eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
3 6 4 ✳️ در ملكوت عالم، سخن در اين مسأله بود كه امروز در روى زمين، در محراب عبادت و عرصه‏گاه شكر بهتر از نيست. شب او شب عبادت و روزش روز تعليم معارف الهيه و دستگيرى از مستمندان و دواكردن درد دردمندان است. ابليس كه در آن زمان از گفتگوى فرشتگان با خبر مى‏شد، پس از شنيدن تمجيد ايوب از كَروبيان عالم ملكوت، تصميم گرفت در عبادت و حال ايوب ايجاد اخلال كند، اما خود را در برابر آن بنده مخلص حق عاجز ديد، از اين جهت به حضرت ربّ العزّه عرضه داشت: ايوب از روى ميل و اراده اشتغال به عبادت ندارد بلكه به خاطر آن ثروت و مكنت و اعتبارى است كه به او مرحمت كرده‏اى و اين عبادت به طمع حفظ ثروت و دام‏ها و كشتزارها و زن و فرزندان اوست، البته اين همه نعمت به دست شخصى چون ايوب اقتضاى اين همه عبادت و شكرگزارى را دارد، او در وحشت است كه نعمت‏ها از او سلب شود، بنابراين عبادتش از روى ميل و طمع است نه اخلاص و ارادت. خداوند به ابليس فرمود: عبادت بنده من از روى خلوص و عشق به من است و هيچ كدام از اين نعمت‏ها محرك او در عبادت و بندگى نيست. ثروت و مكنت، دام و دامدارى، كشت و كشاورزى، غلامان و كارگران، همه و همه از ايوب گرفته شد. چون خبر از بين رفتن اين همه نعمت بدو رسيد گفت: امانتى نزد من بود به صاحبش برگشت. بعد از آن فرزندانش در حادثه‏اى سخت و سهمگين جان دادند. چون خبر به او رسيد گفت: حمد مى‏كنم خداى را به هنگامى كه اولاد عنايت كرد و هنگامى كه از من گرفت. سپس سلامتى بدنش از وى سلب شد، آن مرد الهى به جرگه بيماران و زمين‏گيران پيوست اما به ايمان و عشقش نسبت به حضرت حق افزوده شد و شكر و شكرگزاريش اضافه گشت. مدّت‏ها اين برنامه‏هاى عجيب گذشت، او با تواضع و فروتنى و خضوع و خشوع‏ به درگاه حضرت محبوب عرضه داشت: وَ أَيُّوبَ إِذْ نَادَى‏ رَبَّهُ أنّى مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَ أنْتَ أرْحَمُ الّراحِمينَ* فَاسْتَجَبْنالَهُ فَكَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْناهُ أهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى‏ لِلْعابِدينَ و ايوب را [ياد كن‏] هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه مرا آسيب و سختى رسيده و تو مهربان‏ترين مهربانانى.* پس ندايش را اجابت كرديم و آنچه از آسيب و سختى به او بود برطرف نموديم، و خانواده‏اش را [كه در حادثه‏ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او عطا كرديم كه رحمتى از سوى ما و مايه پند و تذكرى براى عبادت كنندگان بود. او سال‏ها دچار سخت‏ترين مشكلات بود و اين مشكلات و سختى‏ها دُرّ ايمان و اخلاص وى را آبديده‏تر كرد، آنگاه كه از امتحان الهى سرفراز بيرون آمد خداوند مهربان گره از مشكلاتش گشود و وى را به نعمت بيشتر و عنايت برتر مخصوص گردانيد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 185 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
31 2 ✳️ خداوند در ادامه از ماجراى (عليه السلام) درس بزرگى را به ما مى‌آموزد كه فرمود: «اين ماجرا براى عبادت كنندگان يادآورى باشد تا همانند او صبر و شكيبايى پيشه كنند. همان گونه كه او در دنيا و آخرت ثواب دريافت كرد، آنها نيز به ثواب الهى برسند؛ زيرا هر گاه كه بلاها و گرفتارى ايوب و صبر او را كه برترين مرد زمان خود بود به ياد آورند، خويشتن را براى بردبارى در دشوارهاى دنيا آماده مى‌سازند. و اين اسلحه هر پيامبر يا رهبر يا فرد مصلح است كه با تحمّل مشكلات به موفقيّت دست يابد. خواهى نخواهى زندگى دنيا آميخته با انبوه بلا و فقر و بيمارى و كمبودهاست؛ و كسانى كه روحيه استقامت ندارند هميشه نسبت به پيشامدهاى آينده نگرانند، امّا كسانى كه صبورند از حوادث باكى ندارند؛ اگر به پاداش آن برسند آرزوى بارش بلاهاى بيشترى را مى‌كنند؛ چنانكه رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) درباره بيمارى كه ابراز درد و بى‌تابى مى‌كرد؛ با تبسم به او نگاه نمود و فرمود: در شگفتم از مؤمن و بى‌تابى او در بيمارى؛ اگر مؤمن مى‌دانست پاداشى را كه خداوند در برابر سختى امراض به او مى‌دهد هر آينه آرزو مى‌كرد كه هميشه در گرفتارى‌هاى آن غوطه‌ور باشد تا وقتى كه پروردگارش را ملاقات كند. و نمونه آن حضرت صادق (عليه السلام) فرموده‌اند: هر گاه مردى گرفتار دردى شود و صبر كند، خداوند مانند پاداش هزار شهيد برايش مقرّر نمايد. و بنابر مفهوم بيشتر روايات معصومان (عليهم السلام) راه بهشت، عبور از گذرگاه بلاياى زمينى و آسمانى است. روزگار هيچگاه در كام رهبران و مؤمنان خوش نيامده است؛ زيرا بروز فتنه‌ها و آشوب‌ها در حكومت‌ها از موانع اصلى حكومت صالحان بوده است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 165 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
35 3 ✳️ « نبى (عليه السلام) از اين وضعيت رنج‌آور به درگاه ربوبى شكوه برد و گفت: ﴿وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ﴾«انبیا 83» و ايوب را [ياد كن‌] هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه مرا آسيب و سختى رسيده و تو مهربان‌ترين مهربانانى. در تفسير قمى در ذيل آيه: ﴿وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ﴾«ص 43» و خانواده‌اش را [كه در حادثه‌ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشيديم تا رحمتى از سوى ما و تذكّرى براى خردمندان باشد. آمده است: خداوند از خانواده ايوب كسانى را كه پيش از ابتلاى او مرده بودند و همچنين كسانى كه پس از ابتلاى او درگذشته بودند به وى برگرداند. و همه آنها را براى ايوب زنده گرداند و آنان با او به زندگى ادامه دادند. بعد از آن كه خداوند ايوب را بهبودى بخشيد، از او پرسيدند: از ميان بلاهايى كه به سر تو آمد كدام يك برايت سخت‌تر بود؟ فرمود: شماتت دشمنان 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 180 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
35 4 ✳️ امام صادق (عليه السلام) درباره زمينه سازى شيطان براى سرزنش (عليه السلام) فرمود: «چون مدّت بلا و گرفتارى بر ايوب به درازا كشيد و ابليس صبر او را ديد، نزد عدّه‌اى از ياران ايوب (عليه السلام) كه در كوه‌هاى دور به گوشه‌نشينى رفته بودند، رفت و گفت: بياييد نزد اين بنده بلازده برويم و از حال او جويا شويم. پس بر استرانى خاكسترى سوار شدند و چون به نزديك ايوب رسيدند از بوى ناخوش او رم كردند ولى ياران و جوانان به نزد ايوب (عليه السلام) نشستند و عرض كردند: اى ايوب! كاش به ما مى‌گفتى كه چه گناهى كرده‌اى، چون اگر از خدا پرستش كنيم ما را هلاك سازد. به نظر ما گرفتار شدن تو به اين رنج و بلايى كه كسى به آن مبتلا نشده؛ به خاطر مسأله‌اى است كه آن را پنهان داشته‌اى؟ ايوب (عليه السلام) فرمود: به عزت پروردگارم سوگند كه او مى‌داند من هيچ غذايى نخوردم مگر اين كه يتيمى يا بينوايى با من مى‌خورد و هيچ گاه با دو امر كه هر دو طاعت خدا بود روبه‌رو نشدم مگر اين كه آن كارى را كه براى بدنم سخت‌تر بود برگزيدم. يكى از جوانان گفت: واى به حال شما! پيامبر خدا را سرزنش كرديد به طورى كه مجبور شد آنچه از عبادت پروردگارش كه تا كنون پوشيده مى‌نمود برملا سازد. پس ايوب فرمود: پروردگارا! اگر روزى در مجلس داورى تو بنشينم آن گاه اقامه حجت و دليل خواهم كرد .. به هر حال ايوب موفق گرديد از همه آزمون‌هاى الهى كه در برابر خواسته شيطان براى ارزيابى مقام شكرگزارى او در حالت سختى و بلا بود؛ سرافراز بيرون آيد. او حتى به خواهش همسرش كه گفت: تقاضاى شفا و سلامتى از درگاه الهى بنما، فرمود: واى بر تو! ما هفتاد سال در نعمت بوديم. حال بايد به همين اندازه در گرفتارى و سختى نيز صبور باشيم. و اندكى نگذشت كه بهبود يافت. جاحظ مى‌گويد: «هيچ سرنيزه‌اى نافذتر از ملامت دشمنان نديدم اين وضعيت در صحنه‌اى از قيامت هم برپاست كه در محاكمه عمومى مستضعفان گناهكار به مستكبران جنايتكار مى‌گويند: شما بوديد كه با مكر و فريب ما را نسبت به خداوند كافر و مشرك نموديد و مستكبران چون عذاب را مشاهده مى‌كنند از سرزنش‌ها سخت پشيمان مى‌شوند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 180 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
43 ‏ ✳️ در قرآن و شرح آيات آن، هر جا سخن از خسران و خاسرين به ميان مى‏آيد؛ مراد محروميت از پاداش‏هاى معنوى و بركات اخروى است كه در اثر نپذيرفتن دين اسلام و ايمان به حق و ولايت ائمه اطهار عليهم السلام اسباب هلاكت نفس را به وجود مى‏آورد. از آن آيات هشدار دهنده است كه مى‏فرمايد: وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِى الْأَخِرَةِ مِنَ الْخسِرِينَ «آل عمران 85» و هركه جز اسلام، دينى طلب كند، هرگز از او پذيرفته نمى‏شود و او در آخرت از زيانكاران است. انتخاب نابجا در دين و مذهب و گذران زندگى پوچ در دنيا به محروميّت حقيقى و خسارت ابدى در آخرت مى‏انجامد. در لغت، جزا و پاداش خير است و كسى از ثواب منع و محروم مى‏شود يعنى بهره خوب عمل براى او شمارش نمى‏شود و سودى برايش مقرر نمى‏گردد. اين بازتاب؛ بازگشت نتيجه اعمال بر انسان است كه حضرت حق تعالى مى‏فرمايد: فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ* وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ «زلزال 7» پس هركس هم‏وزن ذره‏اى نيكى كند، آن نيكى را ببيند.* و هركس هم‏وزن ذره‏اى بدى كند، آن بدى را ببيند. چه چيز خير و چه چيز شر را مى‏بيند؟ آيا خود عمل را مى‏بيند يا نامه عمل را يا جزاى عمل را، به هر حال خوبى و بدى در عرصه قيامت كبرى را مشاهده مى‏كند. همه كيفرها و پاداش‏ها بر اين محور است كه انسان به جايگاه حقيقى خويش برسد؛ همان گونه كه اميرالمؤمنين على عليه السلام در بيان حكمت‏ها مى‏فرمايد: إِنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَضَعَ الثَّوابَ عَلى‏ طاعَتِهِ وَ الْعِقابَ عَلى‏ مَعْصِيَتِهِ، ذِيادَةً لِعِبادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ، وَ حَياشَةً لَهُمْ الى‏ جَنَّتِهِ. « » خداوند سبحان پاداش را بر طاعت و كيفر را بر گناه قرار داده، تا بندگان را از خشمش بازدارد و آنان را به بهشتش روانه نمايد. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: و گرفتارى انبيا از همه مردم بزرگتر بود سپس كسانى كه شباهت بيشتر به آنان داشتند؛ خداوند نبى عليه السلام را به آن بلاى بزرگ كه در نظر مردم كوچك گرديد، مبتلا ساخت تا هر گاه نعمت‏هاى بزرگى را كه خداوند مى‏خواهد در آينده به او عطا كند؛ ديدند، درباره او ادّعاى ربوبيت نكنند و به اين وسيله بفهمند كه ثواب و پاداش خداوند دو گونه است: استحقاقى و اختصاصى و همچنين دريابند كه هيچ ناتوان و نادار و بيمارى را به خاطر فقر و كمبود، كوچك نشمارند و بدانند كه خداوند هر كس را بخواهد به بيمارى مبتلا مى‏سازد و هر كس را بخواهد، به هر گونه مى‏بخشد و اين گرفتارى‏ها و شفا بخشيدن‏ها را براى هر كه بخواهد، مايه قرار مى‏دهد. و براى هر كه بخواهد موجب يا مى‏گرداند. خداوند عزّوجلّ در كليه اين امور به حكم مى‏كند و كارهايش از روى حكمت است و آن كارى را براى بندگانش مى‏كند كه بيشتر به صلاح آنان باشد و هر نيرويى‏ از آن اوست. به هر حال بايد كف ترازوى عمل را با پاداش كار نيك سنگين نمود و از برترى گناهان دورى جست كه زيانى بس بزرگ است. مولاى متقيان در اين باره به همه پويندگان راه ثواب توصيه مى‏فرمايد: فَوَاللَّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنينَ الْوُلَّهِ الْعِجالِ وَ دَعَوْتُمْ بِهَديلِ الْحَمامِ، وَ جَارْتُم جُؤارَ مُتَبَتِّلِ الرُّهْبانِ وَ خَرَجْتُمْ الَى اللَّهِ مِنْ الْامْوالِ وَ الْاوْلادِ، الْتِماسَ الْقُرْبَةِ الَيْهِ فِى ارْتِفاعِ دَرَجَةً عِنْدَهُ، اوْ غُفْرانِ سَيِّئَةٍ احْصَتْها كُتُبُهُ وَ حَفِظَها رُسُلُهُ لَكانَ قَليلًا فِيما ارْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوابِهِ وَ اخافُ عَلَيْكُم مِنْ عِقابِهِ. به خدا قسم! اگر همچون شتر فرزند مرده غمزده بناليد و به مانند كبوتر دور از همدم صدا كنيد و به مثل راهبى تارك دنيا زارى نماييد و در راه خدا از اموال و فرزندانتان دل برداريد، براى درخواست قرب حق در مرتبه‏اى بالا، يا براى آمرزش گناهانى كه كتاب‏هاى حق شماره كرده و فرشتگانش آن را حفظ نموده، هر آينه در برابر پاداشى كه براى شما از خدا اميد دارم و عقابى كه از آن بر شما مى‏ترسم، كم و اندك است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 216 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
📚 «حضرت (سلام الله علیها) صبورتر از (علیه السلام)» ✍️ مهدی تقوی ملایی 👈 در این کتاب با گوشه‌ای از دریای و بانو زینب کبری (سلام الله علیها) آشنا می‌شوید. 👌شما میتوانید آنرا از دریافت کنید https://taaghche.com/book/73361 🆔 @sahife2
2 ❇️ به حضرت عليه السلام پس از عافيت و سلامت يافتن از آزمايش ‏ها و بيمارى‏هاى جسمى گفتند: چه چيزى بر تو از گذشته سخت است؟ فرمود: شماتت دشمنان كه همان وسوسه‏هاى شيطان براى امتحان سخت الهى بود؛ زيرا شيطان به سراغ مردم رفت و به آنها گفت: اين ايوب مريض و نجس است او را بيرون كنيد و حتى به همسرش اجازه ندهيد كه به او خدمت كند. ايوب از اين جريان به شدت آزرده شد ولى به خداوند شكايت نكرد. شيطان همه اسباب آزار و اذيّت و سرزنش ايوب را فراهم كرد و سرانجام از ماجرا فرار كرد. حضرت على عليه السلام براى كميل شيوه كار شيطان را تا نهايت ملامت‏گرى چنين بيان مى‏فرمايد: يا كُمَيْلُ اقْسِمُ بِاللَّهِ لَسَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله يَقُولُ: إِنَّ الشَّيْطانَ إِذا حَمَلَ قَوْماً عَلَى الْفَوَاحِشِ مِثْلِ الزِّنا وَ شُرْبِ الْخَمْرِ وَ الرِّبا وَ ما أَشْبَهَ ذلِكَ مِنَ الْخَناءِ وَ الْمَآثِمِ حَبَّبَ إِلَيْهِمُ الْعِبادَةَ الشَّدِيدَةَ وَ الْخُشُوعَ وَ الرُّكُوعَ وَ الْخُضُوعَ وَ السُّجُودَ، ثُمَّ حَمَلَهُمْ عَلى‏ وَلايَةِ الأَئِمَّةِ الَّذِينَ يَدْعُونَ الى‏ النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ لايُنْصَرُونَ. سوگند به خدا كه شنيدم پيامبرخدا صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: هر گاه شيطان مردمى را به ارتكاب زشتى‏ها مانند زنا، ميگسارى، رباخوارى و پليدى‏ها و گناهانى اينچنين وادارد؛ پس عبادت شديد و خشوع و ركوع و خضوع و سجود را محبوب آنان گرداند و سپس ايشان را به ولايت و پيروى از پيشوايانى كه به آتش فرا مى‏خوانند وادار كند كه روز قيامت يارى نشوند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 293 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏‏ 4 ❇️ يكى از اسباب مهم الهى وفور است و به حسب اتفاق، با نعمت از آزمايش با سخت و پيچيده‏تر است. همانند حضرت عليه السلام كه با انواع نعمت‏هاى مادى و معنوى مورد امتحان قرار گرفت و عاقبت به خير گرديد؛ زيرا طبيعت فزونى نعمت بى‏ ، غفلت و غرق شدن در لذايذ و شهوات است. و اين وضعيت انسان را از خدا دور مى‏سازد و ميدان را براى فعاليت شيطان آماده مى‏كند، تنها كسانى مى‏توانند از عوارض نامطلوب فزونى وفور نعمت در امان بمانند كه به طور پيوسته به ياد خدا باشند و با يادآورى هميشه خانه قلب را از نفوذ شياطين حفظ نمايند. آرى، او چه خداى بزرگ و منّانى است كه با هر ناز و ناله بنده‏اش مى‏سازد ولى اين انسان چقدر مغرور و بخيل است كه با كوچكترين دردى مى‏نالد و با كمترين‏ نعمتى مى‏بازد. هنگامى كه پروردگارش به او اكرام مى‏كند و نعمت به او مى‏بخشد؛ با غرور و نخوت مى‏گويد: خداوند مرا گرامى داشته است. پس او به هنگام روى آوردن نعمت چنان مى‏پندارد كه مقرب درگاه خدا شده و اين نعمت دليل بر آن قرب است. اما هنگامى كه روزى بر او تنگ شود با نااميدى مى‏گويد:خداوند مرا خوار كرده است. از حق ناخشنود مى‏شود و با او قهر مى‏كند و به زمين و زمان مى‏تازد، غافل از اين كه نعمت و نقمت هر دو وسيله آزمايش اويند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7، ص: 10 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 4 ❇️ عزيز در تاريك خانه زندان به محضر مبارك حضرت ربّ الارباب عرضه داشت: * قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ الَىَّ مِمَا يَدْعُونَنى إلَيْهِ وَ إلّاتَصْرِفْ عَنّى كَيْدَهُنَّ أصْبُ إلَيْهِنَّ وَ أكُنْ مِنَ الْجاهِلينَ* فَاسْتَجابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ» «یوسف33» يوسف گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوب‏تر است از عملى كه مرا به آن مى‏خوانند، و اگر نيرنگشان را از من نگردانى به آنان رغبت مى‏كنم و از نادانان مى‏شوم.* پس پروردگارش خواسته‏اش را اجابت كرد و نيرنگ زنان را از او بگردانيد؛ زيرا خدا شنوا و داناست. *وَ نُوحاً إذْ نادى‏ مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَنَجَّيْناهُ وَ أهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظيمِ» «انبیا 76» و را [ياد كن‏] هنگامى كه پيش از اين [پيامبران ياد شده‏] ندا كرد: [پروردگارا! مرا از اين قوم فاسد و تبهكار نجات بخش.] پس ندايش را اجابت كرديم، و او و خانواده‏اش را از آن اندوه بزرگ نجات داديم. *وَ أَيُّوبَ إذْنادى‏ رَبَّهُ أَنّى مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَ أنْتَ أرْحَمُ الرّاحِمينَ* فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَكَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْناهُ أهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى‏ لِلْعابِدينَ» «انبیا 83» و را [ياد كن‏] هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه مرا آسيب و سختى رسيده و تو مهربان‏ترين مهربانانى.* پس ندايش را اجابت كرديم و آنچه از آسيب و سختى به او بود برطرف نموديم، و خانواده‏اش را [كه در حادثه‏ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او عطا كرديم كه رحمتى از سوى ما و مايه پند و تذكرى براى عبادت كنندگان بود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7، ص: 22 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2