#شرح #دعا_بیست_چهارم_13
🔴 ياد پدر و مادر در نمازهاى يوميه
قسمت دوم
📜 معمر بن خلّاد گفت: به امام رضا عليه السلام عرض كردم: هر گاه پدر و مادرم مذهب حق را نشناسد دعايشان كنم؟
حضرت فرمود: براى آنها دعا كن و از جانب آنها صدقه بده و اگر زنده باشند و مذهب حق را نشناسند با آنها مدارا كن؛ زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خدا مرا به رحمت فرستاده، نه نافرمانى و نامهربانى. بنابراين دعا و مناجات و طلب مغفرت براى پدر و مادر، توفيق معنوى و ذخيره آخرتى براى هر انسان است كه بسيارى از اين راه به درجات بالاتر رسيدهاند.
در روايت است كه شخصى به امام صادق عليه السلام عرض كرد: پدرم بسيار كهن سال و ناتوان شده است و ما او را براى برآوردن نيازهايش به دوش مىگيريم.
امام صادق عليه السلام فرمود:
اگر توانستى چنين كن و لقمه غذا را با دست خود به او بده كه فرداى قيامت سپر و نگهبان تو خواهد بود.
محمّد #غزالى در باب حقوق، حق پدر و مادر را چنين وصف مىكند:
«يكى به نزديك رسول صلى الله عليه و آله آمد و گفت: مرا پدر و مادر مردهاند، چه حق مانده است ايشان را بر من تا بگذارم؟ گفت: برايشان نماز كنى و آمرزش خواهى و عهد وصيت ايشان بجاى آرى و دوستان ايشان را گرامى دارى، و خويشاندان ايشان را نيكو دارى و گفت: حق مادر دو چند حق پدر است.»
زرارة از امام باقر عليه السلام نقل مىكند كه حضرت فرمود:
تَقُولُ: فى قُنُوتِ الْفَرِيضَةِ فِى الأَيَّامِ كُلِّها إِلَّا فِى الْجُمُعَةِ: «الَّلهُمَّ إِنِّى أَسْالُكَ لى وَ لِوالِدَىَّ وَ لِوُلْدى وَ أَهْلِ بَيْتى وَ إِخْوانى فِيكَ، الْيَقينَ وَ الْعَفْوَ وَ الْمُعافاةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الْعافِيَةَ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ...
مىگويى در دعاى دستِ نمازهاى واجب، در همه روزها مگر در #جمعه :
خدايا! از تو براى خودم و پدر و مادرم و خانوادهام و برادران ايمانيم، باور استوار، بخشايش، آسايش و دلسوزى و مهربانى و سلامتى در دنيا و آخرت طلب مىنمايم.
دعای #بیست_چهارم
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_45
#دعا_چهل_پنج_1
قسمت 2
⏺ پاداش بيش از عمل 1
جزا و پاداش خداوند نه تنها زياده بر اعمال ما است، بلكه اعمال ما در مقابل فضل و احسان او چيزى به حساب نمىآيد، چرا كه اگر يك لحظه خداوند نظر لطف و عنايتش را از ما بردارد و با نگاه عدالتِ بدون تفضّل، به اعمال ما رسيدگى كند، ديگر چيزى از هستى باقى نمىماند، تفضّل و احسان او به خاطر اعمال ما نيز نمىباشد، جه عمل داشته باشيم چه نداشته باشيم، هميشه مرهون عنايت او هستيم، از ابتداى خلقت كه انسان پا به عرصه وجود مىگذارد، يا بهتر بگوييم از ابتداى خلقت هستى، حالا چه خلقت انسان، چه خلقت ديگر موجودات، خداوند تمام نعمتهاى مادّى و معنوى را بدون هيچ گونه چشمداشت و توقّعى در اختيار انسان و باقى موجودات گذاشته، چون او نياز به عمل ما ندارد، ماييم كه محتاج به لطف و كرامت او هستيم او حتّى احتياج به شكرگزارى ما ندارد چون او بىنياز مطلق است، احسان و تفضّل او به خاطر تشكّر بندگان از او نيست كه منتظر تشكّر بندهاش باشد.
به قول #غزالى دانشمند معروف:
«تفضّل فرماينده به جاى همه اصناف خلق، خداى تعالى است:
در مرتبه اوّل: به هست كردن ايشان، در مرتبه دوّم: به كامل گردانيدن ايشان به عضوها و سببها كه ايشان را ضرورى بود، در مرتبه سوّم: بدانچه ايشان را در نعمت و رفاهيت دارد، به آفريدن سببها كه محتاج باشد، اگر چه حاجتشان بدان ضرور نبود، در مرتبه چهارم: بدانچه ايشان را بيارايد، به مزيّتها [و زوايد] كه آرايش ايشان باشد و بيرون است از ضرورات و حوايج.
مثال ضرورى، از عضوها سر است و دل و جگر و مثال حاجت، چشم و دست و پاى و مثال زينت، خميدگى ابرو و لعلى لب و بادام چشمى وجز آن، از چيزهايى كه بدان ضرورت و حاجت نباشد، و مثال ضرورت از نعمتهايى كه بيرون تن آدمى است نان و آب، و مثال حاجت دوا و گوشت و ميوهها و مثال مزيّتها و زوايد، سبزى درختان و خوبى شكوفهها و ميوهها و طعامهاى لذيذ كه بدان حاجتى و ضرورتى نيست، و اين سه قسم هر حيوانى را موجود است، بلكه هر نباتى را، بلكه هر صنفى را از اصناف خلق، از ذروه عرش تا حضيض ثرى، پس محسن اوست و غير او چگونه محسن باشد.» ترجمه احياء العلوم: 4/ 523- 524.
آرى، خداوند نه تنها به اعمال ناقص ما چندين برابر پاداش مىدهد و خودش اهل احسان و تفضّل است، بلكه علاوه بر اين به انسانها و مؤمنان نيز امر مىكند كه اهل احسان و فضيلت باشند، از اينرو در سوره نحل مىفرمايد:
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسنِ وَ إِيتَآىِ ذِى الْقُرْبَى وَ يَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنكَرِ وَ الْبَغْىِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»
به راستى خدا به عدالت و احسان و بخشش به خويشاوندان فرمان مىدهد، و از فحشا و منكر و ستمگرى نهى مىكند. شما را اندرز مىدهد تا متذكّر [اين حقيقت] شويد [كه فرمانهاى الهى، ضامن سعادت دنيا و آخرت شماست.]
و نيز مىفرمايد:
مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ امْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى الّا مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ»
هر كس كار نيك بياورد، پاداشش ده برابر آن است، و آنان كه كار بد بياورند، جز به مانند آن مجازات نيابند و ايشان مورد ستم قرار نمىگيرند.
از اميرمؤمنان على عليه السلام در توضيح آيه فوق سؤال شد، ايشان فرمودند:
الْعَدلُ الْانْصافُ وَ الْاحْسانُ التَّفَضُّلُ
عدل آن است كه حق مردم را به آنها برسانى و احسان آن است كه بر آنها تفضّل كنى.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 11 ، ص: 227
👌 دعای #چهل_پنج
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2