سلسله مباحث #بهترین_زندگی_در_پرتوی_سخنان_امام_سجاد علیه السلام در #صحیفه_سجادیه ◀️ درباره #حرص 👈 بخشي از دعاي #چهاردهم و #هشتم : ⏺ از خواهش بد و آزمندي اهل حرص، به خدا پناه ببريد. https://b2n.ir/sahife2_14 https://eitaa.com/sahife2/3502 https://b2n.ir/sahife2_08 https://eitaa.com/sahife2/1616 👈 بخشي از دعاي #بیستم : ⏺ از خداوند طلب کنيد تا زندگيتان ساده و آرام باشد. زندگيتان را به مشقت دائم و رنج روزافزون براي حرص و مال دنيا مبدل نکنيد. https://b2n.ir/sahife2_020 https://eitaa.com/sahife2/5110 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🔊 #حرص دنیا 👤 حجت الاسلام #شهاب_مرادی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_267 غم روزی فردا مخور وَ قَالَ (علیه السلام): يَا ابْنَ آدَمَ، لَا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِي قَدْ أَتَاكَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِكَ يَأْتِ اللَّهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ. امام علی علیه السلام که درود خدا بر او باد در پرهيز از #حرص ورزى در كسب روزى فرموذند : اى فرزند آدم اندوه روز نيامده را بر امروزت ميفزا، زيرا اگر روز نرسيده، از عمر تو باشد خدا روزى تو را خواهد رساند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ #حرص چرا؟ 📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى پيشگيرى از حرص حريصان مى فرمايد : «اى فرزند آدم! غم و اندوهِ روزى كه نيامده را بر آن روز كه در آن هستى تحميل مكن، چراكه اگر آن روز، از عمرت باشد خداوند روزىِ تو را در آن روز مى رساند. (و اگر نباشد، اندوه چرا؟)»؛ (يَابْنَ آدَمَ، لاَ تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِکَ آلَّذِي لَمْ يَأْتِکَ عَلَى يَوْمِکَ الَّذِي قَدْ أَتَاکَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَکُ مِنْ عُمُرِک يَأْتِ اللّهُ فِيهِ بِرِزْقِکَ). شك نيست كه منظور امام عليه السلام از اين كلام، نفى آينده نگرى و تدبير در امور زندگى به خصوص در سطح جامعه اسلامى نيست، زيرا هر كسى بايد به آينده همسر و فرزندانش و زمامداران اسلامى به آينده مسلمانان حساس باشند. در حالات سلمان فارسى كه آگاهى كامل از تعليمات اسلام داشت، آمده است: هنگامى كه سهم خود را از بيت المال مى گرفت، قوت سال خود را از آن مى خريد و نگهدارى مى كرد. در حديث ديگرى آمده است كه وى فلسفه اين كار را چنين بيان مىكرد: «إِنَّ النَّفْسَ قَدْ تَلْتَاثُ عَلَى صَاحِبِهَا إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهَا مِنَ الْعَيْشِ مَا تَعْتَمِدُ عَلَيْهِ فَإِذَا هِيَ أَحْرَزَتْ مَعِيشَتَهَا اطْمَأَنَّتْ؛ نفس آدمى هنگامى كه آينده خود را تأمين نبيند دل چركين مى شود ولى زمانى كه معيشت خود را تأمين كرد اطمينان پيدا مى كند». بنابراين هرگز منظور امام عليه السلام ترك تلاش و كوشش براى زندگى و تأمين آينده معقول و برنامه ريزى براى وابسته نبودن به ديگران نيست، بلكه هدف جلوگيرى از حرص و آز شديدى است كه بسيارى از مردم را فرا مى گيرد و به بهانه تأمين آينده دائمآ براى ثروت اندوزى تلاش مى كنند و اموالى را گرد مى آورند كه هرگز تا آخر عمر از آن استفاده نكرده، براى ديگران به يادگار مى گذارند. شاهد اين سخن همان جمله اى است كه در ذيل اين حديث شريف در بعضى از منابع آمده بود كه امام عليه السلام مى فرمايد: «وَاعْلَمْ أنَّکَ لاتَكْسِبُ مِنَ الْمالِ شَيْئاً فَوْقَ قُوتِکَ إلّا كُنْتَ فِيهِ خازِناً لِغَيْرِکَ؛ بدان كه تو چيزى از مال را بيش از نياز خود به دست نمى آورى مگر اينكه در آن، خزانه دار براى ديگرى هستى». مرحوم «مغنيه» در شرح اين كلام، تفسير ديگرى دارد كه مى گويد: اين سخن امام عليه السلام نهى از كار و كوشش نسبت به آينده نيست. چگونه ممكن است نهى از اين كار باشد در حالى كه خود آن حضرت مى فرمايد: «اِعْمَلْ لِدُنْياکَ كَأَنَّکَ تَعِيشُ أَبَدآ (وَاعْمَلْ لاِخِرَتِکَ كَأَنَّکَ تَمُوتُ غَداً)؛ براى دنيايت آنگونه عمل كن كه گويى تا ابد زنده اى (و براى آخرتت آنگونه عمل كن كه گويا مى خواهى فردا از دنيا بروى)» و اگر كار و تلاش پيگير نباشد، زندگى در دنيا غير ممكن است. منظور امام عليه السلام از كلام بالا اين است كه اگر چيزى هنوز زمانش فرا نرسيده و به دست تو نيامده غمگين مباش و حسرت و اندوه به خود راه نده. شايد چنين چيزى اصلاً وجود پيدا نكند و نبايد شتابزده، غم واندوه را براى آن به خود راه دهى. چنين غم و اندوهى چه سودى دارد و اى بسا زندگى را بر ما تباه كند و غم و اندوه را بر دل ما مضاعف سازد و ما را از تفكر وتلاش براى واجبات و انجام مسئوليتها بازدارد. ولى آنچه در تفسير اول گفتيم مناسبتر به نظر مى رسد، هر چند جمع بين دو تفسير نيز امكانپذير است. كلام حكيمانه بالا پيام ديگرى هم دارد و آن اينكه نبايد برنامه هاى آينده سبب فراموشى برنامه روزانه شود؛ مثلاً ملتى امروز با گرسنگى دست به گريبانند، مسئولان براى چند سال بعد طراحى كنند و از وضع امروز غافل شوند. امام عليه السلام مى فرمايد: غم فردا را بر فكر امروز نيفزا؛ مسئوليت خود را امروز انجام ده، به لطف خدا مشكلات آينده را حل خواهى كرد. همانگونه كه عكس اين كار نيز درست نيست كه انسان وظيفه امروز را براى فردا بگذارد، چراكه فردا وظيفه خاص خود را دارد و به گفته شاعر: كار امروز به فردا نگذارى زنهار كه چو فردا برسد نوبت كار دگر است در غررالحكم ذيل گفتار حكيمانه بالا اين جمله آمده است: «وَإنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ عُمْرِکَ فَما هَمُّکَ بِما لَيْسَ مِنْ أجْلِکَ» اشاره به اينكه اگر خداوند عمرى فردا به تو بدهد، وسايل آن را فراهم مى كند و اگر در فردا عمرى نداشته باشى چرا بيهوده خود را مشغول فكر فردا كنى؟ #نهج_البلاغه_حكمت_267 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ دنياپرستان و آخرتْ دوستان: قسمت 2 📜 نه #حرص در دنيا و نه تنبلى : به يقين منظور امام عليه السلام از آنچه در اين كلام نورانى آمده اين نيست كه تلاش وسعى براى سامان بخشيدن به حدّ لازم براى زندگى دنيا كار نادرستى است، زيرا از آن در روايات اسلامى به عبادت و گاه به فريضه ياد شده است و يكى از مثالهايى كه براى كسب واجب مى زنند تلاش براى تأمين نيازمندى هاى همسر و فرزندان است. شاهد گفتار بالا آن است كه در حديث معروف و معتبرى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم: «الْكَادُّ عَلَى عِيَالِهِ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؛ كسى كه براى تأمين زندگى عيال خود زحمت كشد مانند مجاهد در راه خداست». در حديث معتبر ديگرى از امام على بن موسى الرضا عليهما السلام نكته بالاتر از اين آمده است: «الَّذِي يَطْلُبُ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَا يَكُفُّ بِهِ عِيَالَهُ أَعْظَمُ أَجْراً مِنَ الْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ آنكس كه تلاش مى كند از فضل پروردگار مالى به دست آورد كه احتياج همسر و فرزندان را برطرف سازد پاداش او از مجاهد در راه خدا بالاتر است». آنچه مورد نكوهش امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه است دو چيز است: يكى حرص زدن و بيش از نياز جمع آورى كردن به گونه اى كه انسان را به كلى در دنيا غرق كند و از آخرت غافل سازد، و ديگرى، نخوردن و اندوختن، به نام تأمين آينده فرزندان كه درواقع، آن هم نوعى سوءظن به لطف خداست، زيرا خداوند آينده آنها را نيز اگر اهل سعى و تلاش باشند تأمين مى كند. ضرورتى ندارد كه فرزندان، براى هميشه وابسته به پدران و مادران باشند و به صورت انگلى زندگى كنند. تجربه نشان داده در بسيارى از موارد فرزندان ثروتمندان كه ارث كلانى به دست آنها مى رسد نه تنها قدر ثروت بى رنج را نمى دانند، بلكه افرادى عاطل وباطل خواهند بود. به عكس، بسيارى از فرزندان افراد فقير را سراغ داريم كه با جدّ وجهد وكوشش از صفر شروع كردند و به زندگى آبرومند و مستقل رسيدند. امثال اين حديث نيز فراوان است با اينكه مجاهدان در راه خدا ازنظر قرآن واسلام آن همه مقام و فضيلت دارند، اما چنين افرادى را كه مى خواهند آبرومند زندگى كنند و سربار اين و آن نباشند اين همه مدح و تمجيد كرده اند. نيز درباره كسانى كه حرص بر دنيا آنها را از آخرت غافل مى سازد در روايات معصومان اشارات مهمى آمده است؛ از جمله در حديثى از اميرمؤمنان عليه السلام مى خوانيم كه وارد بازار بصره شد در حالى كه همه حريصانه مشغول خريد وفروش بودند و از ياد خدا غافل. امام عليه السلام آنها را صدا زد و فرمود: «يَا عَبِيدَ الدُّنْيَا وَعُمَّالَ أَهْلِهَا إِذَا كُنْتُمْ بِالنَّهَارِ تَحْلِفُونَ وَبِاللَّيْلِ فِي فُرُشِكُمْ تَنَامُونَ وَفِي خِلالِ ذَلِکَ عَنِ الاْخِرَةِ تَغْفُلُونَ فَمَتَى تُجَهِّزُونَ الزَّادَ وَتُفَكِّرُونَ فِي الْمَعَادِ؛ هنگامى كه شما در روز (براى به چنگ آوردن ثروت بيشتر) پيوسته سوگند ياد مى كنيد و شب در بستر خود مى خوابيد و در ميان اين دو از آخرت غافليد پس كى مى خواهيد زاد وتوشه قيامت را فراهم سازيد و درباره معاد بينديشيد؟». در اين ميان مردى عرض كرد: اى اميرمؤمنان! ما چاره اى جز طلب معاش نداريم. اگر نكنيم چه كنيم؟ اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: «إِنَّ طَلَبَ الْمَعَاشِ مِنْ حِلِّهِ لا يَشْغَلُ عَنْ عَمَلِ الاْخِرَةِ؛ طلب معاش از طريق حلال هرگز انسان را از آخرت غافل نمى سازد». سپس امام عليه السلام بعد از بيان نكات ديگر در پايان حديث به اين آيات استشهاد فرمود: «(فَأَمَّا مَنْ طَغَى * وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا * فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى)؛ اما كسى كه طغيان كند و زندگى دنيا را مقدم بشمرد مأواى او دوزخ است». #نهج_البلاغه_حكمت_269 #افراط #تفریط 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_273 راضی بودن به مقدرات الهی وَ قَالَ (علیه السلام): اعْلَمُوا عِلْماً يَقِيناً، أَنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِلْعَبْدِ -وَ إِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ وَ اشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ وَ قَوِيَتْ مَكِيدَتُهُ- أَكْثَرَ مِمَّا سُمِّيَ لَهُ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ، وَ لَمْ يَحُلْ بَيْنَ الْعَبْدِ فِي ضَعْفِهِ وَ قِلَّةِ حِيلَتِهِ وَ بَيْنَ أَنْ يَبْلُغَ مَا سُمِّيَ لَهُ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ. وَ الْعَارِفُ لِهَذَا الْعَامِلُ بِهِ أَعْظَمُ النَّاسِ رَاحَةً [رَحْمَةً] فِي مَنْفَعَةٍ، وَ التَّارِكُ لَهُ الشَّاكُّ فِيهِ أَعْظَمُ النَّاسِ شُغُلًا فِي مَضَرَّةٍ؛ وَ رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَيْهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى، وَ رُبَّ مُبْتَلًى مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى؛ فَزِدْ أَيُّهَا الْمُسْتَنْفِعُ [الْمُسْتَمِعُ] فِي شُكْرِكَ، وَ قَصِّرْ مِنْ عَجَلَتِكَ، وَ قِفْ عِنْدَ مُنْتَهَى رِزْقِكَ. حضرت علی درود خدا بر او ضرورت #توکل به خداوند و دوری از #حرص به دنیا فرمودند : به يقين بدانيد خداوند براى بنده خود هر چند با سياست و سخت كوش و در طرح و نقشه نيرومند باشد، بيش از آنچه كه در علم الهى وعده فرمود، قرار نخواهد داد، و ميان بنده، هر چند ناتوان و كم سياست باشد، و آنچه در قرآن براى او رقم زده حايلى نخواهد گذاشت. هر كس اين حقيقت را بشناسد و به كار گيرد، از همه مردم آسوده تر است و سود بيشترى خواهد برد. و آن كه آن را واگذارد و در آن شك كند، از همه مردم گرفتارتر و زيانكارتر است. چه بسا نعمت داده شده اى كه گرفتار عذاب شود، و بسا گرفتارى كه در گرفتارى ساخته شده و آزمايش گردد، پس اى كسى كه از اين گفتار بهرمند مى شوى، بر شكر گزارى بيفزاى، و از شتاب بى جا دست بردار، و به روزى رسيده قناعت كن. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ از #حرص خود بكاه و به سهم خود قانع باش: قسمت اول 📜 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه در حقيقت مى خواهد حريصان در دنيا را از حرص بازدارد و به كفاف و عفاف قانع سازد و از مسابقه گناه آلودى كه براى به چنگ آوردن اموال بيشتر در ميان گروهى از دنياپرستان رايج است جلوگيرى كند، مى فرمايد: «به يقين بدانيد خدا براى بنده اش ـ اگرچه بسيار چاره جو وسختكوش و در طرح نقشه ها قوى باشد ـ بيش از آنچه در كتاب الهى براى او (از روزى) مقدر شده قرار نداده است»؛ (اعْلَموا عِلْماً يَقِيناً اِنَّ اللّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِلْعَبْدِ ـ وَإِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ، وَاشْتَدَّتْ طِلْبَتُهُ، وَقَوِيَتْ مَكِيدَتُهُ ـ أَكْثَرَ مِمَّا سُمِّىَ لَهُ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ). سپس به نقطه مقابل آن اشاره كرده مى فرمايد: «و (به عكس) ـ هرچند بنده اش ناتوان و كم تدبير باشد ـ ميان او و آنچه برايش در كتاب الهى مقرر گشته مانع نگرديده است»؛ (وَلَمْ يَحُلْ بَيْنَ الْعَبْدِ فِي ضُعْفِهِ وَقِلَّةِ حِيلَتِهِ، وَبَيْنَ أَنْ يَبْلُغَ مَا سُمِّيَ لَهُ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ). جمله «ذِكْرِ الْحَكيمِ» گرچه در قرآن مجيد به معناى آيات الهى آمده است وبعضى از شارحان نهج البلاغه آن را در اينجا همين گونه تفسير كرده اند؛ ولى با توجه به اينكه اندازه روزى افراد به طور مشخص در قرآن مجيد نيامده و هدف امام عليه السلام در اين بيان حكيمانه اين است كه حد و حدود روزى اشخاص در ذكر حكيم بيان شده، اين كلام با لوح محفوظ و كتاب علم الهى تناسب دارد كه در آنجا همه مقدرات ثبت است. علامه مجلسى؛ در بحارالانوار در باب «القلم و اللوح المحفوظ» نيز رواياتى را نقل مى كند كه «ذكر حكيم» در آنها به طور واضح به لوح محفوظ تفسير شده است. بنابراين نبايد ترديد كرد كه منظور از «ذكر حكيم» در اينجا قرآن مجيد نيست بلكه همان لوح محفوظ است كه گاهى به عنوان علم الهى تفسير مى شود. سپس امام عليه السلام به نتيجه اين اقتصاد اشاره كرده، مى فرمايد: «كسى كه از اين حقيقت آگاه باشد و به آن عمل كند آسايش و راحتى و منفعتش از همه كس بيشتر است و آن كس كه آن را ترك گويد ودر آن شك و ترديد كند از همه مردم گرفتارتر و زيانكارتر است»؛ (وَآلْعَارِفُ لِهذَا آلْعَامِلُ بِهِ، أَعْظَمُ النَّاسِ رَاحَةً فِي مَنْفَعَةٍ، وَالتَّارِکُ لَهُ الشَّاکُّ فِيهِ أَعْظَمُ النَّاسِ شُغُلاً فِي مَضَرَّةٍ). نتيجه گيرى امام عليه السلام كاملاً روشن و منطقى است؛ افراد حريص كه دائمآ براى رسيدن به آنچه برايشان مقدّر نشده دست و پا مى زنند، پيوسته در زحمتند و روحشان در عذاب و جسمشان خسته و ناتوان است، و به عكس، آنهايى كه به مقدرات الهى قانع هستند، نه حرص و آز بر آنها غلبه مى كند و نه پيوسته در تلاش و عذاب و زياده خواهى هستند. بارها گفته ايم اينگونه تعبيرات كه در آيات قرآنى و روايات درمورد تقدير روزى وارد شده، مفهومش اين نيست كه از تلاش و كوشش براى پيشرفت اقتصادى و تأمين زندگى آبرومندانه دست بكشيم، زيرا آن يك وظيفه واجب است كه در روايات اسلامى نيز بر آن تأكيد و حتى همرديف جهاد فى سبيل الله شمرده شده است، همانگونه كه در حديث معروف معتبرى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم: «الْكَادُّ عَلَى عِيَالِهِ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؛ كسى كه براى تأمين زندگى عيال خود زحمت بكشد مانند مجاهد در راه خداست». بنابراين روزى مقدّر با تلاش و كوشش رابطه دارد. يا به تعبير ديگر، تقديرات الهى مشروط به تلاش و سعى و كوشش است وافراد تنبل و بيكار و بى تدبير از سهم مقدرشان نيز محروم خواهند شد. آنگاه امام عليه السلام در ادامه اين سخن به دو مورد كه درواقع جنبه استثنا از آن قاعده بالا دارد اشاره كرده، مى فرمايد: «بسيارند افرادى كه مشمول نعمت خداوند هستند؛ اما اين نعمت مقدمه بلا و هلاكت ايشان است و چه بسيارند كسانى كه در بلا و سختى قرار دارند؛ اما اين بلا وسيله اى براى آزمايش و تكامل آنهاست»؛ (وَرُبَّ مُنْعَمٍ عَلَيْهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى، وَرُبَّ مُبْتَلىً مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى). ادامه دارد... #نهج_البلاغه_حكمت_273 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ از #حرص خود بكاه و به سهم خود قانع باش: قسمت 2 📜 در پايان، امام عليه السلام مستمعان خود را مخاطب قرار داده مى فرمايد: «اى بهره گيرنده (اى شنونده) بر شكر نعمتها بيفزا و از سرعت و شتاب (براى به دست آوردن زخارف دنيا) بكاه و هنگامى كه به روزى خود به طور كامل رسيده اى توقف كن»؛ (فَزِدْ أَيُّهَا الْمُسْتَنفِعُ فِي شُكْرِکَ، وَقَصِّرْ مِنْ عَجَلَتِکَ، وَقِفْ عِنْدَ مُنْتَهَى رِزْقِکَ). شايان توجه است كه در بسيارى از نسخه هاى نهج البلاغه «أيُّهَا الْمُسْتَمِعْ؛ اى شنونده» آمده در حالى كه در نسخه صبحى صالح كه آن را به عنوان متن انتخاب كرده ايم «مُسْتَنْفِعُ»؛ (اى بهره گيرنده) آمده است و بدون شك تعبير اول كه در بسيارى از نسخ آمده مناسبتر است. از مجموع اين حديث شريف و احاديث فراوان ديگرى كه در باب رزق و روزى به ما رسيده استفاده مى شود كه روزى از سوى خداى متعال براى هركس مقدر شده و تلاشهاى زياد براى فراتر از آن رفتن سودى ندارد وبه عكس افراد ضعيف نيز روزى مقدرشان از سوى خداوند مى رسد. البته ممكن است ظلم ظالمان سبب شود افرادى حق ديگران را غصب كنند وافرادى از گرسنگى بميرند. اين خود امتحان الهى است كه در دنيا مقرر شده است. اضافه بر اين، گاه مى شود ـ مطابق آنچه در ذيل گفتار حكيمانه بالا آمد ـ خداوند نعمت هاى زيادى به افرادى كه طغيان و سركشى را از حد گذرانده اند مى دهد تا مست نعمت و غرق عيش و نوش شوند، ناگهان آنها را از ايشان مى گيرد تا عذابشان دردناكتر باشد؛ همانگونه كه در آيه شريفه 44 از سوره «انعام» آمده است: «(فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَىْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُّبْلِسُونَ)؛ (آرى،) هنگامى كه (اندرزها سودى نبخشيد، و) آنچه را به آنها يادآورى شده بود فراموش كردند، درهاى همه چيز (از نعمتها) را به روى آنها گشوديم؛ تا (كاملاً) خوشحال شدند (ودل به آن بستند)؛ ناگهان آنها را گرفتيم (و سخت مجازات كرديم)؛ در اين هنگام، همگى مأيوس شدند؛ (و درهاى اميد به روى آنها بسته شد)». درست همانند كسى كه از درختى غاصبانه بالا مى رود كه هرچه بالاتر برود سقوطش از فراز درخت دردناكتر و شكننده تر است. اين همان چيزى است كه به عنوان عذاب استدراجى در قرآن و روايات منعكس شده است. به عكس افرادى هستند كه خداوند روزى آنها را محدود مى كند تا صحنه آزمايش الهى كه موجب ترفيع مقام آنهاست فراهم گردد. جمله اى كه امام عليه السلام در پايان اين سخن فرموده (وَقَصِّرْ مِنْ عَجَلِکَ وَقِفْ عِنْدَ مُنْتَهى رِزْقِکَ) نيز گواه بر اين است كه هدف، كنترل حرص حريصان و آزِ آزمندان و شتاب دنياپرستان است. مرحوم «مغنيه» براى حل بعضى از شبهات ناچار شده است تفسير ديگرى براى گفتار حكيمانه بالا انتخاب كند كه با ظاهر اين حديث شريف هماهنگ نيست. او مى گويد: منظور از «ذكر حكيم» همان قرآن است و منظور از تعيين سهم هركس از روزى همان است كه در آيات شريفه سوره «زلزال» مى خوانيم : «(فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرآ يَرَه * وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّآ يَرَهُ)؛ هركس به اندازه سنگينى ذرهاى كار نيك كند (در آخرت) آن را مى بيند و (همچنين) هركس به قدر ذره اى كار بد كند او نيز (در سراى ديگر) آن را خواهد ديد». نتيجه اينكه انسان در برابر اعمالش جزا داده مى شود و آنچه را از نيك و بد انجام داده در آخرت به آن خواهد رسيد؛ خواه در دنيا قوى و نيرومند باشد يا ضعيف و ناتوان. نه قدرت و ثروت دنيا او را به خدا نزديك مى كند و نه وى را از عذاب دوزخ ـ اگر از گمراهان باشد ـ بازمى دارد و نه ضعف و فقر ميان انسان ونعمتهاى بهشتى ـ هرگاه از هدايت شدگان باشد ـ مانع مى شود. ولى نبايد ترديد كرد كه منظور از «ذكر حكيم» همان لوح محفوظ است كه در بالا شرح داده شد و منظور از تعيين سهميه، سهميه مادى دنيوى است و ذيل حديث، شاهد گويايى بر اين مطلب است و همچنين احاديث ديگرى كه در باب تقسيم رزق و روزى رسيده است. ادامه دارد... #نهج_البلاغه_حكمت_273 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا : «1» اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ وَ شَكَاسَةِ الْخُلْقِ وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ وَ مَلَكَةِ الْحَمِيَّةِ خدايا! به تو پناه مى‏آوريم، از توفان #حرص و تندى و شدّت خشم، و چيرگى حسد و ناتوانى صبر، و كمى قناعت و ناسازگارى اخلاق، و پافشارى و سماجت شهوت و صفت تعصّب. دعای #هشتم #دعا_هشتم_1 #هیجان_حرص 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_1 #44_مسأله_دعای_هشتم 1 #هیجان_حرص 1 ✳️ امام سجّاد عليه السلام به پيشگاه مقدس حضرت ربّ عرضه مى‏دارد: «اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ» خداوندا، با تمام وجود از تو مى‏خواهم كه به قوّت و قدرتت، به منّت و لطفت، به عنايت و به حفظت، مرا از طوفان #حرص در حريم امنت پناه دهى كه من از اين خطر سنگين و از اين هيجان مهلك و از اين طوفان دين و دنيا و آخرت و ايمان بر انداز به تو پناه مى‏آورم. غفلت از حق، بى‏توجّهى به خود، نشناختن هستى، دورماندن از حريم نبوت و امامت و مسائل تربيتى، جدا زيستن از قرآن مجيد كه كتاب علم و حكمت و رشد و هدايت است و حبّ شديد و به دور از عقل و منطق به ظواهر فريباى دنيا، همه و همه علّت ايجاد حرص و سپس هيجان آن است. بدون شك كسى كه از حضرت حق غافل است و از پى اين غفلت، خود را ايمن از عذاب فردا، حساب مى‏كند و بلكه ياد فردا نيست و از حق و حقيقت و ياد جناب او و آيات شريفه قرآن و فرمايش‏هاى اولياى الهى روگردان است، آماده آلوده شدن به رذايل به خصوص مسأله حرص و هيجان و طوفان خطرناك آن است. هنگامى كه انسان به اين معانى توجّه داشته باشد كه جز مالكيّت حضرت حق بر جهان هستى مالكيتى وجود ندارد و آنچه به عنوان ملك در اختيار مردم است با حادثه‏اى از حوادث و يا با مرگ از كف آنان مى‏رود و آدمى چند روز بيش در اين دنيا مهمان نيست و هر كس را بر سر سفره نعمت، حقّى است و نمى‏توان همه حقوق را مخصوص به خود دانست و تكاثر در ثروت در حالى كه انسان بيش از يك خانه و خوراك و پوشاك و مركب چيزى لازم ندارد، عين حماقت و ظلم به ديگران و پايمال كردن حقوق مظلومان و محرومان است، براى حرص و هيجان و طوفانش مگر در قلب جايى مى‏ماند؟! قلبى كه با ايمان به حضرت حق داراى آرامش است و براى اين باور زندگى مى‏كند كه همه چيز از اوست و ما مهمان او و هرگز از پرداخت روزى حلال به مهمان غافل نيست و قلبى كه اين معنا را مى‏داند كه روزى بايد بميرد و در اين چند روزى كه در دنياست بايد حقّ خدا و مخلوق خدا را در همه زمينه‏ها رعايت كند و قلبى كه نبوّت و امامت و قيامت و سؤال و جواب و كتاب و ميزان و بهشت و جهنّم را باور دارد، كجا و براى چه به حرص مبتلا مى‏شود، تا چه رسد به هيجان و طوفان حرص كه خانمان برانداز و سوزاننده ريشه دين و ايمان و مهر و محبّت و عاطفه و وجدان است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 341 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ مرحوم آقا #سید_علی_قاضی ره برای گذشتن از نفس اماره و خواهش های مادی و طبعی و شهوی و غضبی که غالباً از کینه و #حرص و شهوت و غضب و زیاده روی در تلذذات بر می خیزد، روایت #عنوان_بصری را دستور می دادند به شاگردان و تلامذه و مریدان سیر و سلوک إلی الله، تا آن را بنویسند و بدان عمل کنند. یعنی یک دستور اساسی و مهم، عمل طبق مضمون این روایت بود. و علاوه بر این می فرموده اند: 👈 " باید آن را در جیب خود داشته باشند و هفته ای یکی، دو بار آن را مطالعه نمایند." 👤مرحوم آیت الله سید محمد حسین حسینی #طهرانی در کتاب #روح_مجرد 1 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا : «1» اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ وَ شَكَاسَةِ الْخُلْقِ وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ وَ مَلَكَةِ الْحَمِيَّةِ خدايا! به تو پناه مى‏آوريم، از توفان #حرص و تندى و شدّت خشم، و چيرگى حسد و ناتوانى صبر، و كمى قناعت و ناسازگارى اخلاق، و پافشارى و سماجت شهوت و صفت تعصّب. دعای #هشتم #دعا_هشتم_1 #هیجان_حرص 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_1 #44_مسأله_دعای_هشتم 1 #هیجان_حرص 6 ✳️ #حرص در كلام #نراقى‏ فقيه بزرگ، ملّا مهدى #نراقى در باب حرص مى‏فرمايد: «حرص حالت و صفتى است نفسانى كه آدمى را بر جمع آوردن آنچه بدان نياز ندارد برمى‏انگيزد، بى‏آن كه به حدّ و مقدار معيّنى اكتفا كند. و آن نيرومندترين شاخه‏هاى دوستى دنيا و مشهورترين انواع آن است و شكى نيست كه خُلق و خويى هلاك‏آور و صفتى گمراه كننده است، بلكه بيابانى است تاريك و بيكران و درّه‏اى بس عميق كه ژرفاى آن ناپيداست. هر كه در آن گرفتار آمد گمراه و نابود شد و هر كه در آن افتاد به هلاكت رسيد و بازنگشت. از مشاهده و تجربه و اخبار و آثار آشكار است كه حريص هرگز به حدّى كه در آن جا توقّف كند منتهى نمى‏شود، بلكه پيوسته در گرداب‏هاى دنيا فرو مى‏رود تا غرق شود و از سرزمينى ديگر مى‏افتد تا سرانجام به هلاكت رسد. رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: لَوْ كانَ لْابْنِ آدَمَ وادِيانِ مِنْ ذَهَبٍ لْا بْتَغى وَراءَ هُما ثالِثاً، وَ لايَمْلأَ جَوْفَ ابْنِ آدَمَ إلَّا التُّرابُ، وَ يَتُوبُ عَلى مَنْ تابَ. اگر براى فرزند آدم دو وادى طلا باشد وادى سوّمى مى‏طلبد و جز خاك چيزى شكم اين انسان را پر نمى‏كند و خداوند توبه هر كه را توبه كند مى‏پذيرد. و نيز فرمود: مَنهُومانِ لايَشْبَعانِ: مَنْهُومُ الْعِلْمِ وَ مَنْهُومُ الْمالِ. دو گرسنه‏اند كه سير نمى‏شوند: گرسنه دانش و گرسنه ثروت. و فرمود: يَشيبُ ابْنُ آدَمَ و تَشِبُّ فيهِ خَصْلَتانِ: الْحِرْصُ وَ طُولُ الْأَمَلِ. آدميزاد پير مى‏شود و دو خصلت در او جوان مى‏گردد: حرص و آرزوى دراز. امام باقر عليه السلام فرمود: مَثَلُ الْحَريصِ عَلَى الدُّنْيا كمَثَلِ دُودَةِ الْقَزِّ كُلَّما ازْدادَتْ مِنَ الْقَزِّ عَلى نَفْسِها لَفّاً كانَ أبْعَدَ لَها مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى‏ تَمُوتَ غَمّاً. حريص بر دنيا مانند كرم ابريشم است، هر چه بيشتر برگرد خود مى‏پيچد راه بيرون آمدنش دورتر و بسته‏تر مى‏شود تا از غصّه بميرد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 351 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_1 #44_مسأله_دعای_هشتم 5 #كمی_قناعت ‏ 1 ✳️ #قناعت در برابر #حرص است و آن حالتى است كه از توجه به حضرت حق و عبرت گرفتن از زندگى حريصان و قارون ‌ها و #ياد_مرگ و برزخ و قيامت و حساب و كتاب و بهشت و جهنّم و درس گرفتن از زندگى پاكان و اهل قناعت و متذكّر بودن اين معنى كه عمر كوتاه و دنيا زودگذر و مال از دست رفتنى است به دست مى‌آيد. اگر كسى به معانى ملكوتى و آسمانى واقعيت‌هاى بالا توجه ننمايد در درجه اوّل دچار حرص سپس بخل و آنگاه غفلت از حق مى‌گردد و با دست خويش وسايل هلاكت خود و از بين رفتن خير دنيا و آخرت را فراهم مى‌نمايد. حلال و حرام در تمام امور زندگى در صد و چهارده كتاب الهى به خصوص قرآن مجيد و فرمايش‌هاى انبياء و ائمه طاهرين (عليهم السلام) مطرح است. كسى كه در همه امور، خود را مقيّد به حلال الهى كند و با كمال جدّيّت از حرام بپرهيزد او را قانع، وگرنه حريص مى‌خوانند اگر درِ فيوضات مادّى به روى اهل قناعت باز شود، باز هم ميانه‌روى در زندگى را از دست نمى‌دهند و از اسراف و افراط پرهيز كرده و مازاد بر نياز زندگى خود را در راه خدا، در امور خير و كمك به بندگان الهى صرف مى‌كنند. كسى كه در تمام شؤون زندگى اعم از مادى و معنوى و دنيايى و اجتماعى و خانوادگى و رابطى و حقوقى به حق خود قانع است، از بندگان شايسته خدا است. ارزش قناعت، اين صفت والاى ملكوتى، زمانى براى شما معلوم مى‌گردد كه بخش هيجان حرص را كه در قسمت اول دعا بود با دقّت مطالعه كنيد. اگر كسى در امر شهوت به حلال خدا قناعت كند آراسته به ورع و تقوا و حفظ نفس و تزكيه باطن مى‌شود و از گناهان كبيره‌اى چون زنا، زناى محصنه، لواط، استمناء، چشم چرانى، در پى ناموس ديگران رفتن كه هر يك به تنهايى ممكن است زندگى را به باد دهد و انسان را مستحقّ عذاب ابد كند، در امان مى‌ماند. اگر كسى در مسأله مال به حلال خدا كه از طريق فعاليّت مشروع به دست مى‌آيد قناعت كند، از حرص، بخل، تكبّر، نخوت، غصب، ربا، دزدى، كم فروشى، لواط، اسراف، تبذير كه هر يك به تنهايى مى‌تواند عامل سيه روزى انسان گردد و آدمى را براى هميشه به عذاب سخت قيامت دچار كند، در امان مانده و به خير دنيا و آخرت مى‌رسد و اگر كسى در شؤون اجتماعى و خانوادگى و رابطى به حق خود قناعت ورزد از ظلم و ستم بر ديگران و غضب و خشم و سلطه‌جويى و فرعون منشى مصون مانده و عاقبت خوشى در اين جهان و آن جهان پيدا خواهد كرد: ﴿تِلْكَ الدّارُ الآْخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذينَ لا يُريدُونَ عُلُوّاً فِى الأْرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ﴾«قصص 83» آن سراى [پرارزش‌] آخرت را براى كسانى قرار مى‌دهيم كه در زمين هيچ برترى و تسلّط و هيچ فسادى را نمى‌خواهند؛ و سرانجام [نيك‌] براى پرهيزكاران است. يكى از شاگردان دوره اول درس مرحوم حاج شيخ عبدالكريم #حائرى_یزدی برايم حكايت كرد. او از قول حاج شيخ نقل كرد كه من و حاج ميرزا حسين #نائينى از شاگردان برجسته استاد بزرگ فقه واصول مرحوم حاج سيّد محمّد #فشاركى بوديم. پس از وفات #ميرزا_شيرازى ، به در خانه استاد رفتيم، استاد در را باز كرد و به چهارچوب در تكيه زد و گفت: شما را چه حاجت است؟ عرضه داشتيم: ما شما را بعد از ميرزا اعلم علماى شيعه مى‌شناسيم، از شما مى‌خواهيم كه خود را براى مرجعيّت و رياست بر مسلمين آماده كنيد. استاد با شنيدن سخن ما اشك در چشمش حلقه زد و آيه فوق را #تلاوت كرد و در را بست و به اندرون خانه رفت! 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه جلد 6 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 خدایا #زندگی ما را خوش ، به مدد #قناعت فرما و ما ر از صفت #حرص و #کمی_قناعت حفظ نما دعای #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_6 #44_مسأله_دعای_هشتم 30 #تسلط_شيطان‌ 4 ✳️ امور مهمى در روايات اهل بيت آمده است كه زمينه تسلط #شيطان بر آدمى را بيان مى‌كند كه عبارتند از: 1- خودپسندى و #عجب 2- زياد ديدن عمل 3- كوچكى #گناه 4- همنشينى با #هوس رانان‌ 5- علاقه به #مدح و ستايش 6- #اختلاف سازى‌ 7- سرگرم شدن به مال و #فرزند 8- #حسد ورزى‌ 9- #حرص خوردن‌ 10- #خلوت گزينى‌ اميرمؤمنان على (عليه السلام) مى‌فرمايد: از توفيق پرهيزگارى، توجّه به حالت‌هاى شيطانى است كه در پيرامون انسان با تقوا مى‌چرخد تا راه نفوذ را پيدا كند. فَاتَقَّى عَبْدٌ رَبَّهُ نَصَحَ نَفْسَهُ، وَ قَدَّمَ تَوْبَتَهُ وَ غَلَبَ شَهْوَتَهُ، فَانَّ اجَلَهُ مَسْتُورٌ عَنْهُ وَ امَلَهُ خادِعٌ لَهُ وَ الشَّيْطانُ مُوَكَّلٌ بِهِ يُزَيِّنُ لَهُ الْمَعْصِيَةَ لَيَرْكَبَها وَ يُمَنِّيهِ التَّوبَةَ لِيُسَوِّفَها، حَتَّى تَهْجُمَ مَنِيَّتُهُ عَلَيْهِ اغْفَلَ ما يَكُونُ عَنْها. آن عبدى تقواپيشه شد كه خيرخواه خودگشت و توبه‌اش را پيش انداخت و بر شهوتش پيروز شد؛ زيرا زمان اجل انسان مخفى است و آرزويش گول زننده اوست، شيطان موكّل آدمى است كه معصيتش را در نظرش مى‌آرايد تا مرتكب آن شود و توبه را به صورت آرزو براى آينده جلوه مى‌دهد تا آن را به تأخير افكند، تا مرگ بر آدمى بتازد زمانى كه نسبت به آن غافل‌تر از هر چيز باشد. اين است حال اولياى خداوند كه پيش از روز محاكمه به درگاه خدا از وسوسه‌هاى رنگارنگ شيطانى شكايت مى‌برند. امام سجّاد (عليه السلام) در #مناجات #شاكين كه در حقيقت نجواى دردمندان است عرضه مى‌دارد: " الهى! از دشمنى كه مرا گمراه مى‌كند و از شيطانى كه مرا به انحراف مى‌كشاند ، به تو شكايت مى‌كنم. او سينه مرا از وسوسه آكنده و زمزمه‌هاى او قلبم را در ميان گرفته است. در پيروى از خواهش‌هاى نفس مرا يارى مى‌رساند و دنيا دوستى را در نظرم مى‌آرايد و ميان من و طاعت و قرب به تو مانع مى‌شود ... " 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

رواياتى خصوص دوران كهنسالان و #پیر ی : *رسول اكرم (ص) فرموده: پيران در سه چيز جوان ‏اند و علاقمند: به انيس و همصحبت، به درازى عمر، و به داشتن مال. علاقه به انيس و همصحبت از اين جهت است كه بر اثر پيرى و ناتوانى جامعه را ترك گفته و تنها مانده است، فرزندان و بستگان جوانش سرگرم فعاليت‏اند و از پى كارهاى روزانه‏ى خود مى‏روند و مجال همنشينى و مصاحبت او را ندارند، علاقه دارد انيسى بيابد كه اغلب با او باشد، از مصاحبتش دلخوش گردد، با او سخن بگويد، و بقيه‏ى عمر را با شادى بگذراند. اما تمناى طول عمر و مالدارى نشانه‏ى آرزوى دراز و حب ثروت است و اين دو تمنا از طرفى مى‏تواند او را از #ياد_مرگ و تهيه‏ى زاد براى سفر آخرت غافل نمايد و از طرف ديگر ممكن است اين دو تمناى روحى انگيزه‏ى گناه شود، او را به اعمال ناروا و غير مشروع وادار سازد و موجب شود از صراط مستقيم منحرف گردد و درستكارى را ترك گويد. رسول اكرم (ص) : فرزند آدم #پير مى‏شود و دو صفت در وى جوان مى‏گردد: اول #حرص است و آن ديگر آرزوى دراز. حرص موجب مى‏شود كه افراد مسن نيروى مختصرى را كه در تن دارند به جاى آنكه در راه معنويات و تعالى نفس به كار گيرند و خود را براى سفر آخرت بسازند در راه به دست آوردن مال و گردآورى ثروت مصروف دارند و از امور معنوى كه مايه‏ى صلاح و رستگارى است غافل شوند. اما آرزوى درازمايه‏ى دلبستگى به دنيا و از ياد بردن آخرت است و براى افراد مسن كه ايام آخر عمر را مى‏گذرانند و در آستانه‏ى مرگ قرار دارند بزرگترين بدبختى و مصيبت است.

حسود بر اثر افكار نامتعادل خود، نظام حكيمانه ‏ى جهان را با بدبينى مى‏نگرد، از نعمتى كه صاحب نعمت در اختيار دارد رنج مى‏برد و همواره دردمند و معذب است. جالب آنكه حسود با نارضايى درونى خويش نمى‏تواند نعمت صاحب نعمت را از ميان ببرد ولى مى‏تواند با سخنان بيجا و حركات ناموزون خود كه در پاره‏اى از مواقع به طور ناآگاه مرتكب مى‏شود و منشاء آن حسد درونى اوست، خويشتن را رسوا و مفتضح نمايد. امام صادق (علیه السلام) فرمود: وقتى #نوح از كشتى پياده شد شيطان نزد او آمد و گفت: در زمين مردى عظيمتر از تو نزد من نيست. درباره‏ى اين گناهكاران نفرين كردى و مرا از آنان راحت نمودى. آيا دو خصلت را به تو نياموزم؟ بپرهيز از #حسد كه آن خلق بد، مرا به اين روز انداخت، و بپرهيز از #حرص كه با آدم آنچنان عمل نمود.

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #نساء #نساء_40 إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَّدُنْهُ أَجْراً عَظِيماً همانا خداوند، به مقدار ذرّه اى هم #ستم نمى كند و اگر كار نیكى باشد آن را دوچندان مى كند و از جانب خویش نیز پاداش بزرگى عطا مى كند. معمولاً ریشه ى #ظلم، یا #جهل است یا #ترس، یا نیاز، یا #حرص و... ولى خداوند #غنى و دانا و منزّه است، پس ظلم نمى كند. به علاوه خداوند خود به #عدل و #احسان فرمان داده، چگونه ظلم مى كند؟ 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

كسانى كه به منظور اطاعت از دستور شرع مقدس و براى تامين معاش از پى مال مى‏روند و خود را به گناه آلوده نمى‏كنند و همچنين فرزندان خويش را براى اداى وظيفه‏ ى دينى و انجام مسئوليتى كه دارند خوب تربيت مى‏نمايند و متشرع و باايمانشان بار مى‏آورند، ممكن است اين هر دو در روز جزا به حساب "فوز معاد" آنان گذارده شود و از پاداش الهى بهره‏مند گردند. اما كسانى كه به انگيزه‏ى حرص و به منظور گردآورى ثروت از پى مال مى‏روند، در معرض خطرات گوناگون قرار دارند، انسان بودن خود را از ياد مى‏برند، به تعالى معنوى و كمال روحانى خويش ستم مى‏كنند، برده و بنده‏ى مال مى‏شوند و در راه دست يافتن به آن، گناهانى را مرتكب مى‏گردند. اينان افرادى هستند بدبخت و سيه روز، براى اقناع غريزه‏ى حرص، فضيلت و شرف را پايمال مى‏كنند، هر ذلتى را تحمل مى‏نمايند، و به پستيها تن مى‏دهند. از على (ع) سئوال شد: اى ذل اذل؟ ذلت‏بارترين خواريها كدام است؟ فرمود: #حرص. يعنى ذلتى كه بر اثر خلق ناپسند حرص دامنگير انسان مى‏شود، از ديگر ذلتها فزونتر و بيشتر است. اشخاص حريص، هر قدر ثروتمندتر مى‏گردند، حريصتر مى‏شوند و سرانجام با ناكامى از دنيا مى‏روند. اين گروه كه سرمايه‏ى گرانقدر عمرشان براى جمع مال مصروف گرديده، در قيامت از فوز معاد محروم‏اند. *و من كان يريد حرث الدنيا نوته منها و ماله فى الاخره من نصيب. كسى كه تمام اراده و همش بذر دنيا باشد، ما از آن برخوردارش مى‏نماييم، ولى در آخرت نصيبى نخواهد داشت.

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_15 #دعای_پانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_پانزدهم_1 #بهداشت_و_پاكيزگى_باطن 3 #چند_نسخه_در_درمان_بیماریهای_روحی 7 #حرص‏ ✳️ مرض حرص از افراط در طلب مال و عطش شديد به جمع درهم و دينار سرچشمه مى‏گيرد. وقتى بيمارى بهيمى بر عقل آدميزاد غلبه كند وى را موجودى مريض و آزمند به بار مى‏آورد. عوارض حرصى يك نوع فقر مستمر است كه همواره حريص را گدا و بيچاره و مستمند نگاه مى‏دارد، هر چند كه وى مالك گنج‏هاى قارون باشد. علاج اين مرض در دست قناعت است، به همين جهت گفته‏اند: «توانگر آن كسى است كه فطرتى مستغنى داشته باشد.» قناعت گنجى است كه پايان پذيرنيست.» حضرت صادق عليه السلام فرمود: 1- بى‏نيازترين مردم كسى است كه اسير حرص نباشد. 2- آن كسى كه به قسمت خويش رضا باشد ازهمه مردم بى نيازتر است. 3- كليد خستگى‏ها و ناراحتى‏ها حرص است، اين حرص است كه انسان را به رنج و دشوارى و گناه و فرومايگى و ذلّت دراندازد. 4- حرص سرچشمه عيوب است. 5- حريص از دو نعمت محروم است: نعمت قناعت ونعمت راحت. 6- حريص هرگز مقام رضا و يقين را نخواهد يافت. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 212 #پانزدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

بعضى از افراد در زمينه‏ ى مال گرفتار بيمارى #حرص ‏اند، شب و روز مى‏دوند كه بر ثروت خود بيفزايند و مال بيشترى گرد آورند، اينان هر قدر متمكن ‏تر مى‏شوند، عطش ثروت ‏اندوزى در ضميرشان تشديد مى‏گردد و بر رنج و تعبشان مى‏افزايد و اين بدبختى تا پايان عمرشان ادامه دارد. على (ع) فرموده: الحرص عناء موبد. بيمارى حرص، رنجى است دائمى و پايدار. *بيمارى #حسد يا رياست ‏طلبى همانند #حرص موجب سختيها و شدايد است. دعاى امام سجاد (ع) شامل حال اين قبيل افراد نمى‏شود، اينان كه با اراده و عمد، خويشتن را به #حرص و حسد يا رياست ‏طلبى و ديگر خلقيات رنج ‏آور مبتلا مى‏كنند، نمى‏توانند سخن امام را براى خود به زبان آورند و بگويند: بك استغاثتى ان كرثت. بار الها! اگر به مشقت و سختى شديد مبتلا شوم، به تو روى مى‏آورم و از ذات اقدست نصرت مى‏خواهم.

در گذشته نيز افراد حريص و مال پرست بوده، ولى در جهان امروز كه ارزشهاى مالى و اقتصادى اوج گرفته، بسيارى از افراد گرفتار بيمارى #حرص شده و راه ثروت ‏اندوزى را در پيش گرفته ‏اند.

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #اعراف #اعراف_13 ✳️ قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّغِرِينَ‏‏ (خداوند به شیطان) فرمود: از این (جایگاه) فرودآى! تو را نرسد كه در آن جایگاه تكبّر كنى، پس بیرون شو كه قطعاً تو از خوار شدگانى. ✍️ حضرت على علیه السلام فرمودند: از سرنوشت ابلیس عبرت بگیرید كه با سابقه ى شش هزار سال عبادت كه معلوم نیست سال هاى دنیوى (365 روز) بوده یا سال هاى اخروى (كه یك روزش برابر پنجاه هزار سال دنیوى است)، چگونه با یك لحظه تكبّر و فخرفروشى سقوط كرد . رسول اكرم صلى الله علیه وآله فرمودند: در قیامت، متكبّرین در خوارترین صورت محشور شده و زیر پاى اهل محشر لگدمال مى شوند. در روایت دیگرى حضرت فرمود: هركس تواضع و فروتنى كند، خداوند او را بالا برد و هركس تكبّر و گردنكشى كند خداوند او را خوار و پست گرداند. همچنین در روایت آمده است: ریشه ى كفر سه چیز است: #حرص، #حسد و #تكبر. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_نامه_49 *️⃣ و من كتاب له (علیه السلام) إلى معاوية أيضاً: نامه ديگرى از امام(عليه السلام) به معاويه است 👈 این نامه در 1 بخش می آید : ✳️ ویژگیهای دنیا : أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ الدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَيْرِهَا وَ لَمْ يُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَيْئاً إِلَّا فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَيْهَا وَ لَهَجاً بِهَا، وَ لَنْ يَسْتَغْنِيَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِيهَا عَمَّا لَمْ يَبْلُغْهُ مِنْهَا، وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِكَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ؛ وَ لَوِ اعْتَبَرْتَ بِمَا مَضَى، حَفِظْتَ مَا بَقِيَ؛ وَ السَّلَامُ. ✳️ هشدار به معاويه از دنيا پرستى : پس از ياد خدا و درود، همانا دنيا انسان را به خود سرگرم و از ديگر چيزها باز مى دارد. دنيا پرستان چيزى از دنيا به دست نمى آوردند جز آن كه درى از حرص به رويشان گشوده، و آتش عشق آنان تندتر مى گردد. كسى كه به دنياى حرام برسد از آنچه به دست آورده راضى و بى نياز نمى شود، و در فكر آن است كه به دست نياورده، امّا سر انجام آن، جدا شدن از فراهم آورده ها، و به هم ريختن بافته شده هاست. اگر از آنچه گذشته عبرت گيرى، آنچه را كه باقى مانده مى توانى حفظ كنى. با درود. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * نامه در یک نگاه: بعضی گفته اند مخاطب این نامه به عقیده بسیارى از مورخان و شارحان عمرو بن عاص است. مخاطب در این نامه هر که باشد امام(علیه السلام) او را با تعبیرات دلنشین و بیدار کننده خود اندرز مى دهد که فریب دنیا را نخورد; دنیایى که هرگز دنیاپرستان به آنچه از آن دارند راضى نمى شوند و پیوسته براى رسیدن بیشتر به آن حرص مى زنند و در ضمن او را به عبرت گرفتن از تاریخ گذشتگان توصیه مى کند. * #حرص در دنيا انسان را به جايى نمى رساند ( 4 نکته) 🆔 @sahife2