلُكَ فِي أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِي سَبِيلًا ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِكَ بِالنِّعَمِ الْجِسَامِ ، وَ إِلْهَامِكَ الشُّكْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ وَ الْإِنْعَامِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ سَهِّلْ عَلَيَّ رِزْقِي ، وَ أَنْ تُقَنِّعَنِي بِتَقْدِيرِكَ لِي ، وَ أَنْ تُرْضِيَنِي بِحِصَّتِي فِيما قَسَمْتَ لِي ، وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا ذَهَبَ مِنْ جِسْمِي وَ عُمْرِي فِي سَبِيلِ طَاعَتِكَ ، إِنَّكَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ . (28) و از تو می‌خواهم که راه به دست آوردن روزی را برایم آسان کنی؛ ستایش ویژۀ توست، بر نعمت‌های بزرگی که نسبت به من آغاز کردی و دست قدرت کسی در فراهم آوردن و رساندنش به من در کار نبوده؛ و سپاس مخصوص توست که شکر به احسان و بخششت را به من الهام فرمودی؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و رسیدن به روزی‌ام را بر من آسان کن و به مقداری که برایم مقرّر کرده‌ای خشنود ساز و به سهمم در آنچه نصیبم فرموده‌ای راضی کن و آنچه از بدنم و عمرم هزینه می‌شود، در راه طاعت و بندگی‌ات قرار ده؛ همانا تو بهترین روزی دهندگانی. 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸 ما راضی به جنگ‌ نبودیم و نیستیم، لکن اگر کسی تعدی بکند دهان او را خُرد می‌کنیم (ره) | ۱۶ آبان ۱۳۵۹ 🏷 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ يَأَيُّهَا النَّبِىُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ‏ اى پیامبر! براى تو (حمایت) خداوند و پیروان با ایمانت كافى است (و نیازى به حمایت گرفتن از دیگران ندارى). ✍️ ممكن است آیه را این گونه نیز بتوان معنا كرد: اى پیامبر! براى تو و پیروان با ایمانت، تنها حمایت خدا كافى است. یعنى خداوند، هم تو و هم پیروانت را یارى مى كند. برطبق معناى اوّل، مؤمنان در سایه ى خداوند، حامى پیامبرند و بر طبق معناى دوّم، مؤمنین در كنار پیامبر، تحت حمایت الهى هستند. گروهى از یهودیانِ بنى قریظه و بنى نضیر، به دروغ به پیامبر صلى الله علیه وآله پیشنهاد یارى دادند، آیه نازل شد كه مؤمنان براى تو كافى هستند. در ضمن این آیه مقدّمه ى فرمان جهاد در آیه ى بعد است. در كتاب «فضائل الصحابه» از حافظ ابونعیم، از علماى اهل سنّت آمده است: مراد از «مؤمنین» در این آیه، على ابن ابى طالب علیهما السلام است. [ اگر استمداد از مردم و دلگرمى به حمایتشان با توجّه به خواست خدا باشد، منافاتى با توحید ندارد. شرك آنجاست كه در برابر قدرت و خواست خدا، تكیه به دیگران شود. امّا تا وقتى دلها و اندیشه ها و حمایت ها را شعاعى از اراده ى الهى بدانیم، در مدار توحید قرار داریم. «حسبك اللّه و من اتّبعك» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
برنامه ی 2 *️⃣ کَتَبَهُ لِلاْشْتَرِ النَّخَعی لَمّا وَلاّهُ عَلى مِصْرَ وَأعمالِها حینَ اضْطَرَبَ أمْرُ أمیرِها مُحَمَّدُ بنُ أبی بَکْر وَهُوَ أطْوَلُ عَهْد کَتَبَهُ وأجْمَعُهُ لِلْمَحاسِنِ. این از نامه هاى امام(عليه السلام) براى نخعى است هنگامى که او را فرماندار مصر و بخش هاى مختلف آن قرار داد و اين در زمانى بود که وضع زمامدار مصر، محمّدبن ابى بکر متزلزل شده بود. اين فرمان طولانى ترين و جامع ترين فرمانى است که امام(عليه السلام) مرقوم داشته است.( 👈 این نامه در 27 بخش می آید : ✳️ بخش دوم: با مردم : وَ أَشْعِرْ قَلْبَكَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِيَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِهِمْ، وَ لَا تَكُونَنَّ عَلَيْهِمْ سَبُعاً ضَارِياً تَغْتَنِمُ أَكْلَهُمْ، فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ: إِمَّا أَخٌ لَكَ فِي الدِّينِ وَ إِمَّا نَظِيرٌ لَكَ فِي الْخَلْقِ، يَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ وَ يُؤْتَى عَلَى أَيْدِيهِمْ فِي الْعَمْدِ وَ الْخَطَإِ، فَأَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِكَ وَ صَفْحِكَ مِثْلِ الَّذِي تُحِبُّ وَ تَرْضَى أَنْ يُعْطِيَكَ اللَّهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ، فَإِنَّكَ فَوْقَهُمْ وَ وَالِي الْأَمْرِ عَلَيْكَ فَوْقَكَ وَ اللَّهُ فَوْقَ مَنْ وَلَّاكَ وَ قَدِ اسْتَكْفَاكَ أَمْرَهُمْ وَ ابْتَلَاكَ بِهِمْ. ✳️ 2. اخلاق رهبرى (روش برخورد با مردم) : مهربانى با مردم را پوشش دل خويش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حيوان شكارى باشى كه خوردن آنان را غنيمت دانى، زيرا مردم دو دسته اند، دسته اى برادر دينى تو، و دسته ديگر همانند تو در آفرينش مى باشند. اگر گناهى از آنان سر مى زند يا علّت هايى بر آنان عارض مى شود، يا خواسته و ناخواسته، اشتباهى مرتكب مى گردند، آنان را ببخشاى و بر آنان آسان گير، آن گونه كه دوست دارى خدا تو را ببخشايد و بر تو آسان گيرد. همانا تو از آنان برتر، و امام تو از تو برتر، و خدا بر آن كس كه تو را فرماندارى مصر داد والاتر است، كه انجام امور مردم مصر را به تو واگذارده، و آنان را وسيله آزمودن تو قرار داده است. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید 🆔 @sahife2
2 ✳️ ارزش حج در روايات‏ ثوابى كه در روايات اهل بيت عليهم السلام براى بيان شده ناظر به حج ابراهيمى است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: الْحَجُّ افْضَلُ مِنْ عِتْقِ عَشْرِ رَقَباتٍ حَتّى عَدَّ سَبْعينَ رَقَبَةً، وَ الطَّوافُ وَرَكْعَتاهُ افْضَلُ مِنْ عِتْقِ رَقَبَةٍ. حج بهتر از آزاد كردن ده بنده است، حتى هفتاد بنده، و طواف و دو ركعت نمازش بهتر از آزاد كردن يك بنده در راه خداست. رسول خدا صلى الله عليه و آله به مردى از انصار فرمود: نزد من آمده‏اى تا از حج و عمره خود و ثواب بر آن بپرسى؟ آگاه باش وقتى قصد حج كردى و سوار بر مركبت شدى به هر قدمى كه بر مى‏دارى و زمين مى‏گذارى حسنه‏اى در نامه عملت ثبت مى‏شود، و سيّئه‏اى از پرونده‏ات محو مى‏گردد. وقتى هفت طواف را انجام دادى براى تو نزد خداوند عهد و ذكرى است كه ديگر پروردگار مهربان حيا مى‏كند تو را دچار عذاب كند. و چون دو ركعت نماز نزد مقام بجا آوردى به هر ركعت هزار ركعت نماز مقبول در نامه‏ات ثبت مى‏شود. چون هفت شوط سعى بين صفا و مروه را بجا آورى، ثوابش مانند حج كسى است كه پياده از خانه‏اش به حج رفته و مثل اجر كسى است كه هفتاد بنده در راه خدا آزاد كند. چون به عرفات وقوف كنى تا غروب آفتاب، اگر گناهانت به اندازه يك تپه ريگ و كف دريا باشد هر آينه خداوند آنها را مورد مغفرت قرار مى‏دهد. چون رمى جمره نمودى به هر سنگى تا آخر عمرت ده حسنه نوشته مى‏شود. و هنگامى كه قربانى كردى به هر قطره خونش تا پايان عمرت به طور مرتب حسنه نوشته مى‏شود. و چون آخرين طواف را انجام دادى و دو ركعت نمازش را خواندى، ملك كريم بر شانه‏ات مى‏زند سپس مى‏گويد: آنچه بود آمرزيده شد، و تا صد و بيست روز عملت را از سر بگير. معاوية بن عمار مى‏گويد از حضرت صادق عليه السلام پرسيدم: از كسى كه مستطيع‏ بوده و حج بجا نياورده؟ فرمود: او مصداق اين آيه است: وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمى و روز قيامت او را نابينا محشور مى‏كنيم. گفتم: سبحان اللَّه! كور وارد محشر مى‏شود؟ فرمود: آرى، كورى كه از ديدن راه بهشت محروم است. «2» حضرت باقر از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند: براى حاجى يكى از سه بهره است: يا به او مى‏گويند: گذشته و آينده‏ات بخشيده شد، يا مى‏گويند: گذشته‏ات آمرزيده شد عمل را از سر بگير، يا مى‏گويند: اهل و فرزندت را پس از بازگشت سالم و صحيح مى‏بينى. «3» امير المؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: نَفَقَةُ دِرْهَمٍ فِى الْحَجِّ تَعْدِلُ الْفَ دِرْهَمٍ. يك درهم خرج در راه حج معادل هزار درهم است. حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: لايَزالُ عَلَى الْحاجِّ نُورُ الْحَجِّ ما لَمْ يُذْنِبْ. نور حج پيوسته با حاجى است به شرطى كه مرتكب گناه نشود. حضرت رضا عليه السلام مى‏فرمايد: اعْلَمْ يَرْحَمُكَ اللّهُ انَّ الْحَجَّ فَريضَةٌ مِنْ فَرائِضِ اللّهِ جَلَّ وَ عَزَّ اللَّازِمَةُ الْواجِبَةُ مَنِ اسْتَطاعَ الَيْهِ سَبيلًا، وَ قَدْ وَجَبَ فِى طُولِ الْعُمْرِ مَرَّةً واحِدَةً. وَ وُعِدَ عَلَيْها مِنَ الثَّوابِ الْجَنَّةَ وَ الْعَفْوَ مِنَ الذُّنُوبِ، وَ سَمّى‏تارِكَهُ كافِراً، وَ تُوُعِّدَ عَلى تارِكِهِ بِالنّارِ، فَنَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ النّارَ. بدان! خدا تو را رحمت كند كه حج واجبى از واجبات خداوند جلّ و عزّ است، امرى لازم است بر آن كه استطاعت دارد، در تمام عمر يك بار واجب شده، و ثوابى كه به آن وعده داده شده بهشت و عفو از گناهان است، و به تارك آن وعده آتش داده‏اند، پس پناه به خدا از آتش قيامت. ثواب حج و عقاب تارك اين فريضه عظيم الهى را در كتابهاى بسيار مهم «الكافى»، «وسائل الشيعة»، «بحار الأنوار» و «الوافى» ببينيد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 227 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
135 در 150 روز به شیوه ی خوانش از عبارات آسان و ساده به عبارات سخت و مشکل دعای ( 29 تا 35 ) https://eitaa.com/sahife2/44714 https://eitaa.com/sahife2/27286 @sahife2
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ بَعْدَ الْفَرَاغِ مِنْ صَلَاةِ اللَّيْلِ لِنَفْسِهِ فِي الاِعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ دعاى آن حضرت است براى خودش پس از به جا آوردن نماز شب و اعتراف به گناه بند 29 تا 35 ﴿29﴾ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ تَغَلَّظْتَ بِهَا عَلَى مَنْ عَصَاكَ ، وَ تَوَعَّدْتَ بِهَا مَنْ صَدَفَ عَنْ رِضَاكَ ، وَ مِنْ نَارٍ نُورُهَا ظُلْمَةٌ ، وَ هَيِّنُهَا أَلِيمٌ ، وَ بَعِيدُهَا قَرِيبٌ ، وَ مِنْ نَارٍ يَأْكُلُ بَعْضَهَا بَعْضٌ ، وَ يَصُولُ بَعْضُهَا عَلَى بَعْضٍ . (29) خدایا! به تو پناه می‌برم از آتشی که به سبب آن بر هر که از تو سرپیچی کرده، سخت گرفته‌ای؛ و هر که را از خشنودی‌ات روی گردانده، تهدید به عذاب کرده‌ای؛ و از آتشی که نورش تاریکی و ملایمش دردناک و دورش نزدیک است؛ و از آتشی که برخی از آن، برخی دیگر را می‌خورد؛ و بخشی از آن، به بخشی دیگر حمله می‌کند. ﴿30﴾ وَ مِنْ نَارٍ تَذَرُ الْعِظَامَ رَمِيماً ، وَ تَسقِي أَهْلَهَا حَمِيماً ، وَ مِنْ نَارٍ لَا تُبْقِي عَلَى مَنْ تَضَرَّعَ إِلَيْهَا ، وَ لَا تَرْحَمُ مَنِ اسْتَعْطَفَهَا ، وَ لَا تَقْدِرُ عَلَى التَّخْفِيفِ عَمَّنْ خَشَعَ لَهَا وَ اسْتَسْلَمَ إِلَيْهَا تَلْقَى سُكَّانَهَا بِأَحَرِّ مَا لَدَيْهَا مِنْ أَلِيمِ النَّكَالِ وَ شَدِيدِ الْوَبَالِ (30) و از آتشی که استخوان‌ها را می‌پوساند و اهل خود را از آب جوشان سیراب می‌کند؛ و از آتشی که به هر کس در نزدش زاری کند، تخفیف نمی‌دهد؛ و به هر کس از او مهر جوید، مهر نمی‌ورزد؛ و قدرت بر سبک کردن نسبت به کسی که برایش فروتنی کند و مقابلش تسلیم شود، ندارد؛ آتشی که با ساکنانش با عذاب دردناک و فرجامی سخت، برخورد می‌کند. ﴿31﴾ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَقَارِبِهَا الْفَاغِرَةِ أَفْوَاهُهَا ، وَ حَيَّاتِهَا الصَّالِقَةِ بِأَنْيَابِهَا ، وَ شَرَابِهَا الَّذِي يُقَطِّعُ أَمْعَاءَ وَ أَفْئِدَةَ سُكَّانِهَا ، وَ يَنْزِعُ قُلُوبَهُمْ ، وَ أَسْتَهْدِيكَ لِمَا بَاعَدَ مِنْهَا ، وَ أَخَّرَ عَنْهَا . (31) و به تو پناه می‌برم از عقرب‌های دهان گشوده‌اش و مارهای نیش زنندۀ به وسیله دندان‌هایش و از آشامیدنی‌اش که احشاء و دل‌های ساکنانش را پاره پاره می‌کند و قلوبشان را از جا می‌کند؛ و برای آن اموری که انسان را از آتش دور می‌کند؛ و آدمی را از آن به عقب می‌اندازد، از تو راهنمایی و توفیق می‌خواهم. ﴿32﴾ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْنِي مِنْهَا بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ ، وَ أَقِلْنِي عَثَرَاتِي بِحُسْنِ إِقَالَتِكَ ، وَ لَا تَخْذُلْنِي يَا خَيْرَ الُْمجِيرِينَ (32) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به فضل و رحمتت از آن آتش پناه ده و به خوبی چشم‌پوشی‌ات، از لغزش‌هایم چشم بپوش؛ و مرا ای بهترین پناه دهندگان، خوار مساز. ﴿33﴾ اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَقِي الْكَرِيهَةَ ، وَ تُعْطِي الْحَسَنَةَ ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (33) خدایا! تو بندگانت را از امور ناخوشایند حفظ می‌کنی و خوبی عطا می‌فرمایی و هر چه بخواهی انجام می‌دهی و بر هر کاری توانایی. ﴿34﴾ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، إِذَا ذُكِرَ الْأَبْرَارُ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، مَا اخْتَلَفَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ ، صَلَاةً لَا يَنْقَطِعُ مَدَدُهَا ، وَ لَا يُحْصَى عَدَدُهَا ، صَلَاةً تَشْحَنُ الْهَوَاءَ ، وَ تَمْلَأُ الْأَرْضَ وَ السَّمَاءَ . (34) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست، هرگاه یاد نیکان شود؛ و بر محمّد و آلش درود فرست تا زمانی که شب و روز در رفت و آمد است؛ درودی که دنباله‌اش قطع نشود و عددش شماره نگردد؛ درودی که فضا را فرا گیرد و زمین و آسمان را پر کند. ﴿35﴾ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ حَتَّى يَرْضَى ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَعْدَ الرِّضَا ، صَلَاةً لَا حَدَّ لَهَا وَ لَا مُنْتَهَى ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . (35) بر او درود فرست تا جایی که خشنود شود؛ پس بر او و آلش درود فرست، درودی که برایش حدّ و نهایتی نباشد؛ ای مهربان‌ترین مهربانان! 🆔 @sahife2